อาจจะมีมากมายหลายกระทู้ที่แสดงความชื่นชม แต่กระทู้นี้ผมขอบันทึกไว้เพื่อจดจำตำนานของเรา ผมก็เป็นเหมือนหลายคนในห้องนี้ที่อยู่กับทีมหญิงวอลเลย์บอลทีมนี้มานาน มีสมหวัง ผิดหวัง มาด้วยกันหลายครั้ง ทีมนี้ได้มอบความสุขให้อย่างมากมาย ถ้าคุณทันในช่วงก่อนปี2000 จะนึกไม่ออกกันเลย ว่าเราจะมาได้ไกลขนาดนี้ได้ไง มาไกลชนิดที่ไม่เคยคิดจริงๆว่าทีมวอลเลย์บอลของเราจะได้ออกไปสู้กับทีมชั้นนำของโลกได้อย่างสมศักดิ์ศรีมากๆ มาถึงทัวร์นาเมนต์นี้ ที่เราคิดว่าจะไม่ได้เห็นพวกคุณ6คนกลับมาเล่นอีก แต่โชคชะตากลับนำพวกคุณกลับมารวมตัวกัน สร้างความสุขอีกครั้ง บอกตรงๆว่าในทุกการแข่งขันของรายการนี้ผมไม่ได้สนใจผลแพ้ชนะแม้แต่นิดเดียว แค่อยากจะดูพวกคุณเล่นอีกครั้ง ได้ดูแล้วรู้สึกคุ้มค่ามาก ได้เห็นหัวใจนักสู้ แม้รู้ว่าร่างกาย และการซ้อมอาจจะไม่พร้อม ขอบคุณที่เสียสละ ขอบคุณที่แสดงให้เห็นถึงหัวใจที่เข้มแข็ง ขอบคุณที่เป็นแรงบันดาลใจให้ และขอบคุณตลอดเวลาที่สร้างความสุขให้คนไทย