ผมมีปัญหาชีวิตอยู่ครับอยากถามทุกคนหน่อยว่ามีความคิดเห็นอย่างไรคือตอนนี้ผมอยู่กับพ่อพ่อกับแม่ผมแยกทางกันตอนแรกผมอยุ่กับแม่พ่อผมส่งตังค์ให้อาทิตย์ละ 200 ผมก้มีเงิรเก็บจนซื้อโทรศัพท์ใหม่ได้แต่แม่ผมไปต่างจังหวัด 1 ปี เลยต้องไปอยู่กับพ่อแม่ผมก้ส่งตังค์ให้อาทิตย์ละ 200 ให้ไป รร ผมก็เอาตังค์ส่วนนั้นไป รร แต่เริ่มอยู่นานไปพ่อปมก้เริ่มไม่เอาตังค์ให้ผมผมก้เอา 200 ไป รร ตามปกติทีนี้พ่อผมก้เริ่มยืมเงินผมยืมเยอะมากเงินเก็บผมก้เอาให้พ่อจนเหลือแต่เงินที่แม่ให้ไป รร ทุกวันนี้ผมเรียนวันเว้นวันกินวันละ 20 บาทแต่เงินเก็บผมไม่มีสักบาทพ่อเอาไปหมดผมจะย้ายไปบ้านแม่ก้สงสารพ่อกลัวพ่อเหงาอยุ่คนเดียวผมก้ทนๆอยู่ไปจนตอนนี้ผมไม่ได้กินข้าวที่ รร เลยผมขอเพื่อนกินด้วยเพื่อนผมก้เข้าใจเพราะว่าผมเล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนผมก้ให้ข้าวกอนวันละจานอยู่บ่นผมต้องการมาม่าวันละห่อ ปกติผมเป็นคนกินเยอะลาบหมูพวกนี้แหละแต่ผมก็อยู่ได้ตังค์เก็บไม่มีตังค์ไป รร ไม่มีลืมบอกเลยพ่อผมทำงานรับจ้างนะครับช่วงนี้ด้วยก้เลยไม่มีเงินแต่มีงานเข้าตลอดพ่อผมก้เริ่มขี้เกียจขึ้นเลยไม่ไปผมท้อมากเลยครับขนาดมาม่าพ่อผมยังให้ทำให้ตอนเช้าวันที่ไม่ไป รร ต้องให้ผมไปชงกาแฟให้ขนาดผมนอนเล่นเกมเนี่ยพ่อยังให้ผมไปเปิดปลากระป๋องให้กอนเลยตอนนี้ผมไม่เหลืออะไรแล้วตอนนี้มีแค่โทรศัพท์กับเงินติดตัวอยู่ 13 บาทแม่ผมก้เอาเงินมาให้นะแต่พ่อผมก้เอาไปใช้หมดผมก้ต้องไปขอข้าวเพื่อนกอนเพื่อนผมก้มีฐานะนิดนึงเลยเลี้ยงผมได้ผมสงสารเพื่อนนะที่ต้องมาเลี้ยงช่วงปิดเทอมผมก้ตะไปทำงานปั้มแต่ว่าพ่อผมนี่สิถ้าผมไปพ่อผมก้ตะไม่ทำอะไรเลยจานก้ไม่ล้างข้าวก้ไม่หุงรอผมทำให้ทุกอย่างทั้งวันกินแต่มาม่าขานกองเต็มใต้เตียงรอผมเก็บไปล้างให้เสื้อผ้าผมก้ซักให้ใส่งานบ่นทำหมดผมท้อมากเลยตอนนี้