เรื่องยาวหน่อยนะคะ.....

ก่อนอื่นแนะนำตัวนะคะ เราเป็นเพศที่สาม ง่ายๆก็คือ ทอม ค่ะ
ส่วนแฟนเราก็เป็นผู้หญิงปกติ ก็ยังสามารถชอบผู้ชายอยู่ เพียงแค่ตอนนี้คบกับเราเฉยๆ
เราสองคนอายุเท่ากันค่ะ เจอกันเพราะต่อ ป.โท ที่เดียวกัน คบกันมาเกือบปีแล้วค่ะ
ตอนแรกๆที่คบกันนี่ก็ยังดีอยู่ค่ะ รู้สึกว่าคุยกันเข้าใจมากๆ
ชอบอะไรคล้ายกันเกือบทุกอย่าง ไม่มีปัญหาอะไรเลยค่ะ
ตอนก่อนคบเรียกได้ว่าคุยทำความรู้จักกันพอสมควร ถึงจะใช้เวลาไม่นาน
แต่เราได้พยายามพูดให้ครบทุกเรื่องว่าเราเป็นคนยังไง ชอบหรือไม่ชอบอะไร คอยถามว่ารับได้มั้ยถ้าเราเป็นแบบนั้นแบบนี้
เพราะเราอยากแก้ปัญหาที่อาจเจอได้ว่าคบกันไปแล้วมาไม่พอใจกันทีหลัง เธอเองก็ดูโอเคกับทุกๆเรื่องค่ะ
ส่วนเธอก็บอกว่าเธอเป็นคนขี้หึงมาก คิดมาก ขี้งอน เท่านี้แหละค่ะ เราก็โอเครับได้
เรื่องที่คุยกันก็เช่น เราบอกว่าเราเป็นคนไม่ชอบการรีดผ้ามากๆ
แต่ถ้างานอื่นๆ เช่น ล้างจาน ทำสวน ซักผ้า กวาดบ้าน ฯลฯ เราโอเคนะ ถ้าเธอเหนื่อยหรือต้องการให้ช่วยบอกเราได้
เธอก็บอกว่าโอเคเลย ปกติเธอเป็นคนชอบทำงานบ้านอยู่แล้ว ไม่มีปัญหา

เราคบกันแบบจริงจังมากๆ เราถึงขั้นไปขออนุญาตพ่อกับแม่เธอที่บ้านว่าจะคบกับเธอเป็นแฟน
ตอนแรกโดนแม่เธอพูดถึงขั้นว่า "รังเกียจ" แต่ก็ผ่านมาได้จนปัจจุบันนี้ทางบ้านเธอยอมรับเราแล้วค่ะ
ส่วนทางบ้านเรา เราก็พาเธอไปรู้จักค่ะ แนะนำกับท่านว่าเธอเป็นแฟนเราเลย (ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราคบกับใครเราไม่เคยบอกท่านเลยซักคน)
แต่เธอเจอพ่อแม่เราไม่บ่อยเนื่องจากบ้านเราอยู่ต่างจังหวัดค่ะ (เธอเป็นคนกรุงเทพ)
ที่บ้านเราก็โอเคค่ะ คือตอนนี้ทางผู้ใหญ่ดูไม่มีปัญหาอะไรแล้ว แต่ส่วนที่มีปัญหาคือเรากับเธอนี่แหละค่ะ

ตอนช่วงแรกๆ เราจะไปนอนบ้านเธอบ้างค่ะ (แต่ปกติเราอยู่หอพัก) ตอนเราไปบ้านเธอ เธอก็ดูแลสารพัด ทั้งซักผ้า รีดผ้า ทำกับข้าว
กลางคืนก็นวดให้ (เธอรู้ว่าเราเป็นคนที่ปวดคอและหลังมาก อันนี้เราบอกตั้งแต่ก่อนคบแล้ว)
จนตอนหลังเธอขอให้เราไปอยู่ด้วยให้บ่อยกว่านั้น (เรียกว่าไปทุกวันเลยก็ว่าได้ ส่วนหอก็ปล่อยทิ้งไว้เลย) เราก็ไปอยู่ค่ะ
ปกติแล้วเธอจะเป็นคนเรียบร้อยมาก พูดเพราะ จะมีงอนบ้าง ประชดบ้าง อันนี้เราเข้าใจว่าเป็นปกติค่ะ
ถ้าเธองอนเราก็ง้อไม่นานมากเธอก็หายแล้วค่ะ

