สวัสดีครับผมาขอเรียกแทนตัวเองว่าKนะตอนนี้ผมอายุ20ปีเป็นคน สันโดษ เพื่อนน้อยไม่ค่อยเอาไหน ผมเป็นคนไม่ค่อยชอบเข้าสังคมเเต่ผมชอบเเต่งตัวมากทั้งๆที่เเต่งไห้ไครดูก็ไม่รู้ ก็บอกไปเเล้วเนอะว่าไม่ค่อยชอบเข้าสังคม555เข้าเรื่องดีกว่าครับผมKเกิดมา20ปีไม่เคยมีเเฟนไม่เคยมีคนที่ชอบไม่เคยมีSex
จนบางทีเคยเเอบคิดว่ากูเป็นเกย์ปะวะเเต่พอคิดได้สักพักก็รู้ว่าไม่ไช่เเต่แปลกใจตัวเองว่าทำไมไม่มีโมเม้นเเบบแอบชอบคนนู้นคนนี้ อ๋อลืมบอกอีกอย่างคนเข้าหาผมน้อยมากเพราะคนส่วนไหญ่จะมองว่าผมหยิ่งก็คือผมทำหน้านิ่งๆเจอคนรู้จักถ้าเขาไม่ทักผมก็จะทำเป็นไม่เห็นถ้าเขาทักก็ ตอบไปสั่นๆเลยว่า ไง ไอคนทักก็จะเเบบ คงคิดรอบหน้ากุจะไม่ทัก ทำไงได้ผมก็เป็นซะเเบบนี้ส่วนเพื่อนๆที่น้อยนิดของผมก็จะรู้ว่าผมเป็นคนที่รั่วมากถ้าได้รู้จัก เเต่ก็คงอยากที่คนจะเข้าหาผม คนที่เข้าหาผมได้นี้คือต้องเป็นคนที่เป็นมิตรกับทุกคนจริงๆเเล้วต้องเจอกันบ่อยด้วย เข้าเรื่องดีกว่าเล่ามาซะยาวเลย คือผมสงใสว่าทำไม่เราไม่มีโเม้นหัวใจเต้นแรงหน้าเเดงทุกที กลับไครเลย คือถ้าเจอคนสวยๆหน้าตาดีๆก็เเค่เเบบสวยเนอะคนนี้ถ้าเป็นคนเฟรนลี่เข้ามาคุยกับเราจนพอจะรู้จักกันเราก็รู้สึกเฉยๆมองว่าเขาเป็นคนรู้จักคน1เคยมีผู้หญิงคน1เเบบเข้าหาเรามากๆกลายเป็นว่ารู้สึกลำคาบอกก่อนนะว่าเราก็ไม่ไช่คนหล่ออะไรเราก็คนหน้าตา ธรรมดาคนนึงอะ เเต่เราเเต่งตัวเป็นเเค่นั้นเลย เลยมีเเต่คนหมั่นใสไง เเบบไอ
นี้คิดว่ามันหล่อหรอวะทำหน้าหยิ่งๆ 555 เขาคงคิดเเบบนี้เเหละ เคยมีเพื่อนร่วมห้องคนนึงเราเรียนกับเข้าตั้งเเต่ม.4จนจบม.6 วันจบเขาเดินมาหาเราเเล้วพูดว่า นายไม่ชอบอะไรเรารึปาวตั้งเเต่ม.4ไม่เคยคุยกันเลยทั้งๆที่นั่งอยู่ไกล้ๆกันผมเลยตอบไปว่าเปล่าครับ เเล้วนั้นก็เป็นคำพูดประโยคเเรกเเละประโยชน์สุดท้ายของเขากับเรา จริงๆเราควรเปลี่ยนหัวข้อ เป็นทำยังไงไห้ผมเข้ากับคนส่วนไหญ่ได้ดีกว่านะครับ555 ก็นั้นเเหละครับคงเป็นเหตุผลที่ทำไห้ผมไม่เคยเเอบชอบไคร ถ้าถามผมว่ารู้สึกยังไงกับคนส่วนไหญ่ผมก็ตอบเลยว่าไม่รู้สึกอะไรเลยเเต่ก็มีบ้างบางคนที่เเบบรู้สึกไม่ดีกับ
เลนทั้งๆที่ไม่รู้จักกัน กับบางคนก็โอเคเขาเข้าหาเราเป็นพอจะคุยกันได้ ที่พูดมาทั้งหมดอาจ งงๆ น่อยนะครับเเต่ผมก็งงกับตัวเองเหมือนกันครับ
เกิดมา20ปีไม่เคยรักใคร?
