ไม่รู้มีใครมีพ่อแม่เหมือนเราไหม พ่อแม่เราชอบตะหวาด เสียงดัง ขว้างปาสิ่งของใส่ เราพยายามเงียบกับที่บ้านให้มากที่สุดแต่พอเราไม่พูด พ่อก็หัวเสียใส่เรา ตะโกนเสียงดัง พอเราบอกพ่อกับแม่ช่วยพูดดีๆกับหนูหน่อยได้ไหม เขาก็บอกเองยังไม่ทำ เราพูดกับเขาดีๆ แต่เขาสวนเราแบบนี้ เราบอกถ้าหนูเปลี่ยนพ่อกับแม่ต้องเปลี่ยนนะ สุดท้ายเขาก็เหมือนเดิม แถมยังหนักกว่าเดิม เราทะเลาะกับที่บ้านทุกวัน เรื่องเสียงดังพ่อเราชอบเสียงดัง เราก็ถามเขาว่าพูดดีๆได้ไหม แล้วเวลาเขาสั่งอะไรก็ต้องให้ได้อย่างสั่ง เราบอกแป๊บ เขาสั่งที่2-3 อย่างเราก็มี2มือ2ขา เราจะทำได้ทันไหม เขาก็ด่าเราเมื่อก่อนพ่อเราไม่ใช่คนพูดหยาบคาย เดี๋ยวนี้คำพูดที่ออกจากปากพ่อมีแต่สัตว์ป่าล้วนๆ เราเสียใจเราเคยมองว่าพ่อคือไอดอลของเรา แต่ตอนนี้มันไม่ใช่การมีชีวิตอยู่ของเราเหมือนหุ่น สั่งอะไรก็ต้องทำ แม่เราก็ชอบพูดคำหยาบคาย เราเคยเล่าให้แม่เราฟังว่าเราอยากตาย เพราะเราทะเลาะกับพ่อแม่ทุกวัน แม่เราบอกมันเป็นอาการของวัยรุ่น คือการที่เราอยากตายคือเป็นอาการของวัยรุ่นหรอ เราเหนื่อยมากเลยค่ะ เราอยากออกจากบ้านเร็วๆ เราแทบจะรับไม่ไหว