ตามชื่อเลยค่ะทุกคน ㅠㅠ
สวัสดีค่ะ อย่างแรกเลยมีใครเคยพบปัญหาแบบเราบ้างไหมค่ะ มันเป็นอะไรที่แย่มากๆ เริ่มเลยละกันนะคะ
อย่างแรกเลยเราเป็นเด็กมาจากรร.ญ.ล้วนมาก่อนและย้ายมารร.สหะ ย้ายมาในช่วงม.2 เพื่อนในรรใหม่ก็ไม่มากนัก มีอยู่แค่2ห้องเองค่ะ(ตัวเราอยู่ห้อง1)เพื่อนในห้องมีอยู่20กว่าคน อันนี้คือเราไม่ได้อคตินะคะแต่คือมันดูออกเลยว่าตั้งแต่ไปคือไม่มีใครมองเราด้วยสายตายิ้มแย้มเลย เราก็ทำตัวไม่ถูกเลยเพราะด้วยความเป็นเด็กใหม่ และมาจากรร.ญ.ล้วน แต่จะเป็นที่มองของเพื่อนผู้ชาย และมีเพื่อนผช.มาขอไลน์ขอเฟสบ้างค่ะ แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย และก็มีมาแกล้งบ้าง แต่เราบอกเลยนะคะว่าเราไม่เคยไปยุ่งด้วยก่อน แต่เพื่อนผญ.ในห้องจะเป็นกลุ่มเดียวกลุ่มใหญ่เลย ซึ่งเราคิดว่าเขาน่าจะไม่ชอบเราตั้งแต่มาอยู่แล้ว แล้วมีอยู่คนนึงค่ะ เป็นเพื่อนห้อง2ที่เคยเป็นแฟนเก่ากับเพื่อนผช.ในห้องเราไปแล้ว ซึ่งเขามาท้าเราตบและมีเพื่อนในห้องคอยซัพพอร์ต เรางงมากว่าเราทำอะไรให้ คือคิดมาตลอดว่าเราทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือยังไง มันท้อมากเลยค่ะทุกคน ใครไม่อยู่จุดนี้ไม่เข้าใจแน่ๆคือเราไม่เคยเล่นกับเพื่อนผู้ชาย เราเคยคิดที่จะขอแม่ย้ายรร.อีกนะคะแล้วพูดกับแม่ไปตรงๆ แม่เราก็ไม่ให้ย้ายแม่บอกว่าเรื่องแค่นี้เอง(แต่เราไม่เคยหยุดรร.เลยนะคะ) แต่ทุกคนมันเป็นอะไรที่แย่มากในใจเรา เราต้องไปพบกับความกังวลที่รร.เวลาทำอะไรก็โดนแขวะนู้นแขวะนี้ จนเราทนไม่ไหวจิงๆเลยเดินไปเคลียใจกับเพื่อนในห้องเรียนว่า ไม่พอใจอะไรเราหรอ เราทำอะไรให้ไม่พอใจรึป่าว(นํ้าเสียงแบบกังวลและนอบน้อมมากค่ะ) แต่รู้มั้ยคะว่าเขาตอบมาว่าอะไร เขามองหน้าแล้วยิ้มกันและบอกว่า ก็ป่าวนิ พร้อมกับขำ คือมันยิ่งทำให้เรารู้สึกแย่มาก แย่ถึงขั้นอยากจะตายเลยค่ะตอนนั้น เราแอบไปร้องไห้ในห้องนํ้าอยู่บ่อยมาก จนมีวันนึงเป็นวันที่แย่สุดๆคือเพื่อนในห้องและแฟนเก่าเพื่อนในห้อง(เพื่อนห้อง2)และรุ่นพี่ม.3พวกมือตบเขาวางแผนกันจะตบเราค่ะ วันนั้นเราก็ไม่รู้เรื่องเลยจิงๆ จนกระทั่งตอนเที่ยงเรานั่งอยู่บนห้องเราเริ่มรู้สึกสถานะการเปลี่ยนไปเพราะ เพื่อนได้เริ่มมองหน้าเราและยิ้มแบบไม่เคยยิ้มให้แบบนี้มาก่อน แถมยังพูดเกลี่ยงกัน ตอนนั้นเราเริ่มดูออกค่ะว่าเขาจะทำอะไรเราแน่ๆ เราเลยรีบออกไปข้างนอกเพราะเราเครียดมากๆ จนทำไรไม่ถูก พอผ่านช่วงเวลากลางวันไปได้ เราก็กลับไปเรียนตามปกติ พอช่วงกลางคืนของวันนั้น คือมันจะมีเพจฝากด่าฝากจีบไรของรร.