สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องจะปรึกษา
ตอนนี้ เราคบกับแฟนได้เกือบ 5 ปีแล้วค่ะ ขอเกริ่นก่อนว่าเราเป็นคนเข้าไปจีบก่อน
และเราได้คุยกันเป็นเวลาปีกว่าเขาถึงได้คบ มันนานมากเลยใช่มั๊ย แต่เราก็รอนะ
ระยะเวลาที่คบกันจะ 5 ปีนั้น เราเจอกันน้อยมาก เวลาส่วนใหญ่ก็คือการรอนี่แหละ
ด้วยเหตุผลต่างๆที่เจอกันไม่ได้ เราคบกันแบบค่อนข้างเปิดเผยค่ะ แต่ทางบ้านแฟนดูจะหวงลูกชายมาก
จนบางทีก็รู้สึกว่าเราไม่ดี ไม่เหมาะรึป่าว ทั้งๆที่เราก็เรียนจบแล้ว ที่บ้านฐานะพอมีพอกิน ไม่มีหนี้สินอะไร
เวลาไปไหน เราก็จะมีของฝากซึ่งเราทำตัวกับคุณแม่เขาเหมือนคุณแม่เราเลยค่ะ
แต่เราไม่เคยสัมผัสได้ถึง การโชคดีที่มีครอบครัวแฟนดีเลยค่ะ
แฟนเราไม่ค่อยง้อ ไม่โรแมนติก ไม่พิเศษอะไรเลย แต่เราก็ทนมาได้ถึง4ปีกว่า
เอาจริงก่อนคบ กับคบไม่ได้ต่างอะไรเลยค่ะ ในเจอกันแต่ละปี ช่วงเรียน บางทีไม่ได้เจอกัน
รอ 1 เดือน 2เดือน 6-7เดือนก็มีค่ะ เราเคยคิดว่าเรียนจบก็คงได้เจอบ่อยเอง แต่ไม่เป็นอย่างนั้นเลยค่ะ
เรารอจนไม่รู้ว่ารอทำไมแล้วค่ะ เราเคยคิดที่อยากจะอยู่ด้วยกันกับแฟนหลังเรียนจบค่ะ เพราะอยากอยู่ด้วย
อยากดูแล แต่แฟนเราไม่ได้คิดแบบนั้นเลยค่ะ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อไหร่เราจะได้ใช้ชีวิตด้วยกัน
ไม่ต้องรอไปวันๆ เราไม่รู้ว่าคบกันทำไมด้วยซ้ำ
เราเคยพูดออกไปแล้วค่ะ แต่เขาก็ไม่ได้แก้ไขหรือทำให้เราสบายใจขึ้นเลย
เราพูดในสิ่งที่เราต้องการ แต่เขาก็ไม่สามารถทำได้เลย
เราไม่มีความสุขเลยค่ะ เราว่าเราอดทน รอ พยายามทำดีแล้ว ให้ทุกอย่าง แต่เรากลับไม่มีความสุขเลย
ช่วงเวลาเรียนเราฝึกขับรถเพื่อจะได้ไปรับไปส่งเขา เรื่องที่เราโกรธงอน เราแทบจะหายด้วยตัวเองเลย

เราไม่รู้จะปรึกษาใครเลย เวลาคนเห็นพวกเราเขาอาจจะคิดว่าคู่เราน่ารัก น่าอิจฉา
แต่ในความจริงแล้ว ไม่เป็นแบบนั้นเลย

เราเศร้ามากเลยค่ะ อยากหนีไปไกลๆเลย