สวัสดีค่ะ คือเราone night กับคนที่เราแอบชอบค่ะ แบบเขาเป็นรุ่นพี่ที่ รร เดิม ตอนแรกเราบังเอิญเจอข้างนอกกันค่ะเลยได้คุยกันนิดหน่อย
พอผ่านไปสักพักเราก็นัดไปเที่ยวกันค่ะ ตอนแรกเราไม่ได้คิดถึงการวันไนท์เลย แต่เขาเป็นฝ่ายชักชวน+กับความคึกคะนอง เมาด้วย ตอนแรกคืดว่าก็ถ้าเขาไม่คิดอะไรกับเราก็แค่ตัดค่ะ ตอนนั้นคืออยากลองด้วย เลยตกลงมีอะไรกัน ตอนแรกมันก็สนุกนะแต่พอรู้สึกตัวมันก็ไม่สนุกอ่ะ กลายเป็นว่าเราไม่กล้ามองหน้าเขาด้วยซ้ำ แล้วก็ไม่อยากคุยกับเขาด้วย คือตอนนั้นเราควบคุมความรู้สึกเราไม่ได้เหมือนที่คิดตอนแรก อีกอย่างมันทำให้เรารู้สึกไร้ค่าด้วยอ่ะแบบเขาก็แค่เสี้ยนแล้วมาเจอเฉยๆ และเราก็คิดว่าความรักมันไม่เคยเกิดขึ้นกับวันไนท์ เราเลยตีตัวห่างตั้งแต่วันนั้น แต่เราก็คิดถึงเขาตลอดเลยเป็นเวลาเดือนเกือบ2เดือน แล้วเราก็เริ่มยอมรับได้และก็เลิกคิดถึงไปเป็นเดือน แต่ช่วงนี้เรากลับมาคิดถึงเขาอีกแล้วจู่ๆก็คิดถึงแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย แล้วมันก็ทำให้เราทรมานทุกครั้งที่คิดถึงเขา ก็อย่างที่บอกว่าเขาคือคนที่เราชอบด้วย แต่อีกใจเราก็ไม่อยากตามติดเขาเพราะเราไม่ได้เป็นอะไร แล้วอีกอย่างแค่วันไนท์ตอนนั้นก็ทำให้เรารู้สึกไร้ค่ามากพอแล้ว แล้วจะยังให้เราวิ่งตามอีกแบบนั้นคือเราไม่ไหวอ่ะ ถึงสมองมันจะคิดแบบนั้นได้ แต่ใจมันก็ตัดไม่ขาดอยู่ดี 
 
ทำไงถึงจะจัดการความรู้สึกตัวเองได้อ่ะ?? เราไม่อยากคิดถึงเขาแล้ว 
 
ป.ล.เขาก็ไม่ได้หายไปไหนนะ ก็มีคุยกันบ้างเล็กๆน้อยๆ