ณ ชายหาดริมทะเล ชายชรากับประชาชนกลุ่มหนึ่ง
กำลังจัดงานเลี้ยงรื่นเริง อย่างมีความสุข
ในขณะที่ประชาชนจำนวนมาก กำลังร้องให้
ได้ยินบ้างไหม เสียงร้องไห้ของประชาชน
ที่ทรมานทุกข์ทน เหนื่อยยากขัดสนกันมากเท่าไหร่
ได้โปรดสงสาร ขอฟ้าเบื้องบน เมตตาเห็นใจ
บันดาลช่วยหน่อยได้ไหม ให้พอหายใจ ได้มีข้าวกิน
พ่อแม่พี่น้อง เค้าจำต้องทุกข์ยากลำเค็ญ
หากินฝืดเคืองยากเย็น ทุกเข็ญไปทั่วทุกถิ่น
ข้าวปลาอาหาร ก็แพงเหลือเกิน ยากจะกลืนกิน
ค่าเช่าน้ำไฟหนี้สิน ท่วนท้นแผ่นดิน เห็นกันบ้างมั้ย
อดทนไว้ บอกให้คอยรอ
เมื่อไหร่ละหนอ จะให้ทนไปอีกเท่าใด
อยากมีความหวัง ประทังชีวิตให้รอดต่อไป
จะสู้ได้อีกแค่ไหน กำลังแรงใจใกล้หมดเต็มที
ไม่อยากสิ้นหวัง นั่งร้องไห้อย่างผู้อับจน
แต่มันต้องกัดฟันทน กับความหวังที่มันริบหรี่
ต้องสู้ต่อไป ด้วยแรงสุดท้ายที่ยังพอมี
พ่อแม่ลูกเมียน้องพี่ ยังพอมีกินต่อไปอีกวัน
อดทนไว้ บอกให้คอยรอ
เมื่อไหร่ละหนอ จะให้ทนไปอีกเท่าใด
อยากมีความหวัง ประทังชีวิตให้รอดต่อไป
จะสู้ได้อีกแค่ไหน กำลังแรงใจใกล้หมดเต็มที
ได้ยินบ้างไหม เสียงร้องไห้ของประชาชน
ที่ทรมานทุกข์ทน กับความหวังที่มันริบหรี่
ยังสู้ต่อไป ด้วยแรงสุดท้ายที่ยังพอมี
พ่อแม่ลูกเมียน้องพี่ ยังพอมีกินต่อไปอีกวัน
ต้องสู้ต่อไป ด้วยแรงสุดท้ายที่ยังพอมี
พ่อแม่ลูกเมียน้องพี่ ยังพอมีกินต่อไปอีกวัน