เราอยู่กับผู้ชายที่ทำงานให้เงินเดือนเราหมดทั้งเดือนก็จริง แต่.....เวลาเค้ามาขอเราใช้อะไรต้องมีให้ตลอด กับเงินเดือนเค้าตกเดือนละหมื่นนิดๆ  กับรถที่ต้องส่งบ้านที่ต้องผ่อนและค่าข้าวค่าน้ำมันที่เราต้องจ่ายทุกวัน และมีหนี้สินอีรุงตุงนังที่เราต้องรับผิดชอบ ผู้ชายที่เราอยู่ด้วยน้ำไม่ชอบอาบสกปรก ขยันทำแต่บ้านรก ปากจัด ด่าเราได้ทุกเรื่องที่เค้ารู้สึกไม่พอใจ ตื่นเช้ามาก็ด่าหมาแมว อะไรนิดหน่อยก็หัวร้อน ดูดกัญชา กินน้ำท่อม งานบ้านไม่เคยช่วยเราทำ อะไรนิดหน่อยก็ใช้แต่เราแม้กระทั้งเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ยังใช้ ทั้งเรื่องอาหารการกินเราเลิกงานดึกขนาดไหนก็ยังต้องรอให้เรากลับมาทำให้กินไม่รู้จักหากินเอง พอเราไม่ทำก็ไม่พอใจ เป็นผู้ชายที่ปรึกษาอะไรไม่ได้เลย ไม่มีความอบอุ่น ไม่เคยเข้าใจ อะไรเลยสักเรื่อง มีแต่จะด่า
        ส่วนเรา มีงานประจำทำ ตั้งแต่6โมงเช้าถึง5โมงเย็น แล้วไปทำงานเสริมต่อ6โมงเย็นถึง5ทุ่ม ที่ต้องทำงานเยอะเพราะมีหนี้สินและรายจ่ายทุกวัน เลิกงานมาก็ต้องมาซักผ้าทำงานบ้านต่อ มาเป็นทาสผู้ชายที่บ้านต่อ ถามจริงๆนะคะ ยังมีคนโง่แบบเราที่เอาผู้ชายแบบนี้มาเป็นคู่ชีวิตอยู่ไหมคะ มันยังมีอยู่อีกไหมคะผู้หญิงที่ยอมเหนื่อยยอมทนให้กับผู้ชายเฮงซวยแบบนี้ เพราะคิดว่าความดีจะเปลี่ยนสันดานเค้าได้