เราสนิทกับเพื่อนผู้ชายคนนึงซึ่งคุยดิสกันทุกวัน เขาเคยบอกชอบเรา แต่เราปฏิเสธไป แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ เขายังคอยรับฟัง ช่วยเหลือ บลาๆ
เรามักจะรู้สึกเป็นบางครั้งว่าพอเขาแค่ไปคุยกับเพื่อน เห็นเขาไปอยู่ในดิสหรือโทรกับเพื่อนคนอื่นอยู่ เราก็จะอึดอัดใจ และบอกตัวเองว่าปล่อยเขาไปคุยกับเพื่อน เล่นเกมกับเพื่อนคนอื่นบ้าง แต่เรากลับอยู่ไม่เป็นสุขเลย พยายามพูดกับตัวเองว่า "ไม่ได้เป็นอะไรกัน เพราะงั้นจะให้เขาอยู่กับเราตลอดไม่ได้" แล้วเราก็จะคิดว่าต้องตีตัวออกห่าง บางทีเราก็จะหายไปไม่คุยกับเขาเลย แล้วก็กลับมาคุยกับเขาอีก เราคิดว่าเราติดเขามากเกินไป ถ้าเกิดไม่มีเขาคุยด้วย ก็คงอยู่คนเดียวไม่ได้แล้ว ต้องมีเขาอยู่ด้วยตลอดเวลา เราไม่อยากยึดติดกับใคร เพราะกลัวว่าถ้าต้องอยู่ตัวคนเดียว จะอยู่ไม่ได้
ความรู้สึกแบบนี้เราเป็นอะไรคะ เราชอบเขาใช่ไหม
เอาจริงๆ เราไม่อยากคบกับเขาค่ะ เราอยากอยู่แบบนี้ เป็นเพื่อนคุยกันปกติ เพราะคิดว่าอยู่ในสถานะแฟน อีกปีเดียวก็จะแยกกันไปมหาลัยแล้ว มันไม่มั่นคงค่ะ เราถามตัวเองบ่อยมากว่าชอบเขาไหม คำตอบคือ ไม่รู้ค่ะ อาจจะชอบแต่ไม่อยากเป็นแฟน
เราควรจัดการกับตัวเองและความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีคะ
ใครเข้าใจและเคยเป็นเหมือนกัน ช่วยให้คำแนะนำหน่อยได้ไหมคะ...
เราหลัวการผูกมัดมากเลยค่ะ