กระทู้อันนี้เรานั่งพิมพ์ระหว่างที่
รอสัมภาษณ์งานนะคะ
สมองมันว่าง จิตใจมันจะเคว้งคว้างหน่อยๆ อาจจะเพราะกระทู้เพลงเมื่อคืนของตัวเองนี่แหล่ะค่ะ
"เพลงที่ฟังกับแฟนเก่า...เป็นเพลงสุดท้าย"
Right here waiting... .
เป็นเพลงที่เรากับแฟนเก่า นอนฟังด้วยกันริมทะเลค่ะ นอนกอดเค้า ท่ามกลางสายลม ริมชายหาด
อยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายที่เราอยู่ด้วยแล้วอบอุ่นและรู้สึกว่าปลอดภัยที่สุด
อยู่กับเค้า แล้วเราเป็นตัวเราเองที่สุด
ยิ้ม หัวเราะ และทำได้ทุกอย่างที่เป็นตัวเรา
ภาพความทรงจำต่างๆ ที่ผ่านมา
ไม่เคยจางหายไปไหนเลยค่ะ
ราวกับว่า มันจะคงอยู่กับเราตลอดไปเลย
ถ้าไม่นับภาพตัดตอนจบ...ที่ต้องเลิกกัน
เป็นความรักที่เรามีความสุขมากเลยนะคะ
ผู้ชายที่ทำให้เราคิดถึง เป็นห่วง และดูเหมือนว่าเค้าจะคิดแบบเดียวกันกับเรา....โดยที่มารู้ตอนหลังว่า ทุกอย่างระหว่างกัน เป็นเพียงเรื่องโกหก หลอกลวง
รักครั้งนั้น ทำให้เราได้เรียนรู้ทั้งความสุข และความทุกข์ในเวลาเดียวกันค่ะ
รอยแผลที่เกิดขึ้น....แน่นอนว่า คงต้องใช้เวลาอีกนานค่ะ กว่าจะจางหายไป
สัจธรรมอันนึงทำให้เราได้เรียนรู้ว่า
เส้นทางของคำว่ารัก มันไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ คนที่บอกว่ารักและห่วงใย มีกัน ผูกพันธ์กันมาเป็นทศวรรษ.....เพียงไม่กี่วัน กลับกลายเป็นคนอื่น ราวกับว่าไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
เชื่อไหมว่า เพลงที่ฟังด้วยกันตอนนั้น มาถึงตอนนี้ ทั้งที่เป็นบทเพลงเดียวกัน
แต่ให้ความรู้สึกต่างกัน... มากมายมหาศาล
สุขจนถึงที่สุด....กับ แทบไม่มีความรู้สึก เพราะเจ็บเกินกว่าหัวใจจะรับไหว... .
มานั่งมอง นั่งนึกตรงนี้แล้ว
เราก็ยังอยากขอบคุณความรักครั้งนั้นนะคะ ที่ทำให้เราเรียนรู้อะไรมากมายขนาดนี้
โดยเฉพาะ... เซ็กซ์ที่ดีดี
ขอโทษนะคะที่แอบ หักมุมนิดๆ ด้วยประโยคนี้ คือมันเลิกเป็นคนแบบนี้ไม่ได้จริงๆ ค่ะ
มันมาสายนี้แล้วอ่ะค่ะ แห่ะๆ
บางครั้งเรา มีสับสนนะคะ
เจ็บปางตายมาขนาดนี้ ยังจะกล้าเอาใจไปเล่นกับความรักแบบนั้นอีกไหม
พอเวลาผ่านไป
ใช้ชีวิตได้ปกติดีนะคะ โสดมาได้เรื่อยๆ ก็มีความสุขดี
แต่พอจิตมันว่าง มันก็ยังต้องการนะ
ต้องการอะไรที่มันเป็นฟีลแฟน
ฟีลคนรัก
ย่อหน้านี้อย่าเพิ่งด่า จขกท.นะคะ
มีนะ ที่บางครั้งภาวะร่างกายต้องการอะไรแบบนั้น เคยคิดว่า ความสัมพันธ์แบบ friends with benefits น่าสนใจ.... มีคิดเหมือนกัน ยอมรับค่ะ
แต่รู้ตัวว่าเป็นคนอ่อนไหว ใจไม่แข็งพอ เลยเลิกคิดค่ะ
มาถึงตอนนี้เราก็ยังคิดว่า อยากเสพความรักอยู่ดีนะคะ
แต่มันอัพเลเวลไปไกลมากแล้วมั้งคะ
เรามองหาความรัก มองหาคนที่...
