สวัสดีค่ะ เรามีคำถามกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา เราอยากแนะนำตัวเองก่อน เราอายุ 28 ปีแล้ว ทำงานในรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง เงินเดือนมีพอใช้สมควร โตมากับฐานะครอบครัวปานกลางพอมี พอใช้ แต่ไม่มาก เราอยู่กับครอบครัวมีพ่อ (พ่อเลี้ยง) แม่ และน้องสาว (ต่างพ่อ) ค่ะ เราถูกเลี้ยงโตมาโดยแม่ที่ค่อนข้างเคร่งเครียดกับการดำเนินชีวิตของเรามาก เช่น การขอออกไปทำกิจกรรมกับเพื่อนหรือการออกนอกบ้านใดๆ จะต้องกลับมาตามเวลาที่กำหนด เราเข้าใจว่าอกเป็นห่วงในช่วงวันเด็กแต่ตอนนี้เรา 28 แล้ว เรายังไม่สามารถมีอิสระในการใช้ชีวิตเลยค่ะ ขอเล่าความแม่ของเราหน่อยนะคะ แกเป็นคนค่อนข้างหงุดหงิดโมโหง่าย โมโหร้าย ตอนเราเด็กๆ โดนตีตัวลาย เกือบได้ไปโรงพยาบาล รอยช้ำ รักษาเป็นอาทิตย์เลย เราดื้อเพราะความอยากรู้อยากเห็น (หนีเที่ยวกับเพื่อนค่ะ 555) แต่ก็แค่กลับบ้านไม่ตรงเวลา เลยโดน ต่อๆ แกโมโหแล้วจะชอบพูดทำร้ายจิตใจ พูดจาเเรงๆ บางทีฟังแล้วท้อ ยิ่งเวลาเรากลับมาจากที่ทำงานเหนื่อยๆ โมโหน้องก็ลามมาที่เรา ลามด่าทั้งครอบครัว บางทีเราต้องอยู่แต่ในห้องเพราะรู้สึกเเย่มากๆ บางทีเเช่งให้ตายก็มีค่ะ เราพยายามเข้าใจแกและช่วยเหลือแกเท่าที่เราทำได้แล้วนะคะ เรื่องเงินค่าใช้จ่ายในบ้านก็เป็นประเด็นหลักที่ไม่ว่ากี่ครั้งก็จะพูดขึ้นมา แต่เราก็ให้ทุกๆเดือน เวลาแกขอเราก็โอนให้ทันที เรื่องกู้ปิดหนี้เราก็กู้ที่ทำงานให้ ทุกๆวันวนเวียนอยู่อย่างงี้ ไปทำงานกลับบ้านเจอความเครียดของแม่ บางทีแม่ก็ทะเลาะกับพ่อ รุนเเรงบ้าง เสียงดังบ้าง ด่าทอคนในบ้าน แม่เคยใช้มีดแทงพ่อด้วย (แต่เเค่ถากๆ) บางทีนั่งอยู่เฉยๆ ก็เดินมาด่า เวลาเราอยู่ที่ทำงานแกก็ไลน์มารัวๆเรื่องเงิน เราทำงานก็เครียดมากๆแล้ว เรารู้สึกไม่มีความสุขเลย จนเรารู้สึกว่าเราอยากแยกออกไปอยู่คนเดียว ไม่ได้หมายถึงละทิ้งความรับผิดชอบใดๆนะคะ แต่เรามีความฝัน อยากไปใช้ชีวิต อยากเห็นสิ่งต่างๆเรียนรู้ความหมายของชีวิต เราไม่รู้ว่านี้เรียกอกตัญญูไหมคะ ถ้าเราอยากออกไป ลองอยู่คนเดียว เรามีพอเงินเก็บสามารถเช่าหออยู่ไปก่อนแล้วขยายเป็นคอนโดในอนาคต แล้วเราไม่รู้จะคุยกะแม่ยังไง อาจจะไม่ใช่การพูดคุยก็ได้ เพราะแกจะไม่รับฟังและไม่เข้าใจเะราะแกไม่มีเหตุผลหลังจากที่อารมณ์มาครอบงำแล้ว เราอาจจะโดนตี โดนด่า อย่างที่เราโดนมาตลอด เราไม่รู้ว่าเราจะต้องทำยังไงดีคะ ขอรบกวนแนะนำด้วยค่ะ T_T