ตอนนี้เรามีเรื่องหนักใจ  ไม่รู้ใครเคยเจอแบบเราไหม แล้วมีวิธีการแก้ปัญหาหรือทำใจอย่างไรบ้าง
        คือเรากับแฟนเราคบกันมานาน 10 ปี แล้ว สิ่งหนึ่งที่เราภูมิใจในตัวเค้ามาก คือ ตลอดเวลาที่คบกันมา เราไม่เคยเห็นเค้านอกใจหรือมีผู้หญิงอื่นเลยสักครั้ง  ในส่วนฐานะของเราเหมาะสมกันดี ไม่รวยมาก หรือจน  ก็ปานกลางมีกินมีใช้ ลักษณะชีวิตสภาพแวดล้อมดีท้งคู่ เรารับราชการส่วนเค้ากำลังพยายามสอบเข้าราชการ แต่ก็เป็นคนติดเกมส์ ไม่ค่อยตั้งใจหาความรู้หรือพยายามกับเรื่องงานที่มั่นคงเท่าไหร่ จนทะเลาะกันหลายครั้งกับเรื่องนี้ จนเคยคิดว่าจะขอเลิก และพยายามไปมีคนอื่นที่มีชีวิตและความตั้งใจที่ดีกว่าเค้า เพื่อที่เราจะฝากชีวิตและครอบครัวในวันข้างหน้าได้แบบไม่ลำบาก  แต่ทำไม่เคยได้ และไม่เคยคิดนอกกายเค้าเลยสักครั้ง ในใจคิดว่าเค้าไม่ได้ทำผิด เรื่องแค่นี้ลองให้โอกาสเค้าพยายามต่อไป เพราะเรารักและผูกพัน ต่อให้เลือกคนที่มีอนาคตหน้าที่การงานดีกว่า เราคงไม่มีความสุขเพราะเราไม่ได้รัก และไม่อยากเริ่มต้นใหม่แล้ว  เรากับเค้าเป็นคู่ที่มีโลกส่วนตัวสูงเหมือนๆกัน คือ ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ โฟกัสแต่เรื่องงาน ส่วนเค้าก็ทั้งงานทั้งเกมส์ ว่างก็พักไปเล่นเกมส์ ไม่ค่อยได้คุยกันเลย    แต่ก็ไม่พยายามที่จะคุยโทรศัพท์เหมือนคู่อื่นๆ เพราะเราคบกันในลักษณะแบบเพื่อนที่ห่างกัน ก็ต่างคนต่างทำงาน มีธุระ หรือปัญหาก็ค่อยโทรคุย แต่จะเจอกันและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแทบทุกอาทิตย์ ระยะทางที่เราเดินทางไปหาเค้า บางครั้งเค้าก็มาหาเราถ้าไม่ได้เจอกันนานๆหรือไปหาเค้าไม่ได้  ก็ประมาณ 100 กว่ากิโล ก็อยู่กันมาแบบนี้ปกติ

              จนมาครั้งนึงเราเอะใจทำไมเค้าถึงเริ่มออกไปหากินเหล้า และมาพูดกับเราแปลกๆ เช่น ถ้ามีใครที่ดูแลเราได้ดีกว่า เค้าก็ทำอะไรไม่ได้คงต้องปล่อยเราไป ก็ทะเลาะกันและปรับความเข้าใจจนดีกัน แต่เราก็เอะใจจนไปดูมือถือเค้าและไปเจอรูปกับข้อความที่เค้าแคปไปอวดเพื่อนเรื่องที่เค้าไปนวด และไปมีอะไรกัน ซึ่งคนนั้นคือเจ้าของร้านนวด เค้าบอกกับเราว่า คนนี้เหมือนรู้จักกันมานาน นวดไปมาก็ไหลจนไปมีอะไรกัน แล้วผู้หญิงคนนั้นบอกกับแฟนเราว่าเค้าเป็นคนมีของ ตอนนี้เรากำลังคุยกับผู้ชายคนอื่น และเอาแต่ใจไม่ค่อยสนใจและกำลังดูถูกแฟนตัวเอง  จนทำให้แฟนเราเครียด แต่ไม่มาคุยกับเราตรงๆ คิดเองเออเองจนไปทำแบบนั้น ซึ่งเค้าก็บอกว่าพอเกิดเรื่อง เค้าก็เครียดปรึกษาแม่และบอกว่า   ถ้าเรารู้เรื่องต้องทำยังไงเค้าไม่อยากเสียเราไป   เค้าเลยตัดสินใจเลิกกับผู้หญิงคนนั้น แล้วคบกับเราปกติ ตอนนั้นเรายังไม่รู้เรื่อง พอเรารู้เรื่อง เค้าเลยโทรคุยกับผู้หญิงเคลียให้เราอีกรอบ ว่าเลิกกันจริงๆ มีอะไรกันแค่ครั้งเดียว และเค้าทิ้งเราไม่ได้ เพราะคบกันาเป็น 10 ปี และรักมาก ที่ทำไปไม่รุว่าเกิดอะไรขึ้น เค้าบอกเค้าาเครียด อารมณ์ + กับไปนวด  ทำให้มันเลยเกินไปถึงขั้นน้นเอง มันผ่านไปแล้วจะให้เค้าทำยังไง  เค้าก็ขอโทษเราทุกอย่างเคลียให้ทุกอย่าง  แต่เราค่อนข้างเซนเซอทีฟ และรับไม่ได้กับเรื่องนี้ เรื่องเดียว ทั้งๆที่เคยคุยกันไว้ ว่าเรื่องนี้ ขอเถอะ อย่าทำ  แต่เค้าก็ทำมันจนได้...

