เริ่มเรื่องจากว่า บ้านเราอยู่ติดตึกใหญ่ที่เป็นโรงงานค่ะ แต่ส่วนบ้านหลังเขาทำเป็นช่องเล็กๆให้เช่าทำเป็นพวกมินิมาร์ทงี้

แล้วเขาก็ปลูกต้นไม้ไว้ต้นนึงค่ะ ซึ่งเป็นต้นไม้สูงและใหญ่มาก

และหน้าบ้านของเราปลูกต้นขนุนกับมะม่วงอยู่ค่ะ

ทีนี้ปัญหามันเกิดที่คุณย่าและคุณป้าของเรารวมถึงตัวเราจะต้องมาจัดการกวาดใบไม้หรือดอกไม้ของเขาที่มันปลิวร่วงลงมาค่ะ 

แล้วด้วยความที่มันร่วงลงมาเยอะมากๆเป็นบางช่วงบางฤดู ยิ่งตอนลงแรงพายุเข้าพี่แกก็ปลิวกระจายสะใจลากยาวตามถนนไปสามบ้านเลยแหน่ะ แต่ที่ลำบากที่สุดคือบ้านเราต้องมากวาดที่มันตกในบ้ายและหน้าบ้านนี่แหล่ะค่ะ

คุณย่าเขาเริ่มทนไม่ไหว และบ่นตลอดว่ามัสเปลืองถุงขยะต้องมาแยกใบไม้อีก  
(ซึ่งตรงจุดนี้ถ้าเป็นเราคือทื่อๆเลยค่ะกวาดลงถุงหมด เขาก็จะแว๊ดใส่เราว่าทำไมไม่แยกใบไม้หะ QwQ) 

คุณพ่อเราก็พยายามติดต่อเจ้าของตึกว่าอยากให้ตัดต้นไม้ ไม่ก็ย้ายมันไปที่อื่นได้ไหม  เขาก็รับเรื่องแต่ไม่หือไม่อือ เงียบๆนิ่งๆมาตลอด  

แล้วด้วยความที่ต้นไม้มันใหญ่และสูงมาก กิ่งไม้แตกสาขาบานกระจายรับแสงมาก แต่ต้นขนุนบ้านเรามันไม่ได้แดดด้วยค่ะ คือกิ่งก้านและใบไม้มันมาบังแสงหมดเลยค่ะ ต้นขนุนเราเลยโตบิดๆชะเง้อหาแสงอย่างสุดใจ ซึ่งเราคิดว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปต้นขนุนบ้านเราตายแน่ๆค่ะ 
อาจจะต้องย้ายน้องขนุนหนี

ทีนี้คือเราทนรับความแว๊ดๆของย่าได้ ไม่มีปัญหาค่ะ และบางทีเราไม่ได้อยู่บ้านคุณย่าด้วย ส่วนใหญ่จะอยู่บ้านแม่ค่ะ

แต่เรามีคำถามว่าเราจะทำอย่างไรให้เจ้าของตึกกระตือรือร้นเรื่องนี้ได้บ้างคะ ?  หรือมันสามารถทำอะไรได้อีกบ้างถ้าเจ้าของต้นไม้เขาเมินเฉยต่อสิ่งที่เกิดขึ้น

เพราะพ่อเราบอกว่าคุยไปหลายทีแล้ว แต่เขาก็เฉยๆไม่ยอมตัด 

คือที่เราต้องการคือไม่ต้องตัดโค่นต้นไม้ออกก็ได้ อยากให้เอากิ่งก้านที่มันเลยมาออกไปที ใบไม้ของต้นนั้นคือมันลงเข้าบ้านได้แบบเต็มที่มากค่ะตอนนี้ เพราะกิ่งและใบเกือบครึ่งมันมาอยู่ที่บ้านเรา ย้ายมันก็ได้ค่ะ

คือยิ่งตอนออกดอกแล้วดอกร่วงคือนรกบ้านเราในเวลากวาดบ้านจริงๆนะ...

เราอยากจบอย่างสันติได้โปรดอย่าเมินเฉยต่อกันเช่นนี้เลยค่ะ