อะคะ มีเพื่อนคนนึงซึ่งเราเองไม่รู้ว่าใคร ไปฝากกับเพจนั้นว่า ชื่อเรา..เลิกร่านได้แล้วนะ คนในห้องแชร์ พร้อมรุ่นพี่มือตบแชร์ คือทุกคนคะตอนนั้นเราแทบจะอยากตายคาชุดนักเรียนเลยจิงๆคือเป็นอะไรที่แย่มาก แต่ก็ยังมีเพื่อนผช.ที่เป็นเพื่อนที่นิสัยดีและเขาทักมาถามเราด้วยความเป็นห่วงว่าเห็นรึยังโอเคมั้ยอะไรประมานนี้ค่ะ คือเขาเป็นเพื่อนที่ดีมากๆ แต่เรางงมากว่าเราทำอะไรให้ทุกคนทำไมถึงไม่พอใจเรา เพื่อนผญก็ไม่มี แถมเวลาเราจะถามงานเพื่อนผช.คนอื่นก็มอง ด้วยความที่เราเป็นคนพูดน้อยไม่โต้ตอบอะไรจึงทำให้เราเป็นแบบนี้ เราควรทำยังไงดีคะทุกคน เพื่อผ่านอะไรแบบนี้ไป มันเป็นการโดนบูลลี่ที่สามารถฆ่าคนตายได้เลยค่ะ ㅠㅠ
แต่ตอนนี้เราผ่านมาได้แล้วน้า เราอยู่ม.5แล้วค่ะทุกคนและได้แฟนเป็นเพื่อนผช.ห้องเดียวกันที่เขาอยู่เคียงข้างเรามาตลอดทุกสถานะการเลย
มีใครเคยเจอปัญหาแบบเรามั้ยคะ ?
มาแลกเปลี่ยนกันนะคะ
ไม่อยากให้มีการบูลลี่เลยจิงๆมันทำให้คนเครียดจนถึงแก่ชีวิตได้เลยนะคะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านเรื่องราวของเราจนจบนะคะ🤍
โดนบูลลี่เพราะเป็นเด็กใหม่
สวัสดีค่ะ อย่างแรกเลยมีใครเคยพบปัญหาแบบเราบ้างไหมค่ะ มันเป็นอะไรที่แย่มากๆ เริ่มเลยละกันนะคะ
อย่างแรกเลยเราเป็นเด็กมาจากรร.ญ.ล้วนมาก่อนและย้ายมารร.สหะ ย้ายมาในช่วงม.2 เพื่อนในรรใหม่ก็ไม่มากนัก มีอยู่แค่2ห้องเองค่ะ(ตัวเราอยู่ห้อง1)เพื่อนในห้องมีอยู่20กว่าคน อันนี้คือเราไม่ได้อคตินะคะแต่คือมันดูออกเลยว่าตั้งแต่ไปคือไม่มีใครมองเราด้วยสายตายิ้มแย้มเลย เราก็ทำตัวไม่ถูกเลยเพราะด้วยความเป็นเด็กใหม่ และมาจากรร.ญ.ล้วน แต่จะเป็นที่มองของเพื่อนผู้ชาย และมีเพื่อนผช.มาขอไลน์ขอเฟสบ้างค่ะ แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย และก็มีมาแกล้งบ้าง แต่เราบอกเลยนะคะว่าเราไม่เคยไปยุ่งด้วยก่อน แต่เพื่อนผญ.ในห้องจะเป็นกลุ่มเดียวกลุ่มใหญ่เลย ซึ่งเราคิดว่าเขาน่าจะไม่ชอบเราตั้งแต่มาอยู่แล้ว แล้วมีอยู่คนนึงค่ะ เป็นเพื่อนห้อง2ที่เคยเป็นแฟนเก่ากับเพื่อนผช.ในห้องเราไปแล้ว ซึ่งเขามาท้าเราตบและมีเพื่อนในห้องคอยซัพพอร์ต เรางงมากว่าเราทำอะไรให้ คือคิดมาตลอดว่าเราทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือยังไง มันท้อมากเลยค่ะทุกคน ใครไม่อยู่จุดนี้ไม่เข้าใจแน่ๆคือเราไม่เคยเล่นกับเพื่อนผู้ชาย เราเคยคิดที่จะขอแม่ย้ายรร.