มีเรื่องเล่าในเกาหลีเมื่อหลายร้อยปีก่อน
มีหัวหน้าโจรผู้โหดร้าย พากลุ่มโจรรุกรานเมืองต่างๆ
ผู้คนในเมือง ต่างหวาดกลัว และพากันหลบหนีโจรร้าย
แต่มีเจ้าอาวาสของวัดหนึ่งไม่หนี
ท่านอยู่เฝ้าวัดคนเดียว
พอหัวหน้าโจรมาถึงวัด ก็แปลกใจที่พระชราท่านนี้ไม่หนี
รู้สึกโกรธที่พระชราท่านนี้ ไม่เกรงกลัวตนเอง
หัวหน้าโจรไปยืนประจันหน้าเจ้าอาวาส แล้วตะโกนว่า
"รู้มั้ยว่า ฉันเป็นใคร?
....ฉันสามารถฟันคนให้ขาดเป็นสองท่อนได้โดยไม่กะพริบตา"
พูดเสร็จแล้ว ก็เงื้อดาบขึ้นเพื่อลงมือฟัน
เจ้าอาวาสฟังอย่างนิ่งเฉย แล้วก็พูดตอบไปว่า
"โยมรู้มั้ยว่า อาตมาเป็นใคร?
....อาตมาคือคนที่พร้อมจะถูกฟันให้ขาดสองท่อนได้ โดยไม่กะพริบตา!!"
หัวหน้าโจรได้ยินดังนั้นจึงได้คิดว่า ความเข้มแข็งที่แท้จริง
ไม่ใช่การแสดงออกภายนอกอย่างรุนแรง เพื่อทำให้คนอื่นกลัว
ความเข้มแข็งที่แท้จริง คือ ความเข้มแข็งภายในจิตใจ
ที่ไม่หวั่นไหวต่อความรุนแรงที่ผู้อื่นกระทำต่อตน
ไม่หวั่นไหวต่อความรู้สึกโกรธ เกลียด กลัว ฯลฯ ที่เกิดขึ้นในใจ
แต่ยึดมั่นในการไม่ตอบโต้ความรุนแรง ด้วยความรุนแรง
ไม่ตอบโต้ความโกรธเกลียด ด้วยความโกรธเกลียด
------------------------------------------
เราได้ฟังเรื่องเล่าประมาณนี้ แล้วรู้สึกได้แง่คิดอะไรหลายอย่าง
แต่ก็รู้ว่า หลายคนมองเรื่องพวกนี้ว่า เป็นเรื่องคนโลกสวย อยู่ในนิยายฝันเพ้อ
อยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ 55 ซึ่งไม่เป็นไรหรอกค่ะ
คนเรามีจริตนิสัยไม่เหมือนกันเนอะ เราเข้าใจค่ะ
แต่สำหรับชาวพุทธ สิ่งที่พระพุทธองค์ทรงสอนต่างๆ
ไม่ว่าจะเรื่องเมตตา กรุณา ให้อภัย ฯลฯ
เพราะมันไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน แต่มันเป็นคุณภาพจิตใจที่เกิดขึ้นได้จริงในตัวทุกคน
เพียงแต่ว่า เราต้องฝึกฝนพัฒนา เพื่อไปให้ถึงจุดนั้น
ถ้าไม่ฝึกอย่างถูกต้อง อย่างมีความเพียรมากพอ
เราไม่มีทางทำได้อย่างนั้นแน่ๆ ค่ะ
เพราะฉะนั้น ครูอาจารย์หลายท่านจึงให้ความสำคัญกับการฝึกฝนพัฒนาตน
จะไปถึงเป้าหมายอย่างที่พระพุทธองค์ทรงแนะนำไว้
ถึงแม้จะท้อ ก็สร้างพลังใจเพื่อฮึดสู้ต่อไป
เพราะคุณภาพที่ดีทางใจพวกนี้ มันไม่เกิดขึ้นเองง่ายๆ
แต่ต้องผ่านการปลูกฝังและฝึกฝนค่ะ
ขอส่งกำลังใจให้ทุกท่านค่ะ
รายละเอียดฟังได้จากคลิปค่ะ
"ใครแรงมา เราแรงกลับ" ไม่ใช่นิสัยของชาวพุทธ โดย พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
https://www.youtube.com/watch?v=_nNsimltJro
เครดิตตามระบุใน youtube
ขอบคุณผู้เผยแพร่ด้วยค่ะ
ใครแรงมา เราแรงกลับ?
