ออกตัวก่อนเลยนะครับว่าเราอายุ 18 ปี เป็นคนที่ไม่ค่อยอยู่กับเพื่อนอะไรมาก และ พอมีเรื่องน้าด่าคนอื่นแทบจะไม่กล้าโทรบอกพ่อบอกแม่ว่ามันมีเหตุการณ์แบบนี้อยู่เพราะกลัวพ่อมาส่งอยู่กับ แม่ไป ทำนา
ตอนนี้คือ น้าด่าคนอื่นๆ เวลาของในบ้านหาย หรือโดนเปลื่ยนของในบ้านอะไรก็ตาม น้าก็ไปด่าว่าคนอื่นๆ พูดโบ้ยความผิดให้คนอื่นว่า ขโมย เปลื่ยนโน้นนั้นนี้ ในบ้าน ทั้งๆที่ความเป็นจริง คนอื่นเขาไม่มีใคร ไปบ้านน้าแล้วคิดขโมยไปแอบลักของ คนอื่นๆอยู่ดีๆแต่กลับต้องโดนน้าด่าคนอื่นฟรีๆ ผมในใจคือแบบแทบบ้า บอกในใจว่า อะไรกันเนี่ย และสมองนี้อาจไปหมดแล้วที่ได้ยินน้าด่าคนอื่นเสียงดังทุกครั้ง และบางทีก็ปลดปล่อย (ในทางที่ผิด) เตะต้นกล้วยบ้างหนักสุดถึงขั้นต่อยกระจกแตกเสียตังก็มี
ควรทำยังไงบ้างครับ ทั้งเครียดและกดดันมากๆ ไม่รู้ว่าเหตุการณ์หลังจากนั้นไปทางไหน สักพักหายเดี๋ยวก็กลับมาใหม่ มุกเดิมๆอยู่อย่างนี้
น้าชอบด่าโยนความผิดให้คนอื่น รู้สึกบั่นทอนจิตใจ ไม่อยากจะรับรู้
ตอนนี้คือ น้าด่าคนอื่นๆ เวลาของในบ้านหาย หรือโดนเปลื่ยนของในบ้านอะไรก็ตาม น้าก็ไปด่าว่าคนอื่นๆ พูดโบ้ยความผิดให้คนอื่นว่า ขโมย เปลื่ยนโน้นนั้นนี้ ในบ้าน ทั้งๆที่ความเป็นจริง คนอื่นเขาไม่มีใคร ไปบ้านน้าแล้วคิดขโมยไปแอบลักของ คนอื่นๆอยู่ดีๆแต่กลับต้องโดนน้าด่าคนอื่นฟรีๆ ผมในใจคือแบบแทบบ้า บอกในใจว่า อะไรกันเนี่ย และสมองนี้อาจไปหมดแล้วที่ได้ยินน้าด่าคนอื่นเสียงดังทุกครั้ง และบางทีก็ปลดปล่อย (ในทางที่ผิด) เตะต้นกล้วยบ้างหนักสุดถึงขั้นต่อยกระจกแตกเสียตังก็มี
ควรทำยังไงบ้างครับ ทั้งเครียดและกดดันมากๆ ไม่รู้ว่าเหตุการณ์หลังจากนั้นไปทางไหน สักพักหายเดี๋ยวก็กลับมาใหม่ มุกเดิมๆอยู่อย่างนี้