                ความรู้สึกเราตอนนั้นคือแบบ เสียใจร้องให้ ยิ่งอยู่คนเดียวยิ่งคิดมากกลายเป็นไม่อยากเจอไม่กล้านอนกับแฟนเลย และคิดแต่ว่าจะทำยังไงให้เค้ารับรุถึงความเจ็บปวดนี้ ...จนเค้าปล่อยเงียบไปสักพัก ...เพื่อให้เราตั้งสติ แต่กลับกลายเป็นว่า ยิ่งเงียบเรายิ่งหาช่องทางที่จะแก้แค้น รู้สึกว่าชีวิตแบบพังทุกอย่าง เพราะพ่อก็มาเสียไปได้ไม่ถึง 2 ปีเค้าก็มาทำแบบนี้เราเลยยิ่งรู้สึกโดดเดี่ยว   จนตัดสินใจบอกเลิกเค้า และไปเล่นแชทหาคู่ในเฟสบุคไปเจอผู้ชายคนนึงที่คุยถูกคอ จนเลยตามเลยไปจนมีอะไรกัน ตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนคนชินชาไปหมด กะว่าผู้ชายในแชทหาคู่คงแค่มาเล่นๆและทิ้งเราไป แต่กลับกลายเป็นว่า เรากลับมาคุยกันสานสัมพันธ์ต่อจนได้ 1 เดือน ในช่วงนั้นแฟนเราเริ่มมาตามง้อ  ซึ่งเราตัดสินใจเคยยื่นคำขาดไปแล้วว่ารับไม่ได้จริงๆ ขอเลิก...แต่เค้าบอกยังไม่เลิก และยังคงตั้งรูปคู่ในเฟส ซึ่งเราไม่สนใจถือว่าบอกเลิกไปแล้วก็เลยไม่คิดจะเลิกกับฝั่งโน้น จนเค้าเริ่มมาตามติดตามง้อ จนรู้ว่าเรากับคนใหม่มีอะไรกัน ซึ่งเค้าก็เสียใจมากจนแทบจะหลุดไปฆ่าตัวตาย และเรียกร้องความสนใจทุกอย่าง เพราะเราไม่ยอมเลิกกับฝั่งโน้นจนเราต้องหยุด เพราะเค้าเรียกร้องระรานเรากับคนใหม่ จนคนรอบตัวเรา เพื่อนเราอึดอัดแทน เพราะเราอยู่หอกับเพื่อน   เค้าก็ตามมานอนด้วยไล่ก็ไม่ไป เราเกรงใจเพื่อนเราบางครั้งต้องออกมากับเค้าเพื่อไปหาพักที่อื่นในเมื่อไม่ยอมไป บางทีก็ตามมาถึงที่ทำงานจนน่ารำคาญ ขอห่างสักระยะก็ไม่ยอม ขอเริ่มจาก 0 ก็ไม่ยอม จะให้กลับไปเหมือนเดิมอย่างเดียว จนคิดอยากจะมีลูกกับเราแล้วไม่อยากเสียไปอีกแล้ว เหตุการณ์เป็นไปจนแม่เค้าเป็นห่วงในสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเพราะกลัวลูกตัวเองจะทำอะไรไม่คิด  และขอให้เรากลับไปคุยกับเค้าดีๆ  แต่เราทำใจไม่ได้ยังดันทุรังที่จะไปหาหรือคุยกับคนใหม่ เพราะเรารู้สึกแย่และทรมานใจที่ไม่ได้คุยและไปหาเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว รู้สึกว่าอยู่กับคนเก่าแล้วความรู้สึกมันเฉยๆไม่มีความสุข  รู้สึกกระวนกระวายที่จะอยากคุยกับอีกคน    จนเก็บความรู้สึกไม่อยู่จนร้องให้ และบอกแฟนตรงๆว่าคิดถึงเค้า  