มีหัวหน้าโจรผู้โหดร้าย พากลุ่มโจรรุกรานเมืองต่างๆ
ผู้คนในเมือง ต่างหวาดกลัว และพากันหลบหนีโจรร้าย
แต่มีเจ้าอาวาสของวัดหนึ่งไม่หนี
ท่านอยู่เฝ้าวัดคนเดียว
พอหัวหน้าโจรมาถึงวัด ก็แปลกใจที่พระชราท่านนี้ไม่หนี
รู้สึกโกรธที่พระชราท่านนี้ ไม่เกรงกลัวตนเอง
หัวหน้าโจรไปยืนประจันหน้าเจ้าอาวาส แล้วตะโกนว่า
"รู้มั้ยว่า ฉันเป็นใคร?
....ฉันสามารถฟันคนให้ขาดเป็นสองท่อนได้โดยไม่กะพริบตา"
พูดเสร็จแล้ว ก็เงื้อดาบขึ้นเพื่อลงมือฟัน
เจ้าอาวาสฟังอย่างนิ่งเฉย แล้วก็พูดตอบไปว่า
"โยมรู้มั้ยว่า อาตมาเป็นใคร?
....อาตมาคือคนที่พร้อมจะถูกฟันให้ขาดสองท่อนได้ โดยไม่กะพริบตา!!"
หัวหน้าโจรได้ยินดังนั้นจึงได้คิดว่า ความเข้มแข็งที่แท้จริง
ไม่ใช่การแสดงออกภายนอกอย่างรุนแรง เพื่อทำให้คนอื่นกลัว
ความเข้มแข็งที่แท้จริง คือ ความเข้มแข็งภายในจิตใจ
ที่ไม่หวั่นไหวต่อความรุนแรงที่ผู้อื่นกระทำต่อตน
ไม่หวั่นไหวต่อความรู้สึกโกรธ เกลียด กลัว ฯลฯ ที่เกิดขึ้นในใจ
แต่ยึดมั่นในการไม่ตอบโต้ความรุนแรง ด้วยความรุนแรง
ไม่ตอบโต้ความโกรธเกลียด ด้วยความโกรธเกลียด
------------------------------------------
เราได้ฟังเรื่องเล่าประมาณนี้ แล้วรู้สึกได้แง่คิดอะไรหลายอย่าง
แต่ก็รู้ว่า หลายคนมองเรื่องพวกนี้ว่า เป็นเรื่องคนโลกสวย อยู่ในนิยายฝันเพ้อ
อยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ 55 ซึ่งไม่เป็นไรหรอกค่ะ
คนเรามีจริตนิสัยไม่เหมือนกันเนอะ เราเข้าใจค่ะ
แต่สำหรับชาวพุทธ สิ่งที่พระพุทธองค์ทรงสอนต่างๆ
ไม่ว่าจะเรื่องเมตตา กรุณา ให้อภัย ฯลฯ
เพราะมันไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน แต่มันเป็นคุณภาพจิตใจที่เกิดขึ้นได้จริงในตัวทุกคน
เพียงแต่ว่า เราต้องฝึกฝนพัฒนา เพื่อไปให้ถึงจุดนั้น
ถ้าไม่ฝึกอย่างถูกต้อง อย่างมีความเพียรมากพอ
เราไม่มีทางทำได้อย่างนั้นแน่ๆ ค่ะ
เพราะฉะนั้น ครูอาจารย์หลายท่านจึงให้ความสำคัญกับการฝึกฝนพัฒนาตน
จะไปถึงเป้าหมายอย่างที่พระพุทธองค์ทรงแนะนำไว้
ถึงแม้จะท้อ ก็สร้างพลังใจเพื่อฮึดสู้ต่อไป
เพราะคุณภาพที่ดีทางใจพวกนี้ มันไม่เกิดขึ้นเองง่ายๆ
แต่ต้องผ่านการปลูกฝังและฝึกฝนค่ะ
ขอส่งกำลังใจให้ทุกท่านค่ะ
รายละเอียดฟังได้จากคลิปค่ะ
"ใครแรงมา เราแรงกลับ" ไม่ใช่นิสัยของชาวพุทธ โดย พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
https://www.youtube.com/watch?v=_nNsimltJro
เครดิตตามระบุใน youtube
ขอบคุณผู้เผยแพร่ด้วยค่ะ