ยามอุษา ส่องสว่าง กระจ่างฟ้า
คือเวลา พี่จากจร ไปแห่งไหน
กลิ่นเสื้อผ้า กลิ่นกำจาย อยู่ทั่วไป
ใจจะทำ ฉันใดเล่า เคล้าคร่ำครวญ
ฝากคิดถึง ผ่านม่านฟ้า ไปถึงพี่
ด้วยฤดี ที่คิดอยู่ ยังไห้หวล
ขอให้ คิดถึงบ้าง น้องเอ่ยทวน
ก้าวไปแล้ว อย่าเรรวน หวนกลับมา
ขอให้พบ สิ่งที่รัก สลักจิต
ทำชีวิต ให้ก้าวหน้า ถ้าค้นหา
ขอให้เจอ เธอคนนั้น ช่วยนำพา
ขอมีสุข ทุกเวลา อย่าหมองเลย
หากสองเรารักไร้.............ร้างลา
หากพี่จรจากหา...............รักแท้
หากพบสบนำพา..............ให้สุข สมเอย
ขอคิดถึงบ้างแม้................ตัดสื้นเยื่อใย
***ทสึกุนาอิ เพียงจดจำ***
ยามอุษา ส่องสว่าง กระจ่างฟ้า
คือเวลา พี่จากจร ไปแห่งไหน
กลิ่นเสื้อผ้า กลิ่นกำจาย อยู่ทั่วไป
ใจจะทำ ฉันใดเล่า เคล้าคร่ำครวญ
ฝากคิดถึง ผ่านม่านฟ้า ไปถึงพี่
ด้วยฤดี ที่คิดอยู่ ยังไห้หวล
ขอให้ คิดถึงบ้าง น้องเอ่ยทวน
ก้าวไปแล้ว อย่าเรรวน หวนกลับมา
ขอให้พบ สิ่งที่รัก สลักจิต
ทำชีวิต ให้ก้าวหน้า ถ้าค้นหา
ขอให้เจอ เธอคนนั้น ช่วยนำพา
ขอมีสุข ทุกเวลา อย่าหมองเลย
หากสองเรารักไร้.............ร้างลา
หากพี่จรจากหา...............รักแท้
หากพบสบนำพา..............ให้สุข สมเอย
ขอคิดถึงบ้างแม้................ตัดสื้นเยื่อใย