*พ่อแท้ๆนะคะขออภัยที่พิมพ์หัวข้อกำกวม*
มันเป็นความคิดที่ผิดไหมคะ?
เรารู้สึกว่าเราไม่อยากให้พ่อเราดูแลเรา
พ่อเราชอบทำกับข้าวซื้อขนมซื้อนู้นนี่ให้กิน
เราไม่อยากให้พ่อเหนื่อยต้องมาคอยทำกับข้าวหาข้าวให้เรากิน
เราอายุ21แล้ว เราก็หากินเองได้
เราก็บอกพ่อว่าไม่ต้องทำเวลาทำก็ทำแค่ของพ่อเดี๋ยวหนูหิวหนูจะหากินเอง
พ่อบอกว่าเราบ้าคิดอะไรแปลกๆ พ่อบอกว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ต้องเลี้ยงดูแลลูกหาให้ลูกกิน มันก็ใช่ค่ะแต่เราก็ไม่อยากให้เขาเหนื่อยแต่เขากลับมองว่าความหวังดีนั้นของเราเป็นความคิดที่แปลก
หรือจริงๆแล้วมันก็ควรเป็นแบบนั้นคะว่าพ่อแม่มีหน้าที่เลี้ยงดูเรา
แล้วก็อีกประเด็นเรามีการถกเถียงกันเรื่องงานบ้านด้วยค่ะเพราะเราไปฉีดวัคซีนมาแล้วต้องการพักผ่อนแต่เขาก็ยังใช้เราตั้งแต่เรากลับจากฉีดวัคซีน เรามีน้องสาวนะคะอายุ18 แต่น้องเราไม่ทำอะไรเลยงานบ้าน มีแต่เราที่ทำตลอด เวลาเราทำพ่อก็ไม่ค่อยมาเห็นตอนเราทำชอบพูดว่าวันๆไม่ทำอะไร บางทีเห็นว่าเราทำก็บ่นไม่ถูกใจเขาสักอย่าง คือเราก็ไม่รู้จะทำยังไงบ้านอยู่ทุกวันทำความสะอาดสักพักก็สกปรก แล้วบ้านเราเลี้ยงสุนัขด้วยค่ะบางทีสุนัขฉี่ในบ้านบางทีเราเรียนออนไลน์อยู่ในห้องก็ไม่เห็นว่าสุนัขไปฉี่ไว้ตรงไหนในบ้านบ้างท่านก็บ่นเรา คือไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็จะเป็นเราที่โดนบ่นตลอด
มีช่วงนึงเราไปทำงานพาร์ทไทม์ช่วงปิดเทอมเราจะมีเวลาอยู่บ้านน้อยมาก กลับบ้านมาเขาก็บ่นเราเรื่องงานบ้านทั้งๆที่เขากับน้องก็อยู่บ้านกัน2คน กลับมาคือน้ำในตู้เย็นไม่มีกินเลยค่ะไม่มีคนกรอกน้ำเราต้องเป็นคนกรอกเราก็งงว่าเขาอยู่กันยังไง
ละอีกส่วนนึงที่เราไม่อยากให้ท่านดูแลตอนนี้ท่านไม่มีงานค่ะเพราะโควิดเราก็มีเงินเก็บจากการทำงานพาร์ทไทม์เราอยากกินอะไรเราก็ยังพอมีเงินซื้อกินเองได้เลยไม่อยากไปรบกวนท่านในเรื่องนั้นแต่ท่านกลับบอกว่าเรามีปัญญาเลี้ยงตัวเองได้แล้วหรอ หาเงินเองได้แล้วหรอก็ออกไปอยู่ที่อื่น คือเรางงมากเราก็อธิบายให้ฟังแล้วว่าในส่วนของเรื่องการกินเราก็สามารถดูแลตัวเองได้
ทุกคนช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยนะคะเราอยากรู้ว่าการเป็นลูกควรมีความคิดแบบไหนกับการดูแลของพ่อแม่ แล้วการที่เราทำหน้าที่นี้มันก็ถูกอยู่แล้วแต่แค่เป็นพี่ต้องมีความอดทนมาก ที่เขาด่าเขาว่าคือความหวังดีใช่ไหมคะ?
มันอาจจะยาวไปหน่อยนะคะแต่ถ้าใครมีเวลาอยากให้อ่านเพราะอยากรู้ว่าถ้าเป็นคนนอกครอบครัวจะมีความคิดแบบไหน อีกอย่างเรื่องแบบนี้เราคุยกับเพื่อนกับแฟนก็ไม่ค่อยมีใครเข้าใจเราเท่าไหร่จะเราบ่อยเยอะก็กลัวรำคาญเลยมาระบายในนี้
ไม่อยากให้พ่อเลี้ยงดู
มันเป็นความคิดที่ผิดไหมคะ?
