เราเป็นสิวตั้งแต่ป.4ตอนประจำเดือนมาครั้งแรก จนตอนนี้เราม.5แล้ว สิวเราก็ไม่หายแถมหนักกว่าเดิม แรกๆเราปกติเราสามารถใช้ชีวิตได้แต่กังวลหน่อยๆ แต่เมื่อม.4ที่ผ่านมาอยู่ในสถานการณ์โควิดทำให้เราต้องใส่แมสบ่อยมาก เราเลยไม่กล้าถอดแมสอีกเลย เรามีแฟนที่คบกันตั้งแต่ม.3ตอนนั้นเรายังไม่ได้ใส่แมสเขาก็ชมปกติน่ารักนู่นนี่แต่เราก็ยังไม่กล้าให้เขามองหน้านานๆอยู่ดี ตอนนี้เราไม่เปิดแมสกับเขาเลยตั้งแต่เปิดเทอมขึ้นม.4 เราปิดแมสมาโดยตลอดจนถึงม.4เทอม2 เรารู้สึกว่าหน้าเราแย่มากๆๆๆๆ เราไม่กล้าสู้แสงแดดเพราะมันสว่างเรากลัวคนจะมองหน้าเราชัด เราไม่กล้าเปิดโคมไฟเวลานอนเล่นโทรศัพท์บนที่นอน เพราะมันทำให้หน้าเราชัด เราสายตาสั้นมาก แต่เราไม่กล้าที่จะใส่แว่นแล้วมองหน้าตัวเองในกระจก ใส่ตอนเรียนเท่านั้น เราไม่ค่อยกล้าล้างหน้าเพราะมือเราจะสัมผัสผิวหน้าที่ขรุขระแย่ๆ แต่เราก็ต้องล้างหน้าทุกวัน เรารู้สึกแย่ทุกครั้งที่ล้างหน้าแล้วมือสัมผัสโดนหน้า เราไม่กล้าให้คนอื่นมอง เวลามีคนมาชมว่าเราน่ารักเราจะไม่ชอบเลยเพราะเรารู้ตัวเองดีว่าเราเป็นยังไงคนที่มาชมก็เพื่อนๆคนรู้จักเราทั้งนั้นเรารู้ดีว่าเขาชมไปเพราะอยากให้เรารู้สึกดี เราไม่ชอบพูดคำว่าสิว หรือใครที่อยู่ด้วยพูดเรื่องสิว เขาพูดว่าสิวขึ้นเยอะมากทั้งๆที่ขึ้นแค่เม็ดสองเม็ด เราก็เข้าใจเพราะเขาไม่มีสิวแต่พอขึ้นเม็ดสองเม็ดขึ้นมาก็ต้องกังวลเป็นเรื่องปกติ ทำไงได้เรามันไม่ปกติ555 เราไม่กล้าทำอะไรหลายๆอย่าง ครอบครัวเราไม่ได้มีฐานะ เราไม่มีเงิน เคยรักษากับหมอแถวบ้านเขาก็ให้ยามากิน เรากินหมดก็ไม่หายแต่ดีขึ้น จากนั้นแม่ก็ไม่มีเงินพาไปอีก ครั้งถัดมาเราไปหาหมอเดิมกินยาเหมือนเดิมหมด แต่ไม่หาย แค่ลดลงนิดหน่อย แม่ก็ไม่สนใจละไม่พาไปละ เพราะไม่มีเงินด้วย เราคิดว่าปล่อยไว้คงจะหาย คงเป็นสิวฮอร์โมน เราล้างหน้า ดูแลสุขภาพมาโดยตลอด เราซักปลอกหมอนผ้าปูตุ๊กตาทุกอาทิตย์ มาม.5ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย เราคิดว่าหากจบม.6ไม่มีอะไรดีขึ้นเราอยากฆ่าตัวตาย มันไม่ใช่แค่เรื่องสิวด้วย แต่เรื่องสิวก็มีส่วน หากอนาคตเราดีแต่หน้าเรายังแย่เราก็อาจจะอยู่ได้โดยการใส่แมสไปเรื่อยๆ แต่หากไม่ดีเราอยากตาย เราคิดว่าการตายไม่ใช่เรื่องที่ผิด อาจจะดีด้วยซ้ำ ครอบครัวเสียเงินค่างานศพแค่ครั้งเดียวก็ไม่ต้องคอยส่งเราเรียนอีก แม่ก็เคยพูดว่าคนอื่นหน้าแย่กว่าเราเยอะเขายังสู้ชีวิต คนอื่นเขาพิการเขายังสู้ชีวิต แต่มันไม่ช่วยให้เรามีกำลังใจสู้ชีวิตเลย เราไม่เคยคุยเรื่องของเรากับแม่ด้วย เราไม่ได้สนิทกับแม่ขนาดนั้นมันเป็นเรื่องที่ซับซ้อน เรื่องของเราอาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับหลายๆคน แต่เรารู้สึกว่าเราไม่เหมือนคนอื่น ไม่ปกติ5555 เราชอบคิดมากเกินไป มันอาจจะไม่ดีแต่เราหยุดคิดไม่ได้ เราต้องทำไงกับตัวเองดี