สวัสดีค่ะ คือว่าแฟนเราให้ลงไปซื้อของที่เซเว่น เราก็เลยบอกว่าไปด้วยกันมั้ย เขาไม่ยอมไปจะให้เราไปคนเดียว เราก็เลย อะ ไม่ไปกูไม่ไป ไม่กินก็ได้
แล้วเขาก็โกรธไม่คุยกับเราทั้งวันเลยค่ะ เขาเย็นชามาก เขาไม่สนใจเราเลยมันเป็นความรู้สึกที่แบบเหมือนเขาหมดใจจากเราไปเลย
คือความรู้สึกของเราตอนนั้นมันทรมาณมากเลยค่ะ การโดนเมินทั้งที่อยู่ตรงนี้แต่คุณก็ทำเฉย จนอดทนไม่ไหวก็เลยเผลอร้องไห้ออกมาร้องไห้แบบหนักมากต่อหน้าเขา แล้วถามว่าทำไมไม่ยอมคุยกับหนูเลย ไม่สนใจหนูเลย หนูนั่งร้องไห้พี่ก็นิ่งไม่สนใจ คือเขาก็นอนอยู่ข้างๆเล่นโทรศัพท์ ไม่ตอบ ไม่หือ ไม่อืออะไรเลย คือความรู้สึกของเราตอนนั้นมันแย่มาก เราร้องไห้ขนาดนั้นเขาก็ยังไม่สนใจ หนูก็เลยบอกว่า ขอโทษที่ไม่ลงไปเซเว่นให้ เขาก็บอกว่าไม่ได้โกรธ หนูเลยบอกเขาว่ากอดหนูหน่อยได้มั้ย เขาก็เฉย แล้วบอกว่ารำคาญ จะร้องไห้ทำไม เลอะเทอะ ขี้เกียจนัก ใช้แค่นี้ก็ขี้เกียจ พอผ่านมาอีกวัน เรารู้สึกผิดกับตัวเองมาก รู้สึกไม่ชอบตัวเองที่ไปร้องไห้ต่อหน้าเค้า รู้สึกไม่ชอบตัวเองที่ไม่ทำตามที่เขาบอก รู้สึกแย่มากๆ สิ่งที่หนูทำมันผิดใช่มั้ยคะ หนูขอโทษเค้าเป็นล้านครั้ง หนูรู้สึกผิดในใจจนไม่กล้าจะไปเจอหน้าเขาเลย หนูกลัวว่าเขาจะเมินเเละเย็นชาใส่อีก กลัวว่าตัวเองจะร้องไห้ใส่เขาอีก หนูไม่รู้เลยจริงๆว่าควรเอาตัวเองไปไว้ตรงไหน ทั้งอยากเจอเค้า แต่ก็กลัวว่าจะไปทำนิสัยแบบนั้นใส่เขา มันสับสนแล้วก็กลัวมากๆ พอคิดมากก็ปวดหัวมาก รู้สึกแย่กับตัวเองมากๆ หนูไม่รู้ว่าตัวเองควรทำอะไรต่อ มันแย่มากๆความรู้สึกตอนนี้ หนูรู้สึกผิดมากๆ แอบคิดสั้นคือไม่อยากจะอยู่อีกแล้วเพราะความผิดของตัวเอง