รักเราจากที่เราเป็นเราแบบนี้
ห่วงใยเราแบบไม่ต้องร้องขอ
อยากมีคนที่ เป็นของเราด้วยตัวของเค้าเอง ไม่ใช่เพราะว่าเราต้องการให้เป็น
อยากเจอผู้ชายที่
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน กับใคร ยังไง
เค้าจะมีแค่เรา คิดถึงแค่เรา และซื่อสัตย์กับเรา
เข้าใจเรา จากข้างใน
ถ้าได้กอดคนที่ได้ชื่อว่าแฟน ที่เป็นผู้ชายแบบนั้นคงดีไม่น้อยเลยนะคะคิดว่า
เราเองไม่แน่ใจนะคะว่า...
กำแพงที่มันสูงขึ้นเรื่อยๆ ในทุกครั้งที่เราเจ็บมา มันเป็นข้อดีมั้ย
กำแพงที่สูงขึ้น และคนที่เรามองหา ก็หายากขึ้น
พล่ามมาขนาดนี้ ภาพตัดมาที่ปัจจุบันค่ะ แม้แต่คนจีบก็ไม่มี
เป็นข้อดีไหม ไม่รู้ค่ะ รู้แต่ว่าคงจะโสดไปอีกไกลโขเลย
เป็นกระทู้สนทนากันไปนะคะ
แวะมาคุย มาบอกเล่า มาระบายให้ฟังก็ได้ อยากได้แง่คิด มุมมองคนอื่นบ้าง หรือประสบการณ์ดีดี มาบอกเล่าจะขอบคุณมากเลยค่ะ
ขอตัวไปสัมภาษณ์งานก่อนนะคะ
ใครมีอะไรก็เม้นท์ไว้ได้เลยค่ะ
เสร็จจากภารกิจสัมภาษณ์งาน เราจะมาอ่านนะคะ
เน้นพูดคุยกัน นะคะ
อย่าดราม่า หรืออะไรเราเลยเนอะ
เพราะยอมรับว่า เห็นเราร่าเริงสดใสเบอร์นี้ ในใจเรามีเครียดเน้อออ
ไม่มีใครรู้หรอกค่ะว่าคนคนนึง
ต้องใช้พลังมากแค่ไหน ในการยิ้มให้กับทุกเรื่องราวที่เข้ามาในชีวิตแต่ละช่วง
บางทีก็อยากอ้อนวอน นะคะ
อ้อนวอนขอกำลังใจ จากใครซักคนที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
เพราะอยากบอกเหลือเกินค่ะว่า
ตรงหน้าเรา คนที่มาสัมภาษณ์งานกับเรา เป็นยังไง
แทบไม่อยากจะเชื่อเลยค่ะ ว่าเด็กจบใหม่สมัยนี้ ต่างจากสมัยก่อนแค่ไหน
เราอยู่ใน gen ที่หมดความมั่นใจไปเลยทีเดียวค่ะ เฮ้อออ
ขอกำลังใจ
ด่วนนนนนนนค่ะทุกคนนนนน
ไม่ว่ากำลังใจนั้นจะมาในรูปแบบไหน
กอด คำพูด หรือดอกไม้ หรืออะไรก็แล้วแต่ ...
