อันนี้ไม่รู้เด็ดหรือไม่เด็ดนะคะ แต่แบบช่วงเลิกกันใหม่ๆเสียใจหนักมาก คือมันฟูมฟายจะเป็นจะตายอ่ะแต่อยู่ในช่วงวัยทำงานด้วย งานก็หนัก รักก็พัง อยากกรี๊ดตลอดเวลา แต่พอจะเศร้าปุ๊บงานเข้าปั๊บ เข้าแล้วเข้าอีก เข้าไม่หยุด สายงานเราคือเดี๋ยวประชุม เดี๋ยวไปส่งของ เดี๋ยววนกลับมาออฟฟิศไรงี้ มันมั่วมาก ยุ่งแบบยุ่งจริงๆค่ะ รู้ตัวอีกทีก็ยุ่งตลอดเลย บางวันยุ่งจนแบบขอเสียใจต่อกลางคืนนะ กลางวันต้องทำงาน วนไปวนมาอยู่แบบนี้ พอมาสำรวจความรู้ตัวเองก็พบว่าเออมันเบาลงไปเยอะแล้ว สำหรับอะไรที่มันอยู่ในใจ มันพัง นึกถึงตอนนี้ก็ไม่ร้องไห้แล้ว มันใช้ชีวิตไปเรื่อยๆได้เลยอ่ะ