สวัสดีค่ะทุกคน เป็นครั้งแรกนะคะที่ได้เขียนกระทู้ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือ เรารู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง ตอนนั้นเราอยู่ ม.2 ค่ะ คุยกันไปกันมา ก็ตกลงเป็นแฟนกัน ตอนม.2 เทอม2 ก็คบมาได้ไม่นานเลิกเพราะเราเป็นเด็กที่จัดว่าเรียนหนัก พี่เขาก็เที่ยว เลยเลิกกัน แต่ ไม่ได้ตัดกันขาดนะคะ ยังคุยกันปรึกษากัน มาเรื่อยๆ หายบ้าง กลับมาคุยกันบ้าง เป็นแบบ จนเราอยู่ม.4 เทอม1 คือ ตอนนั้นรู้สึกว่า เออ นี้เรารู้ละว่า ควรมีความรักแบบเด็กวัยรุ่นได้แล้ว ก็เปิดใจคุยกันอีกครั้ง คุยกันได้ไม่นาน ทุกอย่างเหมือนจะดีค่ะ แต่ เราก็ต้องย้ายไปเรียนกรุงเทพ มันตรงกับที่พี่เขาย้ายไปเรียนในตัวอำเภอเมือง ต่างคนต่างแยกย้ายไปเรียน ไปเจอสังคมใหม่ เลยเลิกติดต่อกันแบบ ต่างคนต่างไปทีแฟนใหม่ จน วันหนึ่ง เราเรียน จบ ม.6 แล้ว กลับมาเรียนบ้าน พี่เขา เรียนสายเทคนิคค่ะ เราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องว่า ปวช ปวส แบบไหน เราเองเรียนสายสามัญ ก็ นั้นแหละค่ะ เราเลิกกับแฟน พี่เขาก็เลิกกับแฟน เราไปทะเล บังเอินมาเจอกันอีกครั้ง แบบไม่ตั้งใจ ก็เลยแลกไลน์แลกเฟซกัน ทำให้กลับมาคุยกันอีกครั้ง ครั้งนี้มันไม่เหมือนกับทุกครั้ง คือ เราอยู่กันแบบ แฟน แต่ไม่ใช่แฟน พี่เขาทางบ้านมีปัญหา เราช่วยทุกอย่าง สังคมพี่เขาอยู่เพื่อนมีเงิน เพื่อนพี่เขาซื้อของให้แฟน ส่วนพี่เขาก็ถามว่า อยากได้มั้ย เราอ่ะพูดเลย อยากได้ แต่พี่เขาว่าเดี่ยวรอมีเงินก่อนนะ เราเองก็ว่าไม่เป็นไรเดี่ยวซื้อเองก็ได้ พี่ไม่มีหนูเข้าใจ เราช่วยเขาในทุกเรื่อง ยอมรับว่ารักไปแล้ว เพราะอยู่กันมาเรื่อยๆ สถานะไม่เคยถามไม่เคยขอ เราเอง โอเคกับการเป็นแบบ ลำบากไปเราก็พร้อมจะสู้ ทางบ้านเราเป็นคนมีฐานะในระดับหนึ่งเลย ของจังหวัด พ่อเป็นคนมีชื่อเสียง แล้วอยู่มาวันหนึ่ง เขาก็บอกว่า ต่างคนต่างไปนะ ให้หนูพบแต่สิ่งดี สิ่งที่ทางบ้านหนูเขาวางไว้ อย่ามาลำบากกับพี่เลย ตอนนั้นใจเราแทบสลายค่ะ เขาว่า เขายังไม่อยากใช้ชีวิตแบบนี้ เขายังรักสนุก ยังไม่อิ่มตัว เท่านั้นแหละ เราสับสนไปหมดว่า เพราะอะไรกันแน่ ฐานะ หรือ ความไม่รู้จักพอ ตอนนี้ เราเลือกที่จะไม่ติดต่อไม่ง้อเขา เราแค่อยากรู้ว่า ผู้ชาย ไม่รู้จักพอ เขาคิดอะไรอยู่ จะมีผู้หญิงกี่คนที่ยอมเขา ลำบากเพื่อเขาได้ เราทำให้เขาได้ทุกอย่างจริงๆ ขับรถไปรับจากบ้านเพื่อนตอนตี2 ไปส่งเขาที่บ้านเขาต่อ แล้วเรากลับคนเดียว ก็ทำ เขาไปเที่ยวเรายอมเรียนออนไลน์แทนเขา ได้ อยากกินทุเรียนจังหวัดเรามันหากินอยากมาก ยอมขับรถไปอีกจังหวัดหาซื้อ ทางบ้านเขามีปัญหาเรื่องเงินนอกระบบ เรายอมเอาทองเราขาย ให้แม่เขาไปปิด แล้วค่อยทยอยคืนเรา มาถึงตอนนี้ เราอยากรู้ว่าความดีกับรักของเรามันน้อยหรอ กับผู้ชายที่เขาใช้คำว่า พี่ยังไม่อิ่มตัวเรื่องผู้หญิง คือ เราควรทำยังไงหรอ เราทำถูกแล้วใช่มั้ย ที่ไม่ตามเขา แล้ว กลับมาเริ่มต้นใหม่กับตัวเอง
อยากสวยอยากขาวจนรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือ เรารู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง ตอนนั้นเราอยู่ ม.2 ค่ะ คุยกันไปกันมา ก็ตกลงเป็นแฟนกัน ตอนม.2 เทอม2 ก็คบมาได้ไม่นานเลิกเพราะเราเป็นเด็กที่จัดว่าเรียนหนัก พี่เขาก็เที่ยว เลยเลิกกัน แต่ ไม่ได้ตัดกันขาดนะคะ ยังคุยกันปรึกษากัน มาเรื่อยๆ หายบ้าง กลับมาคุยกันบ้าง เป็นแบบ จนเราอยู่ม.4 เทอม1 คือ ตอนนั้นรู้สึกว่า เออ นี้เรารู้ละว่า ควรมีความรักแบบเด็กวัยรุ่นได้แล้ว ก็เปิดใจคุยกันอีกครั้ง คุยกันได้ไม่นาน ทุกอย่างเหมือนจะดีค่ะ แต่ เราก็ต้องย้ายไปเรียนกรุงเทพ มันตรงกับที่พี่เขาย้ายไปเรียนในตัวอำเภอเมือง ต่างคนต่างแยกย้ายไปเรียน ไปเจอสังคมใหม่ เลยเลิกติดต่อกันแบบ ต่างคนต่างไปทีแฟนใหม่ จน วันหนึ่ง เราเรียน จบ ม.6 แล้ว กลับมาเรียนบ้าน พี่เขา เรียนสายเทคนิคค่ะ เราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องว่า ปวช ปวส แบบไหน เราเองเรียนสายสามัญ ก็ นั้นแหละค่ะ เราเลิกกับแฟน พี่เขาก็เลิกกับแฟน เราไปทะเล บังเอินมาเจอกันอีกครั้ง แบบไม่ตั้งใจ ก็เลยแลกไลน์แลกเฟซกัน ทำให้กลับมาคุยกันอีกครั้ง ครั้งนี้มันไม่เหมือนกับทุกครั้ง คือ เราอยู่กันแบบ แฟน แต่ไม่ใช่แฟน พี่เขาทางบ้านมีปัญหา เราช่วยทุกอย่าง สังคมพี่เขาอยู่เพื่อนมีเงิน เพื่อนพี่เขาซื้อของให้แฟน ส่วนพี่เขาก็ถามว่า อยากได้มั้ย เราอ่ะพูดเลย อยากได้ แต่พี่เขาว่าเดี่ยวรอมีเงินก่อนนะ เราเองก็ว่าไม่เป็นไรเดี่ยวซื้อเองก็ได้ พี่ไม่มีหนูเข้าใจ เราช่วยเขาในทุกเรื่อง ยอมรับว่ารักไปแล้ว เพราะอยู่กันมาเรื่อยๆ สถานะไม่เคยถามไม่เคยขอ เราเอง โอเคกับการเป็นแบบ ลำบากไปเราก็พร้อมจะสู้ ทางบ้านเราเป็นคนมีฐานะในระดับหนึ่งเลย ของจังหวัด พ่อเป็นคนมีชื่อเสียง แล้วอยู่มาวันหนึ่ง เขาก็บอกว่า ต่างคนต่างไปนะ ให้หนูพบแต่สิ่งดี สิ่งที่ทางบ้านหนูเขาวางไว้ อย่ามาลำบากกับพี่เลย ตอนนั้นใจเราแทบสลายค่ะ เขาว่า เขายังไม่อยากใช้ชีวิตแบบนี้ เขายังรักสนุก ยังไม่อิ่มตัว เท่านั้นแหละ เราสับสนไปหมดว่า เพราะอะไรกันแน่ ฐานะ หรือ ความไม่รู้จักพอ ตอนนี้ เราเลือกที่จะไม่ติดต่อไม่ง้อเขา เราแค่อยากรู้ว่า ผู้ชาย ไม่รู้จักพอ เขาคิดอะไรอยู่ จะมีผู้หญิงกี่คนที่ยอมเขา ลำบากเพื่อเขาได้ เราทำให้เขาได้ทุกอย่างจริงๆ ขับรถไปรับจากบ้านเพื่อนตอนตี2 ไปส่งเขาที่บ้านเขาต่อ แล้วเรากลับคนเดียว ก็ทำ เขาไปเที่ยวเรายอมเรียนออนไลน์แทนเขา ได้ อยากกินทุเรียนจังหวัดเรามันหากินอยากมาก ยอมขับรถไปอีกจังหวัดหาซื้อ ทางบ้านเขามีปัญหาเรื่องเงินนอกระบบ เรายอมเอาทองเราขาย ให้แม่เขาไปปิด แล้วค่อยทยอยคืนเรา มาถึงตอนนี้ เราอยากรู้ว่าความดีกับรักของเรามันน้อยหรอ กับผู้ชายที่เขาใช้คำว่า พี่ยังไม่อิ่มตัวเรื่องผู้หญิง คือ เราควรทำยังไงหรอ เราทำถูกแล้วใช่มั้ย ที่ไม่ตามเขา แล้ว กลับมาเริ่มต้นใหม่กับตัวเอง