อีกนะคะแล้วพูดกับแม่ไปตรงๆ แม่เราก็ไม่ให้ย้ายแม่บอกว่าเรื่องแค่นี้เอง(แต่เราไม่เคยหยุดรร.เลยนะคะ) แต่ทุกคนมันเป็นอะไรที่แย่มากในใจเรา เราต้องไปพบกับความกังวลที่รร.เวลาทำอะไรก็โดนแขวะนู้นแขวะนี้ จนเราทนไม่ไหวจิงๆเลยเดินไปเคลียใจกับเพื่อนในห้องเรียนว่า ไม่พอใจอะไรเราหรอ เราทำอะไรให้ไม่พอใจรึป่าว(นํ้าเสียงแบบกังวลและนอบน้อมมากค่ะ) แต่รู้มั้ยคะว่าเขาตอบมาว่าอะไร เขามองหน้าแล้วยิ้มกันและบอกว่า ก็ป่าวนิ พร้อมกับขำ คือมันยิ่งทำให้เรารู้สึกแย่มาก แย่ถึงขั้นอยากจะตายเลยค่ะตอนนั้น เราแอบไปร้องไห้ในห้องนํ้าอยู่บ่อยมาก จนมีวันนึงเป็นวันที่แย่สุดๆคือเพื่อนในห้องและแฟนเก่าเพื่อนในห้อง(เพื่อนห้อง2)และรุ่นพี่ม.3พวกมือตบเขาวางแผนกันจะตบเราค่ะ วันนั้นเราก็ไม่รู้เรื่องเลยจิงๆ จนกระทั่งตอนเที่ยงเรานั่งอยู่บนห้องเราเริ่มรู้สึกสถานะการเปลี่ยนไปเพราะ เพื่อนได้เริ่มมองหน้าเราและยิ้มแบบไม่เคยยิ้มให้แบบนี้มาก่อน แถมยังพูดเกลี่ยงกัน ตอนนั้นเราเริ่มดูออกค่ะว่าเขาจะทำอะไรเราแน่ๆ เราเลยรีบออกไปข้างนอกเพราะเราเครียดมากๆ จนทำไรไม่ถูก พอผ่านช่วงเวลากลางวันไปได้ เราก็กลับไปเรียนตามปกติ พอช่วงกลางคืนของวันนั้น คือมันจะมีเพจฝากด่าฝากจีบไรของรร.อะคะ มีเพื่อนคนนึงซึ่งเราเองไม่รู้ว่าใคร ไปฝากกับเพจนั้นว่า ชื่อเรา..เลิกร่านได้แล้วนะ คนในห้องแชร์ พร้อมรุ่นพี่มือตบแชร์ คือทุกคนคะตอนนั้นเราแทบจะอยากตายคาชุดนักเรียนเลยจิงๆคือเป็นอะไรที่แย่มาก แต่ก็ยังมีเพื่อนผช.ที่เป็นเพื่อนที่นิสัยดีและเขาทักมาถามเราด้วยความเป็นห่วงว่าเห็นรึยังโอเคมั้ยอะไรประมานนี้ค่ะ คือเขาเป็นเพื่อนที่ดีมากๆ แต่เรางงมากว่าเราทำอะไรให้ทุกคนทำไมถึงไม่พอใจเรา เพื่อนผญก็ไม่มี แถมเวลาเราจะถามงานเพื่อนผช.คนอื่นก็มอง ด้วยความที่เราเป็นคนพูดน้อยไม่โต้ตอบอะไรจึงทำให้เราเป็นแบบนี้ เราควรทำยังไงดีคะทุกคน เพื่อผ่านอะไรแบบนี้ไป มันเป็นการโดนบูลลี่ที่สามารถฆ่าคนตายได้เลยค่ะ ㅠㅠ
แต่ตอนนี้เราผ่านมาได้แล้วน้า เราอยู่ม.5แล้วค่ะทุกคนและได้แฟนเป็นเพื่อนผช.ห้องเดียวกันที่เขาอยู่เคียงข้างเรามาตลอดทุกสถานะการเลย
มีใครเคยเจอปัญหาแบบเรามั้ยคะ ?
มาแลกเปลี่ยนกันนะคะ
ไม่อยากให้มีการบูลลี่เลยจิงๆมันทำให้คนเครียดจนถึงแก่ชีวิตได้เลยนะคะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านเรื่องราวของเราจนจบนะคะ🤍