เราอายุ 24 ค่ะ แอบแม่คบกับแฟนมา2ปีแล้ว ที่ต้องแอบเพราะคนละศาสนากันค่ะ เราพุทธ เค้าอิสลาม ประเด็นคือเรากับพ่อแม่แยกกันอยู่คนละบ้าน 
เราก็แอบพาแฟนมาอยู่ด้วย ในวันที่แม่จับได้ คือ แฟนไปทำงาน และลืมของใช้ไว้ที่บ้าน แม่เขามาทำธุระในบ้านเรา (แม่มีกุญแจ) แม่เลยเรียกเราไปคุย
 พอเราบอกว่าอิสลามเท่านั้นแหละ แม่โกรธเลยค่ะ บอกว่าถ้าเป็นคนพุทธจะให้แต่งงานกันให้ถูกต้อง แล้วจะให้แฟนเราย้ายมาอยู่ในบ้านนี้ แต่ถ้าอิสลาม 
แม่ไม่โอเค เพราะคนละศาสนากัน แม่เราพูดว่าเสียใจที่ส่งเสียเราเรียนจนเรียนจบ แล้วเรามาใฝ่ต่ำแบบนี้ พากันมาอยู่ อายชาวบ้านชาวช่องเค้า แต่สุดท้ายแล้ว ที่ทุกคนรู้เพราะแม่เอาไปพูด ไปเล่า ระบายกับคนนั้นคนนี้ เล่าให้พ่อกับพี่เราฟัง เล่าให้น้า น้าไปเล่าต่อป้า เราอับอายค่ะ ไม่กล้าออกจากบ้าน 
กลัวคำนินทาของคนข้างบ้าน เพราะก่อนหน้านี้เค้าคิดว่าพ่อแม่เรารับรู้ค่ะ ตั้งแต่เกิดเรื่องเราไม่ได้คุยกับพ่อแม่เลย เพราะเราไม่กล้าสู้หน้าเค้าค่ะ 
เราเลยอยากได้วิธีแก้ไขปัญหา ขอแยกคำถามเป็นข้อๆนะคะ
1.เรารู้ตัวว่าเราผิด แต่เราไม่อยากเลิกกับแฟนค่ะ เรายินดีเข้าศาสนาเค้า ตอนนี้ที่เรากังวลมากๆเลยคือเราจะคุยกับพ่อแม่ยังไงดี ถ้าเค้าไม่คุยกับเรา 
เราอยู่คนละบ้านกัน เราไม่กล้าเข้าไปหาที่บ้านพ่อแม่ เราเลยไม่ไป และไม่ได้คุยกับใครมาวันนึงแล้วค่ะ ถ้านานไป เค้าจะไม่คุยกับเราไปตลอดใช่มั้ยคะ
 เรากลัวค่ะ
2.แฟนเราพร้อมรับผิดชอบเราทุกอย่าง เรากับเค้าทำงานแล้วทั้งคู่ ติดที่แม่เราค่ะ เราอยากรู้ว่าถ้าเราไม่ฟังพ่อแม่ เค้าจะเกลียด จะตัดเรามั้ยคะ

รบกวน อย่าด่าว่าเราเลยนะคะ เราเครียด รู้สึกผิดต่อพ่อแม่มากแล้วค่ะ ตั้งแต่เล็กจนโตเราไม่ได้รับความรักจากพ่อแม่เลย พ่อแม่เราทะเลาะกันบ่อย
 ขี้โมโห รุนแรง และชอบด่าทอเรากับพี่ด้วยคำหยาบคาย ชีวิตเราแทบจะไม่เคยขัดใจพ่อกับแม่เลย เพราะเรากลัวเวลาเค้าด่าค่ะ ครั้งนี้แม่ไม่ด่าว่า 
แต่เราเสียใจ และรู้สึกผิดอ่ะค่ะ เราก็โตแล้ว อยากสร้างอนาคต อยากมีครอบครัว มีลูก เราตัดพ่อแม่ หรือแฟนไม่ได้ค่ะ เราต้องทำยังไงคะ