ทรมานที่จะต้องเลิกกัน แฟนเราก็เจ็บ และยอมให้เราคุยไปก่อนเพราะตัวเค้าเองรู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุทำให้เกิดรื่องแบบนี้ทั้งหมด และยังดึงอีกคนมาเจ็บกับเรา  แต่เค้าจะไม่ยอมปล่อยเราเพราะเค้าบอกว่าถ้าขาดเราคงเป็นบ้าแน่ๆ เค้าบอกว่าพอเราจะไปเค้าทำใจไม่ได้ ถ้ารั้งเราไม่ได้เค้าจะหายไปตาย....ไม่ก็พังชีวิตเค้ากับชีวิตคนใหม่ของเราให้พังไปทั้งหมด ซึ่งเราจะไม่ประมาทกับคำขู่เค้าเราเชื่อว่าเค้าทำจริงจากการที่รู้จักเค้ามา แต่คนใหม่เราบอกว่า เทอมันเด็กน้อยเค้าไม่ทำหรอก  เราไม่กล้ารับมือจริงๆอีกอย่างไม่อยากให้ผู้ใหญ่มาเครียดไปด้วย....เค้าไปบอกอำลาแม่อะไรเรียบร้อยว่าถ้าเราไม่ฟังเค้า  เค้าจะทำแบบนั้นและขอโทษที่บ้านที่ต้องตัดสินใจ เพราะเค้าขาดเราไม่ได้จริงๆ

             ส่วนตัวเรานั้นก็ไม่กล้าเสี่ยง ก็ยังเป็นห่วงเค้า และพี่อีกคนจริงๆ และคงเดือดร้อนกันไปหมดแน่ๆ ....สถานะเรากับคนใหม่ตอนนี้เหมือนโดนจับแยก ทั้งๆที่ยังรู้สึกรัก แบบไม่ได้ทำผิดอะไรกันแต่ต้องมาเลิกกัน แล้วเรากลับมาหาคนเก่า   เรารู้สึกแย่มากที่ต้องทำแบบนี้กับเค้า....แต่เราก็อธิบายเค้าก็เข้าใจเรื่องราว เพราะแฟนเราก็ระรานเค้า  จนสุดท้ายก็ไปคุยดีกันด้วยเหตุผล..เพื่อขอให้คนใหม่จบกับเราเอง...เต้าเสียเราไปไม่ได้..จนนานไปเค้าใหม่ก็เริ่มลำบากใจเพราะยิ่งดันทุรันคบก็ยิ่งรู้สึกเหมือนห่างเพราะแฟนเราประกบตลอดไม่ไห้คุยบ่อย อยากให้ตัดไวๆ และห้ามไปหากัน แถมมาดักแฮกดูข้ความ...แต่ดูเงียบๆนะไม่ได้ไประรานแล้ว  แต่จะเก็บเอามาพูดบางครั้งรับไม่ไหวก็ร้องให้ต่อหน้าเรา...เราก็ห่วงเค้านะ แต่เราก็ทรมานใจเราเหมือนกัน..ที่รู้สึกว่าไม่น่าดึงอีกคนเข้ามารักกันเลย ...เพราะไม่คิดว่าคนเก่าจะยอมแบบนี้... จนคนใหม่เริ่มบอกว่า เค้ายอมถอย เค้าไม่อยากให้เรามาลำบากใจ เพราะเรากับเค้าคงเป็นไปได้ยาก...และพอไม่ได้คุยกันเหมือนเมื่อก่อนมันทรมานใจมีแต่เรื่องให้ทะเลาะ พอมาเคลียให้ตัดกัน ก็ตัดกันไม่เคยขาด ผลสุดท้ายตอนนี้ ตัดสินใจขาดกันไม่คุยกันในสถานะแบบแฟนอีกแล้ว พี่เค้าบอกว่า ให้เทอเลิกกับแฟนก่อนวันนึง พี่จะรอ เป็นไปได้ไม่ได้ไม่รู้ แต่กลับมาในวันที่ไม่มีปัญหาหรือคนมาระรานแบบนี้จะดีกว่า ถึงเวลานั้นค่อยมาสานต่อกัน...

