ผมว่ามันดูต่างกันมาก เท่าที่เห็นการประท้วงมาหลายปีไม่ว่าจะเป็นของฝ่ายใด สีใดก็ตามเมื่อเทียบกับรูปแบบการประท้วงในตปท แล้วมันเหมือนหนังคนละม้วนเลย
บ้านเขาคนมักจะเริ่มตั้งขบวนที่สถานที่นึง เช่นอังกฤษก็มักจะเริ่มต้นที่ไฮปาร์กแล้วก็จะเริ่มเดินๆๆๆๆ แล้วก็เดินไปตามจุดต่างๆ ก่อนจะมาจบสิ้นขบวนที่ไฮปาร์กในตอนเย็น จากนั้นก็จะแยกย้ายกันกลับ อาจจะมีนัดเดินขบวนกันอีกในวันหยุด 
การประท้วงกลุ่มเล็กๆ ก็อาจจะนัดพบกันที่สถานที่ๆ เป็นเป้าหมายไปเลย 
ไม่เห็นมีการตั้งเวทีคอนเสิร์ตปราศรัยกันแบบบ้านเรา (ของเค้าอาจจะมีการปราศรัยแต่มักจะเป็นต่างคนต่างปราศรัยกันไป ไม่ได้ขึ้นตามคิวบนเวที ไม่ค่อยเห็นการชุมนุมยืดเยื้อปักหลักยาวนานจนถึงกับต้องสร้างห้องสุขา (แต่ก็มีบ้างเป็นเต้นท์นอน แต่ไม่ใช่การเข้าไปในสถานที่ราชการ) เช่น กางเต้นท์นอนภายนอก ตามสวนสาธารณะ 
ไม่เคยเห็นเขาจัดอาหารแจกจ่ายเป็นโรงครัวแบบของเรา ไม่มีพ่อค้าแม่ค้าเอาของมาขายเป็นตลาดนัดเหมือนการชุมนุมการเมืองบ้านเราเลย ผู้ชุมนุมเมืองไทยไปชุมนุมทีเหมือนไปเที่ยวถนนคนเดิน ไปซื้อของ ไปหาของกิน คนไม่ได้สนใจการเมืองก็ยังไปเดินเล่น ในขณะที่บ้านเขาไม่ค่อยมีให้พ่อค้าแม่ค้า แผงอาหาร รถเข็นตามติดการชุมนุมเหมือนเรา แถมไม่มีการจัดรถสุขาเคลื่อนที่มาให้บริการด้วย 
ไม่มีการนำมวลชนมาจากต่างจังหวัดเดินทางเข้าเมืองหลวง
สังเกตุอยู่อย่าง บ้านเรามักจะเน้นจับกุมแกนนำ ส่วนผู้ชุมนุม ตร จะไม่จับ ในขณะที่ฝรั่ง ตร จะไม่เลือกว่าเป็นแกนนำหรือผู้ชุมนุมธรรมดา 

ส่วนตัวผมชอบการชุมนุมแบบเค้านะ จบเป็นวันๆ ไปไม่ยืดเยื้อ แต่การเดินไปตามถนนในบ้านเราคงจะเดือดร้อนกว่า