จนบางทีเคยเเอบคิดว่ากูเป็นเกย์ปะวะเเต่พอคิดได้สักพักก็รู้ว่าไม่ไช่เเต่แปลกใจตัวเองว่าทำไมไม่มีโมเม้นเเบบแอบชอบคนนู้นคนนี้ อ๋อลืมบอกอีกอย่างคนเข้าหาผมน้อยมากเพราะคนส่วนไหญ่จะมองว่าผมหยิ่งก็คือผมทำหน้านิ่งๆเจอคนรู้จักถ้าเขาไม่ทักผมก็จะทำเป็นไม่เห็นถ้าเขาทักก็ ตอบไปสั่นๆเลยว่า ไง ไอคนทักก็จะเเบบ คงคิดรอบหน้ากุจะไม่ทัก ทำไงได้ผมก็เป็นซะเเบบนี้ส่วนเพื่อนๆที่น้อยนิดของผมก็จะรู้ว่าผมเป็นคนที่รั่วมากถ้าได้รู้จัก เเต่ก็คงอยากที่คนจะเข้าหาผม คนที่เข้าหาผมได้นี้คือต้องเป็นคนที่เป็นมิตรกับทุกคนจริงๆเเล้วต้องเจอกันบ่อยด้วย เข้าเรื่องดีกว่าเล่ามาซะยาวเลย คือผมสงใสว่าทำไม่เราไม่มีโเม้นหัวใจเต้นแรงหน้าเเดงทุกที กลับไครเลย คือถ้าเจอคนสวยๆหน้าตาดีๆก็เเค่เเบบสวยเนอะคนนี้ถ้าเป็นคนเฟรนลี่เข้ามาคุยกับเราจนพอจะรู้จักกันเราก็รู้สึกเฉยๆมองว่าเขาเป็นคนรู้จักคน1เคยมีผู้หญิงคน1เเบบเข้าหาเรามากๆกลายเป็นว่ารู้สึกลำคาบอกก่อนนะว่าเราก็ไม่ไช่คนหล่ออะไรเราก็คนหน้าตา ธรรมดาคนนึงอะ เเต่เราเเต่งตัวเป็นเเค่นั้นเลย เลยมีเเต่คนหมั่นใสไง เเบบไอนี้คิดว่ามันหล่อหรอวะทำหน้าหยิ่งๆ 555 เขาคงคิดเเบบนี้เเหละ เคยมีเพื่อนร่วมห้องคนนึงเราเรียนกับเข้าตั้งเเต่ม.4จนจบม.6 วันจบเขาเดินมาหาเราเเล้วพูดว่า นายไม่ชอบอะไรเรารึปาวตั้งเเต่ม.4ไม่เคยคุยกันเลยทั้งๆที่นั่งอยู่ไกล้ๆกันผมเลยตอบไปว่าเปล่าครับ เเล้วนั้นก็เป็นคำพูดประโยคเเรกเเละประโยชน์สุดท้ายของเขากับเรา จริงๆเราควรเปลี่ยนหัวข้อ เป็นทำยังไงไห้ผมเข้ากับคนส่วนไหญ่ได้ดีกว่านะครับ555 ก็นั้นเเหละครับคงเป็นเหตุผลที่ทำไห้ผมไม่เคยเเอบชอบไคร ถ้าถามผมว่ารู้สึกยังไงกับคนส่วนไหญ่ผมก็ตอบเลยว่าไม่รู้สึกอะไรเลยเเต่ก็มีบ้างบางคนที่เเบบรู้สึกไม่ดีกับเลนทั้งๆที่ไม่รู้จักกัน กับบางคนก็โอเคเขาเข้าหาเราเป็นพอจะคุยกันได้ ที่พูดมาทั้งหมดอาจ งงๆ น่อยนะครับเเต่ผมก็งงกับตัวเองเหมือนกันครับ