อีก 3 เดือนเราจะอายุ 20 ค่ะ เรากำลังลังเลว่าจะตัดขาดจากที่บ้านดีไหม
ความจริงสาเหตุมีหลายๆอย่างมากเลยค่ะ ความสัมพันธ์ของเรากับพ่ออันนี้โอเคเลยนะคะ พ่อตามใจเรามาก เราอยากได้อะไรพ่อจะซื้อให้หมดเลยค่ะ แต่ความสัมพันธ์ของเรากับแม่และน้องมันแย่มากเลยค่ะ
ขอลองบอกแผนก่อนนะคะ
คือเราจะได้เงินกยศ.เดือนละ 3000 บาท และมีรายได้จากการสอนพิเศษอยู่เดือนละ 9800 ค่ะ ซึ่งเราสามารถนับงานเพิ่มได้ค่ะ ถ้าเงินไม่พอจริงๆ
เราสนใจอยู่หอเดือนละ 5400 แล้วเงินที่เหลือไว้สำหรับการกินข้าวค่ะ ซึ่งเราคิดว่าเราน่าจะกอนไม่เกินวันละ 80 บาท เน้นกินผักสลัดและเนื้อนิดหน่อย 1 มื้อต่อวันเน้นการทำ if ไปในตัวค่ะ
 
คราวนี้ขอกลับมาที่สาเหตุของเราหน่อยนะคะ ตอนนี้เราเรียนปี 2 ค่ะ อีก 4 ปีจะเรียนจบเรื่องเงินค่าเทอมกยศ.ดูแลให้หมดเลยค่ะ คราวนี้พอแม่รู้ว่าเรามีเงินจากกยศ.เขาอยากให้เราเอาเงินเดือนละ 3000 มาผ่อนรถให้เขาค่ะ พอดีแม่อยากได้รถคันใหม่ แต่ที่บ้านก็มีรถอยู่แล้ว ซึ่งเราคิดว่ามันเกินตัวเกินไป
หลายๆครั้งเวลาออกไปข้างนอกแม่จะถามเสมอว่าจะเลี้ยงอะไรแม่ ซึ่งแม่ถามทุกครั้งเลยอะค่ะ บางครั้งเราเหลือเงินติดบัญชี 50 บาทก็ต้องเอามาซื้อของให้แม่ เวลาเราเดินผ่านแม่ แม่จะเปิดดูคลิปแนะนำรถตลอดเวลา
-หรือเวลาที่เราออกไปข้างนอกด้วยกัน เวลาขับรถแม่จะชอบชะลอมองพวกบ้านหลังใหญ่ๆ หรือเวลาเจอ BMW และแม่ก็บอกว่าโตขึ้นซื้อให้แม่สักคันนะ ทั้งที่แม่ไม่เคยซื้ออะไรให้เราเลยค่ะ ทุกวันนี้เรากินข้าว 1 มื้อจากที่พ่อมาให้ แล้วมื้อที่เหลือเราต้องหากินเอง เพราะแม่ถือว่าเรามีรายได้แล้ว ตรงนี้คือจุดที่ทำให้เราคิดเลยค่ะว่าเราจะทนอยู่กับแม่ต่อดีไหม ในเมื่อสุดท้ายเราต้องดูแลตัวเองขนาดนี้
-ค่าไฟบ้านทุกวันนี้แม่ให้เราจ่ายคนละครึ่งกับแม่ค่ะส่วนพ่ออยู่อีกบ้าน และเดือนนี้แม่ก็ขอให้เราจ่ายค่าบ้านให้ค่ะ ทั้งที่เราคิดว่าเราอายุแค่ 19 เองทำไใต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายเยอะขนาดนี้ เวลาเราเกรดตก แม่ก็ด่าเรา ทั้งๆที่เป็นเพราะเราสอนพิเศษเยอะมาก จนเวลาอ่านหนังสือลดลง ต่างจากเพื่อนที่ไม่ต้องทำงานอะไรเลย
-เวลาเราอยากทานอะไรเราต้องเลี้ยงแม่เสมอค่ะ ถ้าเราอยากทานบุฟเฟต์แม่ก็ให้เราเลี้ยง พอเราตะไปทานคนเดียวแม่ก็ไม่ให้ไปค่ะ
-แม่บอกเสมอว่าพ่อไม่ได้รักจริงหรอก คิดว่าเขาแคร์ขนาดนั้นหรอ แต่การกระทำมันตรงข้ามหมดเลยค่ะ ทุกวันนี้คนที่ซัพพอร์ตเราคือพ่อหมดเลย คนที่ซื้อโน๊ตบุ๊คให้ คนซื้อไอแพดให้ คนให้ค่ากินก็พ่อ แต่เราไม่เคยได้อะไรจากแม่เลยค่ะ
