นึกถึงเรื่องเมื่อก่อนแฟนเก่าเป็นคนที่เวลาจะไปทำธุระที่ไหน เวลาเจอเพื่อนหรือคนรู้จักชอบแวะทักคุยกับคนนั้นคนนี้แล้วก็คุยนาน ไม่สนใจเป้าหมายว่าตัวเองจะไปทำอะไรก่อน เวลาซ้อนมอเตอร์ไซค์ไปไหนด้วยน่ารำคาญมากก็จะต้องแวะต้องคุยกับคนอื่นก่อน
แทนที่จะรีบไปทำธุระตัวเองให้เสร็จก่อนแล้วค่อยแวะคุย คุยนานแล้วไม่ยอมปลีกตัวออกมา
คนแบบนี้เรียกว่าคนเถลไถล หรือคนเฉื่อย?
คนแบบนี้เรียกว่าอะไร?
แทนที่จะรีบไปทำธุระตัวเองให้เสร็จก่อนแล้วค่อยแวะคุย คุยนานแล้วไม่ยอมปลีกตัวออกมา
คนแบบนี้เรียกว่าคนเถลไถล หรือคนเฉื่อย?