สวัสดีครับผมมีเรื่องจะมาปรึกษาเพื่อนๆพี่ๆน้องครับคืผมหลงรักคุณครูท่านหนึ่งซึ่งผมเคยเป็นลูกศิษย์เเกนะเเต่ตอนนี้ผมจบมาได้หลายปีเเล้วซึ่งอายุผมห่างกับคุณครู 35 ปี ครูอายุ 57 ผมอายุ 22 ก่อนที่ผมหลงรักคุณครูผมได้เข้ามาที่ รร แห่งในหนึ่งเเถวๆบ้านมาเรียนชั้น ม.4 ตอนเเรกผมไม่รู้ครูคนนี้หรอกนะครับพอผมเรียนได้เทอมหนึ้งครูเขาก็ได้ขอทุนให้ผมทั้งๆที่ยังไม่ได้คุยกันมาก่อนไปให้เซ็นเอกสารถึงบ้านหลังจากนั้นมาผมก็ได้สนิทกับครูคนนี้มาก พอผมได้ขึ้นม.5 ผมก็ได้เรียนกับครูคนนี้หลังจากนั้นครูเขาถามผมทุกวันเมื่อเห็นหน้าถามทุกอย่างเรื่องส่วนตัวถามเรื่องเเฟนบ้างถามว่ามีเเฟนยังพอวันไหนไม่เห็นผมไปเรียนก็จะถามเพื่อนตลอดเลยว่าผมหายไปไหนไปกับใครผมมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่เดินกันสองคนทุกวัน วันไหนที่คุณครูเจอเพื่อนสนิทผมเเกจะถามหาผมตลอดทุกครั้งที่เจอส่วนมากจะถามว่าผมมีเเฟนยังจนเพื่อนผมลำคาญเวลาที่ผมเรียนกับคุณครูเเกจะพูดเเซวผมทุกครั้งเเกชอบบอกผมว่าอย่าพึ่งมีเเฟนนะจนผมจบม.6ผมก๊เอาพวงมาลัยไปไหว้ครูคนนี้เเล้วคุณครูเขาก็กอดผมเเล้วก็บอกว่ารักผม...เเต่ผมก็รักคุณครูมากเเต่ไม่กล้าบอกเพราะไม่ไม่รักครูกับกับลูกศิษย์เเต่ครูเขามีครอบครัวเเล้วนะครับเเต่ว่าย่ากับเเฟนเขาเเล้วครับลูกมีงานทำกับหมดแล้ว..ทุกวันนี้ครูเขามาเม้นเฟสผมตลอดถามเรื่องเเฟนผมตลอด..เเต่ผมก็ไม่รู้เลยว่าคุณครูเขาคิดกับผมเเบบไหนเเต่ลูกศิษย์หรือป่าว..เเต่ผมไม่ได้คิดลูกศิษย์กับคุณครูถึงเเม้อายุจะห่างกัน 34 ปีผมรักมากครับ หรือว่าผมไปเองหรือป่าวว่าเขาก็เราผม ผมควรทำยังไงดีครับ