รู้สึกว่าเป็นคนที่จะทำอะไรแล้วไปไม่สุดทำก็ทิ้งไว้กลางครัน เบื่อง่ายชอบทำหลายอย่างๆ ทำตามอารมณ์ตัวเอง
ตอนนี้ อยู่ม.4 ในหัวก็อยากทำนู่นทำนี่คิดอยากหาเงินอยากวางแผนอนาคตตัวเองก็ทำได้แค่คิดและคิด ตอนนี้ก็อยู่ในช่วงโควิด มันน่าหงุดหงิดและน่ารำคาญมากไม่รู้ว่ามันจะสิ้นสุดตอนไหน ทำให้ได้มีการเรียนออนไลน์ ไม่ได้ไป ร.ร ทำให้คนขี้เกียจเรียนเป็นทุนเดิม ตอน ม.ต้น ก็ยิ่งขี้เกียจเข้าไปใหญ่เมื่อมีการเรียนออนไลน์ 
และอีกเรื่องคือคิดอะไรไม่รู้นึกมาอยากสอบเข้าทันตะกับแพทย์ดูบ้าง พอคิดได้ก็หาดูข้อสอบนั่นนี่นู่น รู้ว่าตัวเองอ่อนอังกฤษก็เริ่มท่องศัพท์จดท่องได้แค่วันเดียวก็เลิก แล้วพอจะติววิชาอื่นก็รู้สึก ว่ากลัวตัวเองติวไม่ทันนั่นนี่ทำให้ปวดหัวตลอดเวลาทำการบ้าน
 แล้วพอวันนึงบอกกับตัวเอง เออไม่เป้นไรวะ เลิกเครียด ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร พอหายจากโหมดอยากได้อยากมี มีความทะเยอะทะยานแปปเดียวก็เลิก  ตอนนี้รู้สึกว่าหนทางความประสบความสำเร็จค่อนข้างมัว ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปไม่รู้จะทำยังไง อก้ตัวเองยังไม่ได้ตอนนี้ได้แป้ปเดียวก็กลับมาขี้เกียจอีก