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
สำหรับกำลังใจ จากคนในนี้ที่มีมาให้
จาก ไกลๆ
การได้รู้จักกับคำว่ารักและทุกอย่างที่เรียกว่ารัก...บทสรุปสุดท้ายของคุณ คิดว่ามันดีมั้ย กับการเรียนรู้อันนั้น
รอสัมภาษณ์งานนะคะ
สมองมันว่าง จิตใจมันจะเคว้งคว้างหน่อยๆ อาจจะเพราะกระทู้เพลงเมื่อคืนของตัวเองนี่แหล่ะค่ะ
"เพลงที่ฟังกับแฟนเก่า...เป็นเพลงสุดท้าย"
Right here waiting... .
เป็นเพลงที่เรากับแฟนเก่า นอนฟังด้วยกันริมทะเลค่ะ นอนกอดเค้า ท่ามกลางสายลม ริมชายหาด
อยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายที่เราอยู่ด้วยแล้วอบอุ่นและรู้สึกว่าปลอดภัยที่สุด
อยู่กับเค้า แล้วเราเป็นตัวเราเองที่สุด
ยิ้ม หัวเราะ และทำได้ทุกอย่างที่เป็นตัวเรา
ภาพความทรงจำต่างๆ ที่ผ่านมา
ไม่เคยจางหายไปไหนเลยค่ะ
ราวกับว่า มันจะคงอยู่กับเราตลอดไปเลย
ถ้าไม่นับภาพตัดตอนจบ...ที่ต้องเลิกกัน
เป็นความรักที่เรามีความสุขมากเลยนะคะ
ผู้ชายที่ทำให้เราคิดถึง เป็นห่วง และดูเหมือนว่าเค้าจะคิดแบบเดียวกันกับเรา....โดยที่มารู้ตอนหลังว่า ทุกอย่างระหว่างกัน เป็นเพียงเรื่องโกหก หลอกลวง
รักครั้งนั้น ทำให้เราได้เรียนรู้ทั้งความสุข และความทุกข์ในเวลาเดียวกันค่ะ
รอยแผลที่เกิดขึ้น....แน่นอนว่า คงต้องใช้เวลาอีกนานค่ะ กว่าจะจางหายไป
สัจธรรมอันนึงทำให้เราได้เรียนรู้ว่า
เส้นทางของคำว่ารัก มันไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ คนที่บอกว่ารักและห่วงใย มีกัน ผูกพันธ์กันมาเป็นทศวรรษ.....เพียงไม่กี่วัน กลับกลายเป็นคนอื่น ราวกับว่าไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
เชื่อไหมว่า เพลงที่ฟังด้วยกันตอนนั้น มาถึงตอนนี้ ทั้งที่เป็นบทเพลงเดียวกัน
แต่ให้ความรู้สึกต่างกัน... มากมายมหาศาล
สุขจนถึงที่สุด....กับ แทบไม่มีความรู้สึก เพราะเจ็บเกินกว่าหัวใจจะรับไหว... .
มานั่งมอง นั่งนึกตรงนี้แล้ว
เราก็ยังอยากขอบคุณความรักครั้งนั้นนะคะ ที่ทำให้เราเรียนรู้อะไรมากมายขนาดนี้
โดยเฉพาะ... เซ็กซ์ที่ดีดี
ขอโทษนะคะที่แอบ หักมุมนิดๆ ด้วยประโยคนี้ คือมันเลิกเป็นคนแบบนี้ไม่ได้จริงๆ ค่ะ
มันมาสายนี้แล้วอ่ะค่ะ แห่ะๆ
บางครั้งเรา มีสับสนนะคะ
เจ็บปางตายมาขนาดนี้ ยังจะกล้าเอาใจไปเล่นกับความรักแบบนั้นอีกไหม
พอเวลาผ่านไป
ใช้ชีวิตได้ปกติดีนะคะ โสดมาได้เรื่อยๆ ก็มีความสุขดี
แต่พอจิตมันว่าง มันก็ยังต้องการนะ
ต้องการอะไรที่มันเป็นฟีลแฟน
ฟีลคนรัก
ย่อหน้านี้อย่าเพิ่งด่า จขกท.นะคะ
มีนะ ที่บางครั้งภาวะร่างกายต้องการอะไรแบบนั้น เคยคิดว่า ความสัมพันธ์แบบ friends with benefits น่าสนใจ.... มีคิดเหมือนกัน ยอมรับค่ะ
แต่รู้ตัวว่าเป็นคนอ่อนไหว ใจไม่แข็งพอ เลยเลิกคิดค่ะ
มาถึงตอนนี้เราก็ยังคิดว่า อยากเสพความรักอยู่ดีนะคะ
แต่มันอัพเลเวลไปไกลมากแล้วมั้งคะ
เรามองหาความรัก มองหาคนที่...
