สวัสดีชาวพันทิปทุกท่าน ป้ามีเรื่องราวมาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับพฤติกรรมของเพื่อนร่วมงานในที่ทำงาน ที่ป้าเจอมากับตัว แล้วรู้สึกรับไม่ได้
สถานที่ทำงานของคุณป้าออกประกาศให้ทุกคน WFH 100% เนื่องจากสถานการณ์ที่ทราบกันดี แต่เพราะในบางวัน เราอาจต้องเข้าไปในสถานที่ทำงานเพื่อเซ็นเอกสารทางการเงิน หรือ เพื่อทำธุรกรรมหลายอย่าง ซึ่งคุณป้าก็จะเตรียมความพร้อมให้เมื่อเข้าไปทำแล้ว เคลียร์งานได้เต็มที่ และแต่งกายให้รัดกุม โดยป้าจะ ใส่หน้ากาก 2 ชั้น ชั้นในเป็น surgical ชั้นนอกเป็นหน้ากากอื่นที่มันช่วยปิดช่องด้านข้าง ป้าใส่แว่นตากันลมเนื่องจากดวงตาอักเสบจากการติดเชื้อ ป้าเก็บผมมัดให้เรียบร้อย และใส่หมวกธรรมดาเพื่อป้องกันผมตีเข้าหน้าเวลาโดนลม หลังจากนั้นป้าต้องไปพบป่ะเจ้าหน้าที่ธุรการหลายคนที่ผลัดเวรกันมาทำงาน เราเตรียมปากกาไปเอง ไว้เซ็นเอกสาร เราขอไปเซ็นเอกสารนอกห้องพัก และขนออกไปเอง เพราะเราไม่อยากสัมผัสใคร เมื่อเสร็จธุระ ป้าตรงดิ่งกลับบ้านไม่แวะไหน และทุกครั้งจะล้างมือด้วยเจลแอลกอฮอล เสมอ
หลังจากนั้นไม่นานก็มีรุ่นน้องในที่ทำงานมาเล่าให้ฟังว่า เขาไปได้ยินโดยบังเอิญว่า พวกรุ่นน้องกลุ่มหนึ่ง ซึ่งมาแอบปาร์ตี้ทำกับข้าวกันที่ทำงาน อยู่กัน 5-6 คน นินทาป้าว่า เป็นโรคกลัวโควิดขนาดหนัก ถึงขั้นใส่ถุงมือเซ็นเอกสาร แล้วก็ว่า เรากลัวโควิดจนน่าจะเป็นโรคประสาท
คุณป้าฟังแล้วก็ งง มานึกว่า แปลกจริง การที่เราตั้งการ์ดสูง ก็่เพื่อป้องกันตัวเอง และป้องกันคนอื่นด้วย มันกลับเป็นเรื่องตลก และที่สำคัญไม่เคยใส่ถุงมือเซ็นเอกสาร แต่นำปากกาไปเอง คงนินทากันจนไส่ไฟ เติมไข่ให้คนอื่นดูแย่
แต่พฤติกรรมพวกที่นินทา กลับมาแอบปาร์ตีทำอาหารกินกันในห้องทำงาน สุมหัว ไม่ใส่หน้ากาก และสถานที่ทำงานป้าอยู่จังหวัดแดง แต่ไม่แดงเข้ม หลังจากนั้นมีคำสั่ง ผู้ว่าให้ทุกคนที่มาจากแดงเข้มกักตัว แต่ปรากฏว่า บางคนในกลุ่มจอมนินทากลับเดินทางจาก กทม และไปพักในหอพัก โดยไม่กักตัว แย่จริงค่ะ ก็แค่หวังว่าจะไม่เกิดคลัสเตอร์ใหม่จากคนกลุ่มนี้ และก็อยากฝากถึงทุกคนว่า ไม่ควรล้อเลียนคนอื่น หากเขาตั้งการ์ดสูงแล้ว ตัวเองกลับย่อหย่อน ล้อเลียนคนอื่น เพราะเวลาเราติดโควิด คนเหล่านั้น ก็คงไม่มาช่วยเรา แถมจะสมน้ำหน้าเราอีกด้วย ป้าแค่ภาวนาว่ากุศลกรรมจงคุ้มครองผู้มีธรรมะทุกคน
