เรามีเเฟนที่คบกันมาได้2ปีกว่า อายุห่างกัน2ปี เเรกๆความรักก็ไปด้วยดีหลังๆเริ่มมีออกนอกลู่นอกทาง จะขออธิบายนะคะ คือเราเป็นสาวประเภทสอง เเฟนเราเป็นผู้ชายเเท้ เเฟนเป็นคนที่อยากจะมีลูก ก่อนน่านี้เคยมีเเฟนเป็นผู้หญิง เเต่ก็เหมือนจะโดนผู้หญิงทิ้ง วันนั้นเราเห็นเค้าโพสfacebookเราเข้าไปกดไลค์เเทบทุกโพสจนเค้าทักมาหาเรา คุยกันได้2อาทิตย์เราตกลงเป็นเเฟนกัน ทุกคนคงคิดว่ามันคงจะเป็นไปได้สวยใช่มัย ป่าวเลย 2 ปีหลังเค้าเเอพคุยกับผู้หญิงคนนึงโดยที่เราไม่รู้มาก่อนจนพี่ที่ทำงานทักเราว่าเราเลิกกับเเฟนเเล้วหรอเราเเปลกใจเลยบอกไหนพี่เปิดเฟสไห้ดูหน่อย ทุกคนสงสัยใช่มัยคะว่าทำไมเราถึงไห้พี่เค้าเปิดเฟสพี่เค้า คือเราบล็อคเค้าไว้คะเหตุก็เป็นเรื่องปกติก็คือทะเลาะกัน เลยคุยกันเเค่ไลน์ ต่อหลังจากที่ขอดูเฟสจากพี่เค้าเราก็รู้สึกใจหายคะ จนเราเดินไปถามเค้าตรงๆ เค้ายอมรับคะ เเต่เค้าไม่ทำอะไรเลยทำเหมือนเป็นเรื่องปกติ เรากะเค้าใจนะคะว่าเราเป็นคนงี่เง่าเอาเเต่ใจสักหน่อย เเต่ไม่ว่ายังไงเราก็จะยอมเค้าทุกอย่าง ทุกตรั้งที่เราทะเลาะมีเเต่เค้าที่พูดคำว่าเลิกออกมา เราไม่กล้าพูดหลอกคะถ้าพูดไปเค้าคงเดินออกไป เราเลือกที่จะโง่หรือรักจนไม่กูตัวเองว่าควรถอยออกมามัย มันก็ตลกนะคะ รักสำหลับสาวสองมันหาอยากที่จะมีคนมารักเรามีเเค่เราที่รักเค้าอยู่คนเดียว เกรียดการเริ่มต้นไหม่ เหนื่อยกับความรักที่ต้องเริ่มต้น เคยคิดที่จะฆ่าตัวตายหลายครั้งนะคะเเต่ทำไม่ได้ เพราะถ้าเราตายพ่อกับเเม่จะอยู่ยังไงเราจะเป็นลูกทรพีรึป่าว เเต่ตอนนี้เหนื่อยล้าจนไม่อยากจะเดินต่อท้อสิ้นหวังกับรัก อยากจะเจอรักดีๆก็ได้เเค่ฝันเเหละคะ สาวสองก็เป็นได้เเค่ที่ลองอารมที่พักชั่วคราวเราก็มีหัวใจเจ็บไม่ต่างจากคนอื่น
 
สุดท้ายชีวิตจะเดินไปทางไหนก็ยังไม่รู้