หัวข้อกระทู้ แรง ดูเหมือนประชด 
แต่ไม่ใช่ค่ะ เป็นความรู้สึกจริงๆ 
ทุกครั้งที่ได้ข่าวใครๆเป็นโควิด 
เรามีความรู้สึกสงสารเห็นใจจากใจจริง
แนะนำสอบถามเรื่องยา-การรักษาตัว 
และให้ความช่วยเหลือทุกอย่างได้ครบถ้วน 
แต่ก็เพียงแค่ 80% ของใจ 

เราเคยตั้งกระทู้ปรึกษาในพันทิป 
ประมาณว่าพี่เค้าเฉยใส่ไม่คุยด้วย
ทั้งที่ทุกทีคุยกันได้ทุกเรื่อง
ช่วงนึงพี่เค้าไม่คุยไม่มองเราเลย
เราปรึกษาในพันทิปว่าจะย้ายออกดีไหม
และเราตัดสินใจไม่ย้ายออก
ยังจ่ายค่าเช่าตามปกติ
แต่กลับมาอยู่บ้านตัวเอง 

วันนี้ยังไงไม่รู้ เกิดคิดถึงพี่เจ้าของบ้าน
ว่างๆจึงขับรถไปสามเสน 
ถึงบ้าน ไขกุญแจ ก๊อกแก๊กๆ 
พี่ ก. ตะโกนออกมาจากในบ้าน
"น้องอย่าเข้ามา จมูกพี่ไม่ได้กลิ่นแล้ว"
เราได้ยินแล้วประมวลผล 2-3 วินาที 
แล้วน้ำตาก็ไหล "พี่ติดโควิดเหรอคะ"
- ใช่น้อง เป็นมา 4-5 วันแล้ว
เราทำอะไรไม่ถูกเลย 
สงสารจับใจ อยากกอดปลอบใจ 
ดึงสติกลับมาได้ ถามว่ารักษาตัวยังไง 
พี่ ก. ทำกระโจมสมุนไพร
ต้มยาสมุนไพรต้านโควิด มีเท่านี้
เราจึงไปซื้อยาแผนปัจจุบัน
ตามที่เราใช้ดูแลตัวเองในช่วงนี้ให้พี่ ก.
และบอกวิธีใช้ยาอย่างละเอียด

พร้อมให้กำลังใจ "เราต้องชนะมันค่ะพี่"

❤️❤️❤️❤️