คือ เรื่องมันมีว่าเรามีแฟนคนนึง ซึ่งก็คบกันได้มาซักพักและพอสมควรแล้ว แล้วมันมีวันสำคัญวันนึงนั่นก็คือวันเกิดของผมเอง ทำให้ผมอยากเจอแฟน อยากอยู่ด้วยในวันสำคัญของผม แต่เราสองคนมาเจอกันไม่ได้เพราะเธอมีเหตุผลแต่ผมก็ไม่ได้อะไร แล้วไป ....วันถัดมา เราก็ได้มีโอกาสได้เจอกัน และอยู่ด้วยกัน ตอนแรกผมชวนเธอไปกินข้าว เราสองคนก็ไปด้วยกันปกติแต่เธอก็เอาเพื่อนมาด้วย ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้ชวนเพื่อนคนไหนของผมมาเลย แต่ผมก็ไม่ได้อะไรอีกครั้ง เธอคงอยากมีเพื่อนอยู่ด้วย นั่นก็คงไม่เป็นไร แต่ผมก็แอบน้อยใจที่มันผ่านไปมากกว่า1เดือนแล้ว แต่เธอไม่ได้ให้อะไรผมเลย ผมไม่ได้หวังว่าเธอจะให้ของมีมูลค่ามากมายกับผม ผมไม่ได้คาดหวังและไม่ต้องการ ผมดีใจกับทุกอย่างที่เธอทำให้และให้ผม ไม่มีแม้เค้กวันเกิด ไม่มีการเลี้ยงข้าวใดๆ ไม่มีของขวัญวันเกิดอะไรทั้งนั้น (แต่แฟนเก่าของเขา เธอก็ให้เขาทุกอย่างทั้งของขวัญทั้งเค้กวันเกิด พอรู้แล้วมันก็น้อยใจอยู่เหมือนกัน) (ทั้งๆที่เพื่อนผม รุ่นพี่ รุ่นน้องก็มีของมาให้ผม) มาถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ผมก็ไม่ได้คาดหวังอะไรหรอกครับ แต่วันเกิด สำหรับผมแล้วเป็นวันสำคัญวันๆนึงเลยก็ต้องมีอะไรให้กันบ้างซักเล็กน้อยก็ยังดี ผมจึงเก็บไว้คนเดียวมาตลอด ผมขอถามหน่อยครับว่าผมควรน้อยใจกับเรื่องแบบนี้ไหม ทั้งๆที่ผ่านมาวันสำคัญผมก็มีอะไรผมก็ให้เธอตลอด เช่น วันครบรอบ ผมมีอะไรผมก็ทุ่มให้เธอทุกอย่างเลย นั่นแหละครับ ผมควรน้อยใจกับเรื่องแบบนี้ไหมครับ