เราจริงๆแล้วเป็นคนสุภาพ ใจดี พูดเพราะ แต่สิ่งแวดล้อมใกล้ตัวทำให้เราต้องร้ายและแรง รอบข้างมีแต่ญาติคอยหาเรื่อง ใส่ร้าย เอาแต่ได้ คิดแต่จะเอามรดกจากย่า โดยปัดเราให้พ้นทาง (ความจริงเรากับย่าก็ตัดขาดกันแล้ว เพราะฝีมือของลูกพี่ลูกน้อง) จนทำให้เราต้องร้ายเพื่อปกป้องตัวเอง อยู่บ้านตัวเองก็ต้องระวังตัวไม่รู้ว่าเค้าจะมาฆ่าเราวันไหน ที่สำคัญเราตัวคนเดียวไม่มีใครที่ไหนแล้ว จะเอาอะไรอีก ต่างคนต่างอยู่ไม่ได้หรือไง อยากได้อะไรก็เอาไป เราอยากได้ชีวิตที่สงบสุข
ชีวิตปัดซบอยู่ท่ามกลางญาติเลวๆ