สวัสดีครับผมก็เป็นเด็กผู้ชายคนนึงที่มีความรักกับเขาครับแต่ความคิดผมนั้นโตมากผมกับแฟนคบกันได้ 2 ปีครับแต่มีบางครั้งที่เราทะเลาะกันเราไม่เข้าใจกันซึ่งปัญหาก็คือเราเวลาทะเลาะหรืองอนเราจะชอบพูดจาไม่ดีพูดนำเสียงไม่ดีแฟนเป็นคนที่เสียสิทธิมากผมอยากพัฒนาตัวเองเพื่อคนที่ผมรักและเพื่อตัวเองผมอยากจะให้เพื่อนๆแชร์ประสบการณ์และแรงบันดาลใจที่ทำให้เราพัฒนาตัวเองได้ไวขึ้นและพัฒนาได้จริงๆผมอยากลดทิฐิในตัวเองมากครับและประคองชีวิตคู่ไปจนถึงวัยทำงานสร้างครอบครัวกันได้จากที่ผมฟังคำแนะนำของเพื่อนๆมามันก็ดีนะครับว่าถ้ามันtoxicก็ให้เลิกไปเลยแต่ในมุมมองกลับกันผมเป็นคนที่อยู่กับเขานานที่สุดผมรู้จักเขาดีที่สุดผมรู้ใจเธอผมรู้ว่าเธอไม่ได้toxicหรอกเธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากในสายตาผมเป็นคนที่มีเหตุและผลเป็นคนที่ความคิดโตเป็นผู้ใหญ่ผมรักเขาตรงนี้ครับและผมรักมากด้วยแต่กลับกันผมก็โตเป็นผู้ใหญ่มากแต่บางครั้งอารมณ์ของผมจะค่อนข้างรุนแรงผมอยากแก้ไขตรงนี้มากๆครับเพื่อนๆช่วยให้กำลังใจผมหน่อยครับ
ซึ่งเวลาทะเลาะกันผมจะเป็นฝ่ายที่เครียดเขาก็เครียดแต่เขาไม่พูดเหตุการณ์เมื่อวานตอนที่เราทะเลาะกันเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องคือตอนนั้นผมเหนื่อยมากครับเหนื่อยจากการเรียนแล้วผมยังต้องแข่งท่องกลอนภาษาจีนอีกผมกับเธอได้เดินไปห้างสรรพสินค้าครับไปเดินเที่ยวกันนี่แหละครับไปกับเพื่อนแฟนคนนึงนะครับเขาเดินด้วยกันอยู่แล้วตอนลงบันไดแฟนผมก็ประชดว่าเธอไม่เคยเดินข้างเราหรอกเธอเดินตามเราตลอดแล้วเราก็คว้าแขนแฟนไว้แล้วเราก็บอกว่าเธอไม่เอาไม่คิดอย่างนี้ดิมาเล่นกับเรานะแฟนก็สะบัดแขนออกแล้วก็รีบวิ่งไปเดินกับเพื่อนด้านหน้าผมรู้สึกเสียมากครับผมโกรธและโมโหมากๆครับด้วยความรู้สึกตอนนั้นเราเหนื่อยด้วยนะครับผมก็ไม่สมควรเอาไปลงกับแฟนผมรู้ครับแต่ผมโกรธนางเดินตามนางไปแล้วก็รีบโทรให้แม่มารับไปเลยครับตอนกลับผมบอกแค่นั้นว่ากลับบ้านแล้วนะครับแต่พูดด้วยสำเนียงเสียงที่ห้วนๆพอผมถึงบ้านนางก็บอกว่าเป็นไรพูดแบบนี้เลิกกันเลยดีไหมผมตกใจมากครับทำอะไรไม่ถูกโทรไปร้องไห้กับเพื่อนเลยครับแล้วผมก็คิดได้เพื่อนของแฟนผมได้ส่งคลิปเสียงมาบอกว่าความในใจที่เธอระบายให้เพื่อนฟังผมได้ฟังหมดแล้วผมเลยรู้ว่าผมนี่แหละเป็นคนผิดครับที่ใช้แต่อารมณ์ดีเจตนาของเขาผิดในบางเรื่องมาโดยตลอดผมอยากพัฒนาตัวเองแบบจริงๆจังๆแล้วครับอยากให้ความสำคัญของเรานั้นดีกว่านี้ผมรักเธอมากครับทุกคนช่วยออกความเห็นกันหน่อยครับว่าผมควรพัฒนาจากจุดไหนและให้มีแรงบันดาลใจในการพัฒนาครับ#ขอบคุณที่รับฟังและขอขอบคุณคนที่มาคอมเม้นด้วยครับ
ลดทิฐิในตัวเองและเข้าใจแฟนให้มากขึ้น
ซึ่งเวลาทะเลาะกันผมจะเป็นฝ่ายที่เครียดเขาก็เครียดแต่เขาไม่พูดเหตุการณ์เมื่อวานตอนที่เราทะเลาะกันเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องคือตอนนั้นผมเหนื่อยมากครับเหนื่อยจากการเรียนแล้วผมยังต้องแข่งท่องกลอนภาษาจีนอีกผมกับเธอได้เดินไปห้างสรรพสินค้าครับไปเดินเที่ยวกันนี่แหละครับไปกับเพื่อนแฟนคนนึงนะครับเขาเดินด้วยกันอยู่แล้วตอนลงบันไดแฟนผมก็ประชดว่าเธอไม่เคยเดินข้างเราหรอกเธอเดินตามเราตลอดแล้วเราก็คว้าแขนแฟนไว้แล้วเราก็บอกว่าเธอไม่เอาไม่คิดอย่างนี้ดิมาเล่นกับเรานะแฟนก็สะบัดแขนออกแล้วก็รีบวิ่งไปเดินกับเพื่อนด้านหน้าผมรู้สึกเสียมากครับผมโกรธและโมโหมากๆครับด้วยความรู้สึกตอนนั้นเราเหนื่อยด้วยนะครับผมก็ไม่สมควรเอาไปลงกับแฟนผมรู้ครับแต่ผมโกรธนางเดินตามนางไปแล้วก็รีบโทรให้แม่มารับไปเลยครับตอนกลับผมบอกแค่นั้นว่ากลับบ้านแล้วนะครับแต่พูดด้วยสำเนียงเสียงที่ห้วนๆพอผมถึงบ้านนางก็บอกว่าเป็นไรพูดแบบนี้เลิกกันเลยดีไหมผมตกใจมากครับทำอะไรไม่ถูกโทรไปร้องไห้กับเพื่อนเลยครับแล้วผมก็คิดได้เพื่อนของแฟนผมได้ส่งคลิปเสียงมาบอกว่าความในใจที่เธอระบายให้เพื่อนฟังผมได้ฟังหมดแล้วผมเลยรู้ว่าผมนี่แหละเป็นคนผิดครับที่ใช้แต่อารมณ์ดีเจตนาของเขาผิดในบางเรื่องมาโดยตลอดผมอยากพัฒนาตัวเองแบบจริงๆจังๆแล้วครับอยากให้ความสำคัญของเรานั้นดีกว่านี้ผมรักเธอมากครับทุกคนช่วยออกความเห็นกันหน่อยครับว่าผมควรพัฒนาจากจุดไหนและให้มีแรงบันดาลใจในการพัฒนาครับ#ขอบคุณที่รับฟังและขอขอบคุณคนที่มาคอมเม้นด้วยครับ