สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นจะมาพูดถึงปัญญาชีวิตที่ตัวเองเจอทุกวันนี้
คือ หมดใจกับสิ่งที่เจอ แต่จำเป็นที่ต้องอยู่ เพราะท้องได้7เดือนแล้ว
เคยเป็นกันมั้ยค่ะที่เหมือนก่อนอะไรๆก็หวานอะไรๆก็ดี นานไปก็เบื่อนานไปก็หน่าย
แต่ก่อนที่จะหมดรัก ไม่ได้หมดแบบอยู่ๆก็หมดนะค่ะ
ไม่ว่าจะทะเลาะกันกี่ครั้ง หรือว่ารุนแรงแค่ไหน เขาจะโทษว่า
เราเป็นต้นเหตุเสมอ ไม่ว่าทะเลาะกันเขามีผู้หญิง เขาก็โทษว่าที่เขามีผู้หญิงเนี้ยก็เพราะเรา
กลายเป็นว่า เขาสามารถ ทำอะไรดีๆทุกอย่างให้ตัวเองแล้วก็คนอื่นได้
ละก็อ้างว่าเป็นเพราะเรา ทุกอย่างในชีวิตเขานะ ไม่จะดีหรือแย่เขาจะเอาเรามาเป็นเหตุผลเสมอ
เอาเรามาเป็นจุดบกพร่องตลอด เราคือข้ออ้างทุกอย่างสำหรับเขาเลยค่ะ
ละเลยทุกอย่าง ทั้งความใส่ใจ ทั้งวันสำคัญ ทั้งวันครอบรอบ
แต่กลับ ให้ความสำคัญกับอย่างอื่นใส่ใจกับสิ่งอื่น เป็นอย่างดีมากกว่าเรา
ทะเลาะกัน ก็จะเจอคำที่หยาบละรุนแรงละโดนดูถูกมาตลอด
โดนด่าว่าเป็นผู้หญิงขายตัวบ้าง เหยีดหยามสุดๆเลยก็ว่าได้ ไม่เคยซัพพอตอะไรเราเลย
ได้แต่พูดว่าทุกวันนี้ดูแลแบบนั้นแบบนี้ก็เยอะแล้วนั้นนี้ ตอนนี้เราไม่ได้ทำงาน
เพราะเราท้อง เลยไม่สามารถหาเงินเองได้ แต่ใช่ว่าจะไม่มีภาระ ถ้ามีแฟนก็อยากให้แฟน
ช่วยเหลือละซัพพอตบ้าง ไม่ใช่ให้เรา ไปหาหรือไปยืมคนอื่น ถ้าเป็นแบบนี้จะมีทำไมจริงมั้ยค่ะ
อาจจะเป็นเพราะว่าเมื่อก่อนเราหาเงินเองละหาได้มากกว่าเขา เขาเลยมองว่า มันไม่จำเป็นหรือป่าว
อันนี้เราก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เราได้แต่รอเวลาให้ตัวเองคลอด ละก็ดูแลลูกแล้วกลับไปทำงาน
เพราะ เหมือนยิ่งอยู่ให้เขารับผิดชอบ เราก็ยิ่งเหมือนโดนดูถูกไปเรื่อยๆ เหมือนเป็นทาสความรู้สึกของเขา
ถามว่าเขาพร้อมจะรับผิดชอบลูกมั้ย เขาก็เหมือนพร้อมจะรับแต่อีกมุมนึงก็เหมือนจะไม่รับ
กลายเป็นว่าเรามองอะไรในตัวเขาไม่ออกสักอย่างเลย
แต่ใจในบางครั้งก็รู้สึกว่า เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย
ไม่ได้ทำอะไรในสิ่งที่เขาคิดในทางลบๆเลย แล้วทำไมเราต้องไป
แต่อีกใจก็เหมือนยิ่งอยู่ที่ของเขา ก็ยิ่งมองว่าเป็นผู้หญิงต่ำ ที่คอยให้เขาดูถูกตลอดเวลา
ละเป็นคนท้องที่เขาไม่เคยเข้าใจอาการเลย จนเคยถามว่าเข้าใจ ความรู้สึกคนท้องบ้างมั้ย
คำตอบที่ได้คือ (ก็ไม่ดีพอให้เข้าใจ) พอเราขอเลิกก็คือไม่เลิก แต่ก็ต้องโดนด่า โดนดูถูกแบบนี้
ทุกครั้ง บางอย่างคิดเอง เออเอง มีปัญหากับตัวเอง ก็มาโทษว่าเป็นเพราะเราทำให้เขาคิด
ซึ่งบ้างที่ งง จะชอบโดนคำพูดที่ว่าทำตัวๆดี คือทุกวันนี้ยังดีไม่พอ หรืออะไร
เราว่า เราเองทำดีที่สุดแล้ว แต่คนที่ไม่ดี มันคือความคิดของเขา รู้สึกเสียดายชีวิต
ที่เลือกทิ้งทุกอย่างตรงหน้าเลือกทิ้งอนาคตเลือกทิ้งสิ่งที่ดีมาคว้าเขามากเลยค่ะ
คิดแล้วก็โกรธตัวเองที่ตอนนั้นทำไมไปได้ไกลแล้ว แต่ทำไมยังโง่ วนกลับมา
คือได้แต่มองหน้าเขาละพูดในใจตัวเองเลยว่า เมื่อไหร่ ฉันจะพ้นจากผู้ชายคนนี้
เมื่อไหร่ลูกจะคลอด จะได้ออกไปจากตรงนี้บอกตามตรงค่ะ บ้างอย่าง ไม่จำเป็นต้องมีเลย..