เมื่อป้าโดน bully ในที่ทำงานเกี่ยวกับการระมัดระวังตัวเพื่อไม่ให้เสี่ยงต่อโควิด
สถานที่ทำงานของคุณป้าออกประกาศให้ทุกคน WFH 100% เนื่องจากสถานการณ์ที่ทราบกันดี แต่เพราะในบางวัน เราอาจต้องเข้าไปในสถานที่ทำงานเพื่อเซ็นเอกสารทางการเงิน หรือ เพื่อทำธุรกรรมหลายอย่าง ซึ่งคุณป้าก็จะเตรียมความพร้อมให้เมื่อเข้าไปทำแล้ว เคลียร์งานได้เต็มที่ และแต่งกายให้รัดกุม โดยป้าจะ ใส่หน้ากาก 2 ชั้น ชั้นในเป็น surgical ชั้นนอกเป็นหน้ากากอื่นที่มันช่วยปิดช่องด้านข้าง ป้าใส่แว่นตากันลมเนื่องจากดวงตาอักเสบจากการติดเชื้อ ป้าเก็บผมมัดให้เรียบร้อย และใส่หมวกธรรมดาเพื่อป้องกันผมตีเข้าหน้าเวลาโดนลม หลังจากนั้นป้าต้องไปพบป่ะเจ้าหน้าที่ธุรการหลายคนที่ผลัดเวรกันมาทำงาน เราเตรียมปากกาไปเอง ไว้เซ็นเอกสาร เราขอไปเซ็นเอกสารนอกห้องพัก และขนออกไปเอง เพราะเราไม่อยากสัมผัสใคร เมื่อเสร็จธุระ ป้าตรงดิ่งกลับบ้านไม่แวะไหน และทุกครั้งจะล้างมือด้วยเจลแอลกอฮอล เสมอ
หลังจากนั้นไม่นานก็มีรุ่นน้องในที่ทำงานมาเล่าให้ฟังว่า เขาไปได้ยินโดยบังเอิญว่า พวกรุ่นน้องกลุ่มหนึ่ง ซึ่งมาแอบปาร์ตี้ทำกับข้าวกันที่ทำงาน อยู่กัน 5-6 คน นินทาป้าว่า เป็นโรคกลัวโควิดขนาดหนัก ถึงขั้นใส่ถุงมือเซ็นเอกสาร แล้วก็ว่า เรากลัวโควิดจนน่าจะเป็นโรคประสาท
คุณป้าฟังแล้วก็ งง มานึกว่า แปลกจริง การที่เราตั้งการ์ดสูง ก็่เพื่อป้องกันตัวเอง และป้องกันคนอื่นด้วย มันกลับเป็นเรื่องตลก และที่สำคัญไม่เคยใส่ถุงมือเซ็นเอกสาร แต่นำปากกาไปเอง คงนินทากันจนไส่ไฟ เติมไข่ให้คนอื่นดูแย่
แต่พฤติกรรมพวกที่นินทา กลับมาแอบปาร์ตีทำอาหารกินกันในห้องทำงาน สุมหัว ไม่ใส่หน้ากาก และสถานที่ทำงานป้าอยู่จังหวัดแดง แต่ไม่แดงเข้ม หลังจากนั้นมีคำสั่ง ผู้ว่าให้ทุกคนที่มาจากแดงเข้มกักตัว แต่ปรากฏว่า บางคนในกลุ่มจอมนินทากลับเดินทางจาก กทม และไปพักในหอพัก โดยไม่กักตัว แย่จริงค่ะ ก็แค่หวังว่าจะไม่เกิดคลัสเตอร์ใหม่จากคนกลุ่มนี้ และก็อยากฝากถึงทุกคนว่า ไม่ควรล้อเลียนคนอื่น หากเขาตั้งการ์ดสูงแล้ว ตัวเองกลับย่อหย่อน ล้อเลียนคนอื่น เพราะเวลาเราติดโควิด คนเหล่านั้น ก็คงไม่มาช่วยเรา แถมจะสมน้ำหน้าเราอีกด้วย ป้าแค่ภาวนาว่ากุศลกรรมจงคุ้มครองผู้มีธรรมะทุกคน