            ตอนนี้เรากับคนใหม่ทรมานใจมาก  คนใหม่ก็ทรมาน แรกๆ ก็เรียกร้องความสนใจจากเรา เพราะกลัวเรากลับไปหาคนเก่า จนเค้าเองคงเหนื่อยและหยุดเรียกร้อง ตอนนั้นเราก็ลำบากใจสุดๆ...... คนเก่าก็ทรมานที่เห็นเรามีความรู้สึกดีให้อีกคนขนาดนี้ แต่เค้าก็พยายามทำดีที่สุดต่อไปเพื่อจะทำให้เรากลับมารักเค้าเหมือนเดิมให้ได้ ....ตามประกบทุกอย่าง..และพยายามไม่ให้เราสานต่อ เพราะกลัวยิ่งเจ็บกันไปกว่านี้ ..แถมไปบอกคนใหม่ว่าจะแต่งงานกับเรา  และไปคุยกับบ้านเราสะงั้นว่าจะมาขอแต่งไม่ในไม่กี่เดือนนี้.....เราก็พยายามขอเวลาเพราะขาดกันยากจริงๆ .....แต่เค้าก็ให้เวลาทั้งๆที่เค้าก็ทรมานใจเพื่อให้เราตัดกับคนใหม่........ลึกๆเราก็คิดนะ   เพราะคนใหม่ ฐานะไม่ค่อยดี เป็นช่างเชื่อม น้องชายก็ติดคุกเรื่องยา ...เราก็คิดถึงปัจจัยตรงนี้นะว่าเราจะไปต่อได้นานไหม ที่บ้านจะรับได้ไหม มีลูกจะไหวกันไหม... แต่ก็เคยคิดว่ารับได้ ของแบบนี้ร่วมกันสร้างได้ เพราะเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วเรามีความสุขจริงๆ และความรู้สึกเค้าเหมือนกันกับคนที่แฟนเราไปมีอะไรด้วยเลย คือรู้สึกเหมือนรู้จักกับเรามานาน ....เหมือนเป็นเวรกรรมยังไงไม่รู้  แต่ถ้าคบกับคนใหม่ ถึงแม้จะว่าจะหวั่นๆ กลัวลำบาก เพราะเราแทบไม่เคยลำบาก  แต่ก็พร้อมสู้ไปด้วยกับเค้า ถ้าแฟนเราปล่อย...แต่เหตุผลหนึ่งตรงนี้ก็มีส่วนนะ ที่ทำให้เราไม่กล้ารับมือกับเหตุการณ์รุนแรงที่จะเกิดขึ้นตามคำขู่ของแฟนเรา...เราเลยตัดสินใจบอกเค้าว่า เรื่องของเราคงเป็นไปไม่ได้  ต่อให้อยากกลับไปกอดอยากไปอยู่ด้วยแค่ไหน ทำไม่ได้แล้ว   ทรมานใจจริงๆ .........เราจะทำใจยังไงดี..........ใจเราตอนนี้อยู่กับคนใหม่   คนเก่าต่อให้เค้าดีแค่ไหน ทำไมเรารู้สึกเฉยๆ ไม่มีความสุข บางครั้งรำคาญ กระวนกระวายอยากคุยกับคนใหม่ บางทีมาประกบเรานักก็ให้ดูต่อหน้าเลย เพื่อให้รู้ ก็มันทรมานใจนิที่มาทำแบบนี้  ทำผิดแล้วกลับมาทำไม   บางทีก็คิดแบบนี้นะ...เห้ออ  

......................................................เห้อ................เรา งง กับความรู้สึกตัวเอง 
ตอนนี้เราทำถูกไหม  ใครอ่านได้จบเราขอบคุณมากยาวมาก 55..........
ให้คำแนะนำที  ตอนนี้เราทำและตัดสินใจถูกไหมที่กลับมาหาคนเดิม.....................T^T