จริงๆเรื่องนี้ตอนแรกไม่ได้คิดมากอะไรนอกจากต้องยอมรับความจริง​ เราเป็นคนคิดมากเเต่จะคิดเเค่กับตัวเองไม่บอกใครว่าเราคิดอะไรอยู่​  พ่อเรานอกใจเเม่ไปคบกับคนอื่น​ เพราะเราอยู่กับเเม่ที่ต่างจังหวัดส่วนพ่อก็อยู่คนเดียว​เเม่ก็คิดว่าพ่อต้องมีนอกใจเเน่​เเละมันคือเรื่องจริง​ พ่อยอมรับว่านอกใจ​ เเม่เราไม่ยอมเลิก​ พยายามยื้อเอาไว้ส่วนตัวคิดว่าจะยื้อไปทำไมถ้าคนมันไม่รักมันก็ไม่รักหรอก​ ไม่กล้าพูดความในใจให้กับเเม่ฟัง​ ต่อมาเเม่บอกว่าเราไม่สนใจอะไรเลย​ เพราะเเม่บอกให้โทรหาพ่อบ่อยๆเพื่อให้พ่อกลับมา​ เราเสียใจมากที่ทำไมคิดว่าเราไม่สนใจปัญหา​นี้​ เราเเคร์นะ​อยากให้แม่ออกมาจากตุดๆนั้นสักที​ อยากให้เเม่มามีความสุข​ ไม่ต้องสนใจคนที่นอกใจ​ เเต่อีกใจหนึ่งมันก็คิดถึงพ่อ​ เราไม่รู้ว่าควรตัดสินใจอย่างไรดีค่ะ