เราเป็นคนที่โดนเเม่พูดจาเเรงๆใส่ทุกครั้งที่เจอด่าเรา เเช่งเรา พูดจาทำร้ายเรามาตลอดจนเรารู้สึกว่าเราเป็นตัวอะไรสำหรับเขา เเทบจะไม่ใช่ลูกแล้วคือมีเราทำไมเป็นเพราะความผิดพลาดที่ทำเราเกิดมาเองไม่ใช่หรอ
ทำไมต้องด่าว่าเราด้วยทำไมไม่พูดดีๆ บางครั้งเราก็ไม่เข้าใจว่าเเค่พูดดีๆด้วยมันจะเป็นอะไรไปพูดดีๆเราก็ฟังเเล้วเเต่นี่ด่าทอเราจนเราเริ่มไม่อยากอยู่
คือที่เราเป็นเเบบนี้ก็เพราะพ่อเเม่ไม่ใช่หรอแล้วจะอยากให้เราเป็นตามดั้งใจมันก็ไม่ได้ไหมอะทุกครั้งที่เราอธิบายก็หาว่าเราเถียงตลอดคือจะเอาความคิดตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาลไม่ได้ป่ะเราก็มีความคิดมีสิ่งที่ตัวเองอยากจะเป็นเหมือนกันอะทุกคำดูถูก ดุด่า เเช่งของครอบครัวมันทำให้เราไม่อยากอยู่ที่บ้านเลยไม่อยากเจอคนในครอบครัวรู้สึกไม่ปลอดภัยทุกครั้งที่เจอ เราพยายามจะเงียบเเล้ว เราตั้งใจเรียนเพื่ออยากออกจากครอบครัวเเบบนี้สักนี้ #คือการด่าเเช่งนี่เรียกว่าครอบครัวจริงๆหรอ