รักเราจากที่เราเป็นเราแบบนี้
ห่วงใยเราแบบไม่ต้องร้องขอ
อยากมีคนที่ เป็นของเราด้วยตัวของเค้าเอง ไม่ใช่เพราะว่าเราต้องการให้เป็น
อยากเจอผู้ชายที่
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน กับใคร ยังไง
เค้าจะมีแค่เรา คิดถึงแค่เรา และซื่อสัตย์กับเรา
เข้าใจเรา จากข้างใน
ถ้าได้กอดคนที่ได้ชื่อว่าแฟน ที่เป็นผู้ชายแบบนั้นคงดีไม่น้อยเลยนะคะคิดว่า
เราเองไม่แน่ใจนะคะว่า...
กำแพงที่มันสูงขึ้นเรื่อยๆ ในทุกครั้งที่เราเจ็บมา มันเป็นข้อดีมั้ย
กำแพงที่สูงขึ้น และคนที่เรามองหา ก็หายากขึ้น
พล่ามมาขนาดนี้ ภาพตัดมาที่ปัจจุบันค่ะ แม้แต่คนจีบก็ไม่มี
เป็นข้อดีไหม ไม่รู้ค่ะ รู้แต่ว่าคงจะโสดไปอีกไกลโขเลย
เป็นกระทู้สนทนากันไปนะคะ
แวะมาคุย มาบอกเล่า มาระบายให้ฟังก็ได้ อยากได้แง่คิด มุมมองคนอื่นบ้าง หรือประสบการณ์ดีดี มาบอกเล่าจะขอบคุณมากเลยค่ะ
ขอตัวไปสัมภาษณ์งานก่อนนะคะ
ใครมีอะไรก็เม้นท์ไว้ได้เลยค่ะ
เสร็จจากภารกิจสัมภาษณ์งาน เราจะมาอ่านนะคะ
เน้นพูดคุยกัน นะคะ
อย่าดราม่า หรืออะไรเราเลยเนอะ
เพราะยอมรับว่า เห็นเราร่าเริงสดใสเบอร์นี้ ในใจเรามีเครียดเน้อออ
ไม่มีใครรู้หรอกค่ะว่าคนคนนึง
ต้องใช้พลังมากแค่ไหน ในการยิ้มให้กับทุกเรื่องราวที่เข้ามาในชีวิตแต่ละช่วง
บางทีก็อยากอ้อนวอน นะคะ
อ้อนวอนขอกำลังใจ จากใครซักคนที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
เพราะอยากบอกเหลือเกินค่ะว่า
ตรงหน้าเรา คนที่มาสัมภาษณ์งานกับเรา เป็นยังไง
แทบไม่อยากจะเชื่อเลยค่ะ ว่าเด็กจบใหม่สมัยนี้ ต่างจากสมัยก่อนแค่ไหน
เราอยู่ใน gen ที่หมดความมั่นใจไปเลยทีเดียวค่ะ เฮ้อออ
ขอกำลังใจ
ด่วนนนนนนนค่ะทุกคนนนนน
ไม่ว่ากำลังใจนั้นจะมาในรูปแบบไหน
กอด คำพูด หรือดอกไม้ หรืออะไรก็แล้วแต่ ...
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
สำหรับกำลังใจ จากคนในนี้ที่มีมาให้
จาก ไกลๆ