สวัสดีครับเรียกผมว่า T ก็ได้ ผมจะเล่าสาเหตุที่ทำให้ผมรู้สึกแบบนี้นะครับ 
บอกไว้ก่อนว่างานที่ผมทำ เป็นโครงการนึงของหน่วยงานรัฐ เรียกย่อๆว่า 1ต1ม
- ผมรู้สึกว่าเนื้องานไม่ชัดเจน ไม่สามารถรู้แน่ชัดได้ว่าเราควรจะทำอะไร
- ตำแหน่งงานที่ประกาศรับสมัครมาหลายตำแหน่ง แต่พอมีงาน ลักษณะงานเหมือนงานกลุ่มของเด็กมหาลัย คือ Data ก็ไม่ได้ทำอะไรเกี่ยวกับ Data เลย
- เราจะมีสถานที่ประชุมประจำของเรา ซึ่งวันนึงก็ไม่มีอะไรเลยถ้าไม่มีงาน ผมเลยตัดสินใจไม่ไปเข้างานเพราะไปก็ไม่ได้ทำอะไรเลย เลยช่วยธุรกิจที่บ้านดีกว่า พอผมไม่ได้ไปร่วมในวันนั้น ทุกคนก็จะเกิดความไม่พอใจผมขึ้นมาทันที 
- งานมีหลายตำแหน่งครับ แต่เงินเดือนไม่เท่ากัน คุณอาจจะเดาได้เลยว่า มี ประชาชน นักศึกษา มีบัณฑิตจบใหม่ไม่เกิน 3 ปี(หลายคนคงรู้ว่าโครงการอะไร) ซึ่งผมเป็นบัณฑิตจบใหม่ แน่นอนละครับพอผมไม่ไปพบปะกับคนอื่น ทุกคนก็จะมองว่าผมไม่ได้เข้าไปทำงานทั้งๆที่ไม่ได้มีอะไรให้ทำเลย และผมก็ได้เงินเดือนเยอะที่สุด
- พอเกิดปัญหาแล้วก็เคลียร์กันไปได้ แต่ก็วนลูปกลับมาเหมือนเดิม คนในทีมพอมีอะไรก็จะเริ่มไม่บอกผม ไม่มีการแจ้ง ปล่อยให้เราทำอย่างอื่น(ซึ่งดูจะมีประโยชน์กว่าและไม่ได้เกี่ยวกับที่ทำงาน) 
- แน่นอนหล่ะครับงานไม่มีอะไรเลยจริงๆนอกจากช่วยงานบางอย่างในองค์กรณ์ท้องถิ่น ซึ่งก็ดูจะไม่สมเหตุสมผลกับเงินเดือนเลย ความรู้สึกเหมือนเอา ภาษี ประชาชนมาละลายเล่น 
- เนื่องจากมันเลี่ยงไม่ได้ ด้วยสถานการณ์ Covid-19 ก็ต้องฝืนอยู่ต่อไป อยู่แบบไม่มีความสุข อยู่กับผู้ใหญ่ที่ใจแคบ 

ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ผมเจอ ที่ผมรู้สึกได้ มีใครสามารถแนะนำผมได้มั้ยครับ ผมควรทำยังไง ให้รอดทั้งทางสังคม และรอดในช่วง Covid นี้ด้วย ขอบคุณครับ