ขออนุญาติระบายนะค่ะ😆😆 อึดอัดมากกกกกกกกก
แรกๆก็หวานชื่น
คือ หมดใจกับสิ่งที่เจอ แต่จำเป็นที่ต้องอยู่ เพราะท้องได้7เดือนแล้ว
เคยเป็นกันมั้ยค่ะที่เหมือนก่อนอะไรๆก็หวานอะไรๆก็ดี นานไปก็เบื่อนานไปก็หน่าย
แต่ก่อนที่จะหมดรัก ไม่ได้หมดแบบอยู่ๆก็หมดนะค่ะ
ไม่ว่าจะทะเลาะกันกี่ครั้ง หรือว่ารุนแรงแค่ไหน เขาจะโทษว่า
เราเป็นต้นเหตุเสมอ ไม่ว่าทะเลาะกันเขามีผู้หญิง เขาก็โทษว่าที่เขามีผู้หญิงเนี้ยก็เพราะเรา
กลายเป็นว่า เขาสามารถ ทำอะไรดีๆทุกอย่างให้ตัวเองแล้วก็คนอื่นได้
ละก็อ้างว่าเป็นเพราะเรา ทุกอย่างในชีวิตเขานะ ไม่จะดีหรือแย่เขาจะเอาเรามาเป็นเหตุผลเสมอ
เอาเรามาเป็นจุดบกพร่องตลอด เราคือข้ออ้างทุกอย่างสำหรับเขาเลยค่ะ
ละเลยทุกอย่าง ทั้งความใส่ใจ ทั้งวันสำคัญ ทั้งวันครอบรอบ
แต่กลับ ให้ความสำคัญกับอย่างอื่นใส่ใจกับสิ่งอื่น เป็นอย่างดีมากกว่าเรา
ทะเลาะกัน ก็จะเจอคำที่หยาบละรุนแรงละโดนดูถูกมาตลอด
โดนด่าว่าเป็นผู้หญิงขายตัวบ้าง เหยีดหยามสุดๆเลยก็ว่าได้ ไม่เคยซัพพอตอะไรเราเลย
ได้แต่พูดว่าทุกวันนี้ดูแลแบบนั้นแบบนี้ก็เยอะแล้วนั้นนี้ ตอนนี้เราไม่ได้ทำงาน
เพราะเราท้อง เลยไม่สามารถหาเงินเองได้ แต่ใช่ว่าจะไม่มีภาระ ถ้ามีแฟนก็อยากให้แฟน
ช่วยเหลือละซัพพอตบ้าง ไม่ใช่ให้เรา ไปหาหรือไปยืมคนอื่น ถ้าเป็นแบบนี้จะมีทำไมจริงมั้ยค่ะ
อาจจะเป็นเพราะว่าเมื่อก่อนเราหาเงินเองละหาได้มากกว่าเขา เขาเลยมองว่า มันไม่จำเป็นหรือป่าว
อันนี้เราก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เราได้แต่รอเวลาให้ตัวเองคลอด ละก็ดูแลลูกแล้วกลับไปทำงาน
เพราะ เหมือนยิ่งอยู่ให้เขารับผิดชอบ เราก็ยิ่งเหมือนโดนดูถูกไปเรื่อยๆ เหมือนเป็นทาสความรู้สึกของเขา
ถามว่าเขาพร้อมจะรับผิดชอบลูกมั้ย เขาก็เหมือนพร้อมจะรับแต่อีกมุมนึงก็เหมือนจะไม่รับ
กลายเป็นว่าเรามองอะไรในตัวเขาไม่ออกสักอย่างเลย
แต่ใจในบางครั้งก็รู้สึกว่า เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย
ไม่ได้ทำอะไรในสิ่งที่เขาคิดในทางลบๆเลย แล้วทำไมเราต้องไป
แต่อีกใจก็เหมือนยิ่งอยู่ที่ของเขา ก็ยิ่งมองว่าเป็นผู้หญิงต่ำ ที่คอยให้เขาดูถูกตลอดเวลา
ละเป็นคนท้องที่เขาไม่เคยเข้าใจอาการเลย จนเคยถามว่าเข้าใจ ความรู้สึกคนท้องบ้างมั้ย
คำตอบที่ได้คือ (ก็ไม่ดีพอให้เข้าใจ) พอเราขอเลิกก็คือไม่เลิก แต่ก็ต้องโดนด่า โดนดูถูกแบบนี้
ทุกครั้ง บางอย่างคิดเอง เออเอง มีปัญหากับตัวเอง ก็มาโทษว่าเป็นเพราะเราทำให้เขาคิด
ซึ่งบ้างที่ งง จะชอบโดนคำพูดที่ว่าทำตัวๆดี คือทุกวันนี้ยังดีไม่พอ หรืออะไร
เราว่า เราเองทำดีที่สุดแล้ว แต่คนที่ไม่ดี มันคือความคิดของเขา รู้สึกเสียดายชีวิต
ที่เลือกทิ้งทุกอย่างตรงหน้าเลือกทิ้งอนาคตเลือกทิ้งสิ่งที่ดีมาคว้าเขามากเลยค่ะ
คิดแล้วก็โกรธตัวเองที่ตอนนั้นทำไมไปได้ไกลแล้ว แต่ทำไมยังโง่ วนกลับมา
คือได้แต่มองหน้าเขาละพูดในใจตัวเองเลยว่า เมื่อไหร่ ฉันจะพ้นจากผู้ชายคนนี้
เมื่อไหร่ลูกจะคลอด จะได้ออกไปจากตรงนี้บอกตามตรงค่ะ บ้างอย่าง ไม่จำเป็นต้องมีเลย..
ขออนุญาติระบายนะค่ะ😆😆 อึดอัดมากกกกกกกกก