เรามีเพื่ิอนผชคนนึงค่ะ รู้จักกันตั้งแต่มัธยม ในสมัยนั้นเราก็เป็นเพื่อนกันปกติ เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาก อาจมีบางช่วงที่สนิทกันกว่าเดิมเพราะได้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ ปรึกษาเรื่องเรียน เรื่องความรักของกันและกันบ้างบางคราว เราคุยกันได้ทุกเรื่อง เลยมีช่วงนึงที่เราสองคนต่างน่าจะแอบชอบกัน คือเราไม่ได้พูดกันตรงๆนะว่าชอบกันแต่การกระทำของเราทั้งคู่มันเป็นแบบนั้นไปโดยธรรมชาติ พอเราใกล้จบม.6 เขาเลยมาสารภาพว่าแอบชอบเรามาตลอด ซึ่งเราก็ชอบเขานะ แต่ตอนนั้นเราตัดสินใจว่าจะไม่สานต่อเพราะว่า เราสองคนต่อมหาลัยกันคนละที่ การคบกันระยะไกลทำให้เราไม่มีความมั่นใจพอ อ่ะเขาก็โอเค ก็แยกย้ายกันไปใช้ชีวิต แต่ในช่วงมหาลัยคือเราก็ยังมีความสัมพันธ์ที่เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาตลอด ทักทาย ถามสารทุกข์สุขดิบกันบ้างบางคราว เอาเป็นว่าเรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเสมอ
...พอเข้าวัยทำงาน เราบังเอิญได้ทำงานที่ใกล้ๆเขา เราสองคนจึงได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในรอบ4ปี ทำให้เหมือนแบบรู้สึกถึงความหลังที่เคยสนิทกัน ช่วงแรกๆที่กลับมาเจอกันใหม่ๆ เราทั้งคู่เจอกันบ่อยครั้ง ไปกินข้าว ดูหนัง ไปนู่นไปนี่ และท้ายสุดจบลงที่ sex เราเลยคิดว่าอ่ะคราวนี้แหละน่าจะได้คบกันสักที จนเราเผลอคิดไปเองว่าเราน่าจะได้คบกัน แต่พอหลังจาก sex ครั้งนั้น เขาก็มาหาบ้าง ไม่มาหาบ้าง คือเฉลี่ยแล้ววีคละ2ครั้งทั้งๆที่ ที่พักของเขาและเราอยู่ในโซนเดียวกันแท้ๆ มันไม่ได้ไกลกันเลยถ้าเขาอยากมาอยู่กับเราจริง เราสามารถใช้เวลาอยู่ด้วยกันได้ทุกวันอ่ะ ละมันทำให้เรารู้ว่า การกลับมาเจอกันอีกในครั้งนี้ ไม่ได้กลับมาเพื่อคบกัน แต่กลับมาเพื่อเป็นแค่คู่นอนของกันเท่านั้น เราเสียใจมาก ทั้งๆที่ไว้ใจเขาขนาดนั้น อยากอยู่กับเขา อยากใช้ชีวิตกับเขา แต่เขาเองกลับไม่ได้คิดแบบนั้น หลังจากนั้นมา เวลาเขาอยากมาหาเรา เราก็ใจแข็งได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เพราะยอมรับว่ายังมูฟออนจากเขาไม่ได้ พอๆนานๆไปมันทำให้เราชินและชาและปล่อยใจไปกับเขาว่าเอ้อ เรามาเจอกันแค่เฉพาะเรื่องsexเท่านั้น เราก็ยังคงโอเคถ้าเขาจะมาหาเราแค่เฉพาะเรื่องนั้น เพราะนี่ก็รู้สึกวินวินทั้งคู่ เพราะเวลาอยู่กับเขาก็แฮปปี้มากจนลืมทุกอย่าง จนกลายเป็นค.สัมพันธ์แบบFWB อย่างในตอนนี้
... จนในที่สุดความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ความรักตัวเองอะไรของเราไม่รู้ที่อยู่ดีๆ เราก็ตัดสินใจไปบอกเขาว่า จะไม่มาเจอกันแบบนี้อีกแล้ว เราเบื่อ เราเหนื่อย ขอให้เราทั้งคู่กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ที่มีแต่ความหวังดีต่อกัน
... เรายังอยากรักษาความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนที่ดีต่อกันเหมือนเดิม เราควรทำยังไงดีหลังจากนี้ เราไม่อยากกลายเป็นคนไม่รู้จักกัน เราจะวางตัวยังไงให้มากไปแต่ก็ไม่น้อยไป ให้ความสัมพันธ์ของเรากลายเป็นเพื่อนที่สนิทใจต่อกันจริงๆ
ทำยังไงให้คนที่เคยอยู่ในความสัมพันธ์แบบ FWB กลับมาเป็นเพื่ิอนกันได้อย่างสนิทใจเหมือนเดิม
...พอเข้าวัยทำงาน เราบังเอิญได้ทำงานที่ใกล้ๆเขา เราสองคนจึงได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในรอบ4ปี ทำให้เหมือนแบบรู้สึกถึงความหลังที่เคยสนิทกัน ช่วงแรกๆที่กลับมาเจอกันใหม่ๆ เราทั้งคู่เจอกันบ่อยครั้ง ไปกินข้าว ดูหนัง ไปนู่นไปนี่ และท้ายสุดจบลงที่ sex เราเลยคิดว่าอ่ะคราวนี้แหละน่าจะได้คบกันสักที จนเราเผลอคิดไปเองว่าเราน่าจะได้คบกัน แต่พอหลังจาก sex ครั้งนั้น เขาก็มาหาบ้าง ไม่มาหาบ้าง คือเฉลี่ยแล้ววีคละ2ครั้งทั้งๆที่ ที่พักของเขาและเราอยู่ในโซนเดียวกันแท้ๆ มันไม่ได้ไกลกันเลยถ้าเขาอยากมาอยู่กับเราจริง เราสามารถใช้เวลาอยู่ด้วยกันได้ทุกวันอ่ะ ละมันทำให้เรารู้ว่า การกลับมาเจอกันอีกในครั้งนี้ ไม่ได้กลับมาเพื่อคบกัน แต่กลับมาเพื่อเป็นแค่คู่นอนของกันเท่านั้น เราเสียใจมาก ทั้งๆที่ไว้ใจเขาขนาดนั้น อยากอยู่กับเขา อยากใช้ชีวิตกับเขา แต่เขาเองกลับไม่ได้คิดแบบนั้น หลังจากนั้นมา เวลาเขาอยากมาหาเรา เราก็ใจแข็งได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เพราะยอมรับว่ายังมูฟออนจากเขาไม่ได้ พอๆนานๆไปมันทำให้เราชินและชาและปล่อยใจไปกับเขาว่าเอ้อ เรามาเจอกันแค่เฉพาะเรื่องsexเท่านั้น เราก็ยังคงโอเคถ้าเขาจะมาหาเราแค่เฉพาะเรื่องนั้น เพราะนี่ก็รู้สึกวินวินทั้งคู่ เพราะเวลาอยู่กับเขาก็แฮปปี้มากจนลืมทุกอย่าง จนกลายเป็นค.สัมพันธ์แบบFWB อย่างในตอนนี้
... จนในที่สุดความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ความรักตัวเองอะไรของเราไม่รู้ที่อยู่ดีๆ เราก็ตัดสินใจไปบอกเขาว่า จะไม่มาเจอกันแบบนี้อีกแล้ว เราเบื่อ เราเหนื่อย ขอให้เราทั้งคู่กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ที่มีแต่ความหวังดีต่อกัน
... เรายังอยากรักษาความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนที่ดีต่อกันเหมือนเดิม เราควรทำยังไงดีหลังจากนี้ เราไม่อยากกลายเป็นคนไม่รู้จักกัน เราจะวางตัวยังไงให้มากไปแต่ก็ไม่น้อยไป ให้ความสัมพันธ์ของเรากลายเป็นเพื่อนที่สนิทใจต่อกันจริงๆ