สวัสดีชาวพันทิปทุกคนนะคะ หลังจากที่ห่างหายจากพันทิปไปนานพอสมควร วันนี้เกิดอึดอัดคับใจจนต้องมาตั้งกระทู้อีกครั้งค่ะ

กระทู้นี้จะว่ามาระบายก็ได้ค่ะ อย่างที่บอกว่าเราเป็นเด็กมหาลัยคนหนึ่ง ที่กำลังพยายามตั้งใจเรียนเพื่อสิ่งที่ฝัน แต่เรื่องของหัวใจ เรื่ความรักก็เป็นเรื่องปกติของคนวัยหนุ่มสาวใช่ไหมล่ะคะ ไม่ใช่สิ ความรักมันวนเวียนอยู่ทุกช่วงวัย และชั่วชีวิตเลยต่างหาก

เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีแฟนเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะวัยมัธยมเราไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย และเป็นคนเฉิ่มๆ เรียนหนักกลับบ้านดึกแทบจะทุกวัน ผมติ่งจนจบม.6 เพิ่งจะมาพัฒนาตัวเองให้ดูดีขึ้นตอนมหาลัย หน้าตาเราก็ธรรมดาๆค่ะ ตาชั้นเดียว ตัวสูงหน่อย ผิวขาวเหลือง จะว่าหมวยก็ไม่เชิงเพราะเรามีเสี้ยวจีนจากอาม่าหน่อยนึง และก็เริ่มเปิดใจจนมีคนคุยเข้ามา มีเข้ามาตลอดนะ แต่ประเด็นคือคนที่เขาชอบเรา เราดันไม่ชอบเขา คนที่เราชอบเขา เขาก็มักจะมีแฟนแล้ว แต่มาคุยกับเราแก้เหงาเท่านั้น และเราก็มักจะหลงเสน่ห์คนมีแฟนแล้วด้วยสิ โดยความชอบส่วนตัวเรานั้น เราชอบคนที่อายุมากกว่า ดูเป็นผู้ใหญ่ และอบอุ่นค่ะ อย่างกระทู้ก่อนที่เคยตั้งไว้ สรุปคือคุณหมอคนนั้นก็มีแฟนแล้วค่ะ คุยกับเราเป็นปี และเราก็ได้รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว ก็จบกันไป

สุดท้ายนี้อยากถามเหลือเกินว่าจะพอมีไหมคนที่อยู่ในสเปคเราและยังโสด หรือเราต้องโชคร้ายเจอคนมีเจ้าของมาคุยตลอดไป ถ้ามีจงปรากฏตัวออกมาเดี๋ยวนี้นะ เหงาแล้วนะเออ อยากเจอคนที่พัฒนาความสัมพันธ์ไปให้มากกว่าสถานะคนคุยเสียที

ทุกคนล่ะคะ เคยเจอประสบการณ์แบบเราบ้างไหม มาแชร์กันได้นะคะ^^

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับการอ่านและพูดคุยกันค่ะ