เรารู้สึกว่าเราไม่อยากให้พ่อเราดูแลเรา
พ่อเราชอบทำกับข้าวซื้อขนมซื้อนู้นนี่ให้กิน
เราไม่อยากให้พ่อเหนื่อยต้องมาคอยทำกับข้าวหาข้าวให้เรากิน
เราอายุ21แล้ว เราก็หากินเองได้
เราก็บอกพ่อว่าไม่ต้องทำเวลาทำก็ทำแค่ของพ่อเดี๋ยวหนูหิวหนูจะหากินเอง
พ่อบอกว่าเราบ้าคิดอะไรแปลกๆ พ่อบอกว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ต้องเลี้ยงดูแลลูกหาให้ลูกกิน มันก็ใช่ค่ะแต่เราก็ไม่อยากให้เขาเหนื่อยแต่เขากลับมองว่าความหวังดีนั้นของเราเป็นความคิดที่แปลก
หรือจริงๆแล้วมันก็ควรเป็นแบบนั้นคะว่าพ่อแม่มีหน้าที่เลี้ยงดูเรา
แล้วก็อีกประเด็นเรามีการถกเถียงกันเรื่องงานบ้านด้วยค่ะเพราะเราไปฉีดวัคซีนมาแล้วต้องการพักผ่อนแต่เขาก็ยังใช้เราตั้งแต่เรากลับจากฉีดวัคซีน เรามีน้องสาวนะคะอายุ18 แต่น้องเราไม่ทำอะไรเลยงานบ้าน มีแต่เราที่ทำตลอด เวลาเราทำพ่อก็ไม่ค่อยมาเห็นตอนเราทำชอบพูดว่าวันๆไม่ทำอะไร บางทีเห็นว่าเราทำก็บ่นไม่ถูกใจเขาสักอย่าง คือเราก็ไม่รู้จะทำยังไงบ้านอยู่ทุกวันทำความสะอาดสักพักก็สกปรก แล้วบ้านเราเลี้ยงสุนัขด้วยค่ะบางทีสุนัขฉี่ในบ้านบางทีเราเรียนออนไลน์อยู่ในห้องก็ไม่เห็นว่าสุนัขไปฉี่ไว้ตรงไหนในบ้านบ้างท่านก็บ่นเรา คือไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็จะเป็นเราที่โดนบ่นตลอด
มีช่วงนึงเราไปทำงานพาร์ทไทม์ช่วงปิดเทอมเราจะมีเวลาอยู่บ้านน้อยมาก กลับบ้านมาเขาก็บ่นเราเรื่องงานบ้านทั้งๆที่เขากับน้องก็อยู่บ้านกัน2คน กลับมาคือน้ำในตู้เย็นไม่มีกินเลยค่ะไม่มีคนกรอกน้ำเราต้องเป็นคนกรอกเราก็งงว่าเขาอยู่กันยังไง
ละอีกส่วนนึงที่เราไม่อยากให้ท่านดูแลตอนนี้ท่านไม่มีงานค่ะเพราะโควิดเราก็มีเงินเก็บจากการทำงานพาร์ทไทม์เราอยากกินอะไรเราก็ยังพอมีเงินซื้อกินเองได้เลยไม่อยากไปรบกวนท่านในเรื่องนั้นแต่ท่านกลับบอกว่าเรามีปัญญาเลี้ยงตัวเองได้แล้วหรอ หาเงินเองได้แล้วหรอก็ออกไปอยู่ที่อื่น คือเรางงมากเราก็อธิบายให้ฟังแล้วว่าในส่วนของเรื่องการกินเราก็สามารถดูแลตัวเองได้
ทุกคนช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยนะคะเราอยากรู้ว่าการเป็นลูกควรมีความคิดแบบไหนกับการดูแลของพ่อแม่ แล้วการที่เราทำหน้าที่นี้มันก็ถูกอยู่แล้วแต่แค่เป็นพี่ต้องมีความอดทนมาก ที่เขาด่าเขาว่าคือความหวังดีใช่ไหมคะ?
มันอาจจะยาวไปหน่อยนะคะแต่ถ้าใครมีเวลาอยากให้อ่านเพราะอยากรู้ว่าถ้าเป็นคนนอกครอบครัวจะมีความคิดแบบไหน อีกอย่างเรื่องแบบนี้เราคุยกับเพื่อนกับแฟนก็ไม่ค่อยมีใครเข้าใจเราเท่าไหร่จะเราบ่อยเยอะก็กลัวรำคาญเลยมาระบายในนี้