สวัสดีค่ะ เราขอระบายหน่อยนะคะ  แม่เราอยู่กับพ่อเลี้ยงมา 13 ปีแล้ว แต่พ่อเลี้ยงไม่ดีกับยายและญาติๆคนอื่นเลยค่ะ  ต่อมาเราขึ้นมหาลัยแม่กับพ่อเลี้ยงไปหาที่หอเราบ่อย กลัวว่าเราจะออกนอกลู่นอกทาง ไม่พอพ่อเลี้ยงจ้องจับผิดเราตลอด เช่น เราเดินข้ามถนนดีๆ ตะโกนว่า แม่มทำ ไร  เราก็งงมากเราโดนด่าเพราะอะไร  พอเรามีปัญหากับพ่อเลี้ยงไปเล่าให้แม่ฟัง แม่เราก็ทำเฉย ไม่พูดอะไร  ว่าเราผิดอีก ไปขอโทษพ่อเลี้ยงด้วยนะคะ เราไม่เคยไปขอโทษ ก็จะมีน้าสาวเราเขียนมาด่าทางแชทตลอด ว่าอกตัญญูบ้าง ไม่รู้จักบุญคุณบ้าง คือพ่อเลี้ยงไม่ได้ช่วยส่งเสียให้เราเรียนเลยตลอดหลายปีที่ผ่าน  แต่แม่กับน้าเราจะบอกว่าพ่อเลี้ยงเรามีบุญคุณตลอดเลย เราก็งงบุญคุณอะไร พอเปิดปากถามว่ากลับมาอีก  ส่งให้เรียนแต่กลับมาโง่  มีสมองให้คิดให้เยอะ ไม่ใช่เรียนแล้วไม่ได้อะไร   เราเลยเลือกที่จะเฉยต่อไป  ต่อมาเราได้ทำงานมีเงินเดือน  แม่ขอให้เราเอาเงินไปช่วยเหลือพ่อเลี้ยงบ้าง ทั้งค่าบ้าน ค่ายา ถ้าเกิดพ่อเลี้ยงป่วยให้ช่วยด้วยนะ คือเรางงพ่อเลี้ยงไม่เห็นเราเป็นลูกตั้งแต่ต้น พอเราทำงานหน่อยไปบอกใครว่า ลูกผม ซึ่งเราไม่อินกับการแสดงของเขา  พูดจาไม่ดีกับตั้งแต่เด็ก  และที่สำคัญพ่อเลี้ยงคนนี้ด่ายายเรา ทำประชดในบ้านยาย ยายเรากฌทำอะไรไม่ได้ เพราะแม่และน้าขอทุกครั้ง  โดยเฉพาะแม่เรารักพ่อเลี้ยงมากกว่าเราอีก ตั้งแต่พ่อเลี้ยงไข่ แม่เราจะมานั่งร้องไห้ พอแม่เราร้องไห้แล้วพิมพ์แชทกับน้า น้าก็จะมาด่าคนในบ้าน ทั้งทีไม่มีใครทำอะไร เราเจอแบบนี้เป็น 10 ปี ถึงแม้จะอยู่คนละบ้านก็เกิดปัญหาได้  เรารู้ตัวว่าถ้าเปิดปากพูดหรือแนะนะอะไรแม่กับน้า จะโดนด่าแรงๆทั้งทีไม่ผิด เพราะเขาคิดว่าอาบน้ำร้อนมาก่อนไม่ผิด  คนรุ่นเราคิดไม่เป็น หัดใช้สมองเยอะๆนะคะ  เพื่อนๆว่าเราควรทำอย่างไรดีค่ะ  เนื่องจากในบ้านเราก็ออกค่าใช้จ่ายในครอบครัวเองด้วย แต่พอโดนด่าเหมือนเราไม่ได้ช่วยอะไรเลย แม่และน้าเห็นเราเป็นปลิงเกาะเลย