-แม่บอกว่าไม่มีเงินให้เราซื้อนู่นนี่ให้แต่ทุกสองสัปดาห์แม่ต้องซื้อเสื้อตัวใหม่ และต้องซื้อครีมทากลางวัน กลางคืน รองพื้นเยอะมาก ซึ่งทำให้แม่เงินหมดตลอด
-แม่ด่าเราเสมอเวลาที่เราทำอะไรที่แย่ๆ ซึ่งอันนี้เราไม่ได้โกรธค่ะแต่เวลาน้องทำแม่ไม่เคยพูดอะไรเลย อย่างเช่น น้องด่าเราด้วยคำหยาบ(น้องกับเราห่างกัน 10ปีค่ะ) แม่จะทำเป็นไม่สนใจค่ะ แต่ตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยพูดคำหยาบให้เขาได้ยินเลยด้วยซ้ำ เวลาเราซื้อขนมไปเลี้ยงเพื่อนแม่จะด่าว่าหน้าใหญ่จังเนอะ แต่พอน้องให้เงินเพื่อนยืมโดยที่ไม่เอามาคืน แม่ก็ไม่เคยด่าเลยค่ะ บอกว่าเงินมันจะสักเท่าไรกันเชียว 
ขนมที่เราอยากกินมาตลอด เราขอแม่แม่ไม่เคยซื้อให้ แต่พอน้องอยากกินแมซื้อให้ทันทีเลยค่ะ
-เสื้อผ้าเราใส่ชุดเดิมซ้ำๆตั้งแต่ม.1 จนตอนนี้ปี 2 แล้ว เพราะไม่เคยมีใครซื้อเสื้อให้เราค่ะ 
-และก็ล่าสุดแม่บอกให้เราหาเงินไปไถ่ทองให้เขา ซึ่งเรามองว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรเลยรู้สึกว่าเสียเงินไปเปล่าๆ
-หนักสุดที่เราเคยเจอแล้วรู้สึกไม่ไหวคือตอนม.5ค่ะ เราไปหาอะไรกินกับเพื่อนห่างจากบ้านประมาณ 3 กิโล ต่างจังหวัดอะค่ะทุ่มกว่าๆก็ไม่มีขนส่งสาธารณะเหลือแล้ว ด้านนอกก็มืดไปหมด เราเลยโทรให้แม่มารับ แต่แม่ถามว่าจะเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวแม่กับน้องไหม แต่ตอนนั้นเราเหลือเงินติดตัวแค่ 50 บาทค่ะ เราเลยบอกไม่มีเงิน แม่ก็บอกให้เราหาทางกลับเองละกัน เด็กอายุ 16 อะค่ะปล่อยไว้นอกบ้านมืดๆเพียงเพราะไม่ซื้อก๋วยเตี๋ยวให้เขา วันนั้นเป็นครั้งแรกที่เราอยากจะกระโดดสะพานลอยให้จบๆไป เพราะช่วงนั้นแค่เตรียมสอบก็หนักพอแล้ว แต่ใจเราไม่กล้าพอค่ะ เลยเลือกที่จะนั่งวินคันสุดท้ายกลับบ้าน ซึ่งลุงคนที่ขับรถให้เรายังถามเลยว่า ไปไหนมาทำไมหลับดึกขนาดนี้ ไม่มีคนมารับหรอ
 
ความจริงมีอีกหลายเรื่องเลยค่ะ กลัวว่าจะอ่านไม่ไหวแล้วปัดกระทู้ทิ้งไปก่อน งั้นขอถามเลยนะคะว่าถ้าเราออกจากบ้านไปคิดว่าเราพอจะเป็นไปได้ไหมคะ แต่ติดปัญหาอย่างสุดท้ายค่ะ คือเราจำเป็นต้องมีรถไม่ว่าตะเป็นการขับย้ายไปหอ หรือการใช้ชีวิตต่างๆ เพราะคิดว่าขนส่งสาธารณะบ้านเราน่าจะไม่พอ ถ้าเราขอรถจากพ่อ เป็นของสุดท้ายก่อนจะไปพอได้ไหมคะ ที่บ้านมีรถยนต์อยู่ 2 คันค่ะ รถกระบะ 2 คัน รถมอเตอร์ไซต์ 3 คัน คิดว่าถ้าขอรถยนต์ไป 1 คันได้ไหมคะปกติเราขับรถไปเรียน 100 กิโล+ต่อวันอยู่แล้วค่ะ หรือมีอีกทางเลือกคือติดต่อขอผ่อนรถกับน้าเพราะน้ามีคันที่ไม่ได้ขับอยู่คันนึง สักเดือนละ 2000 น่าจะพอได้อยู่ค่ะ