แต่เธอเริ่มจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ตอนที่เธอขออนุญาตพ่อกับแม่มาอยู่กับเราสองคนที่หอพักเราค่ะ
เราทำตัวเหมือนเดิมนะคะ (จะบอกว่าแย่เหมือนเดิมหรือเปล่าไม่รู้)
แต่เราก็ไม่ได้ทำงานบ้านอะไรมากมาย จะมีช่วยบ้างบางอย่าง เช่น ล้างห้องน้ำ ล้างจาน
ส่วนซักรีดเสื้อผ้า ทำกับข้าวเราไม่ยุ่ง (ทำกับข้าวไม่เป็นค่ะ) จะมีช่วยบ้างก็ตรงหั่นหมูหั่นผัก
ก็เริ่มมีปัญหาแรกตรงที่ เธอบอกว่าเราเปลี่ยนไป ไม่สนใจเธอเหมือนเดิม ไม่ชื่นชมเธอเวลาเธอทำอะไรให้
เราก็บอกว่าโอเคขอโทษนะ คราวหน้าเราจะทำให้ดีขึ้น หลังจากนั้นไม่ว่าเธอทำอะไรเราก็พยายามพูดเสมอว่า
"ซักผ้าเหนื่อยมั้ย" "นั่งพักก่อนนะ" "กินน้ำมั้ย" "กับข้าวอร่อยจัง"
จนวันนึงเราไม่ได้พูดชมเรื่องกับข้าว เธอก็งอนขึ้นมาอีก
แล้วหลังจากนั้นเธอก็งอนทุกเรื่องที่เราลืมพูดไปบ้าง คือเราเริ่มไม่เข้าใจแล้วว่ามันต้องชมทุกเรื่องขนาดนั้นเลยเหรอ?
แต่โอเคเรื่องนี้ไม่เป็นไรค่ะ มันยังพอมีทางแก้

แต่ต่อมาเรื่องเริ่มใหญ่ขึ้นเธอเริ่มเอาเรื่องแฟนเก่าเรามาพูดว่า เราทำให้เธอไม่มากเท่าทำให้แฟนเก่า
หมายถึงทำของเซอร์ไพรส์อ่ะค่ะ (เธอเป็นคนชอบหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องแฟนเก่าเรา แบบว่ารู้จักชื่อจริง เรียนอะไรที่ไหน
ที่บ้านมีพี่น้องกี่คนชื่ออะไร เรียนที่ไหน ละเอียดมาก -*-)
เรื่องล่าสุดเลยคือ วันเกิดเธอค่ะ เราเห็นเธอชอบนาฬิกาสายหนัง เราก็เลยหาซื้อมาให้แล้วก็ห่อของขวัญ
ทำการ์ดให้ เซอร์ไพรส์เธอตอนเที่ยงคืน แต่ผลที่ได้รับคือเธอยิ้มเฝื่อนๆ แต่ก็พูดว่าขอบคุณนะคะ
แต่เราดูสีหน้าเธอไม่ค่อยดีเลย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร พอวันรุ่งขึ้น เธอถามเราว่า "หมดแล้วใช่มั้ยเรื่องเซอร์ไพรส์?"
เราก็งงๆแล้วก็บอกว่าหมดแล้ว เธอร้องไห้โฮออกมาเลย แล้วก็บอกว่าเธออยากกินเค้ก ทำไมวันเกิดไม่เอาเค้กมาให้
เราเสียใจมากเลย แล้วไม่ดีใจเหรอที่เราทำให้เมื่อคืน สรุปทะเลาะกันยาวววววววววค่ะ
วันรุ่งขึ้นเราเลยพาเธอไปกินเค้ก ก็นึกว่าเรื่องจะจบ เธอก็ยังถามเราอีกว่า เราเคยให้เค้กใคร? เธอบอกเธอรู้มาว่าเราเคยให้เค้กใครด้วย
เราก็ตอบไปว่า เคยให้.....ชื่อ.... แต่ให้ในวันครบรอบนะ เธอก็โกรธอีก เธอบอกว่าอย่างน้อยคนนั้นก็ได้ แต่ทำไมเธอไม่ได้
เรางงความคิดเธออ่ะค่ะ จะเปรียบเทียบทำไม???????
แล้วเธอก็บอกว่าแฟนเก่าเธอถึงแม้จะไม่ได้ทำอะไรโรแมนติกแบบเรา แต่เขาก็ไม่เคยลืมทำในสิ่งสำคัญ
เธอบอกว่าเราพลาดที่วันเกิดไม่ยอมซื้อเค้กให้เธอ แล้วพอเราถามว่า "แล้วแฟนเก่าเธอซื้อเค้กให้เธอวันเกิดเหรอ?"
เธอก็บอกว่าเปล่า อ่าว...เราก็งงเลย (แฟนเก่าเธอเป็นผู้ชายนะคะ คบกับเธอ 6ปี)
เราก็อธิบายให้เธอฟังไปแล้วว่าอันที่จริงก็ตั้งใจจะสั่งเค้กให้
แต่วันนั้นเธอมาชวนทะเลาะก่อนหาว่าเราแชทกับใครในเฟสบุคทั้งๆที่เราแชทกับแม่ค้าทำเค้ก
จนวันนั้นเราเลยต้องเอาให้เธอดู เธอก็เลยรู้ว่าเราจะทำเค้กให้ แล้วก็ชวนทะเลาะต่อว่าเราจะสั่งเค้กให้แฟนเก่าใช่มั้ย
สรุปวันนั้นเราก็เลยไม่ได้สั่งเค้ก ก็นึกว่าจะเข้าใจจะจบ ก็ทะเลาะต่ออีกว่า
แล้วร้านเค้กมันมีร้านเดียวเหรอถึงไม่ไปสั่งร้านอื่น? เราปวดหัวมากเลยที่ต้องเป็นแบบนี้
อันที่จริงเรื่องเล็กๆน้อยๆเธอก็งอน โกรธ ทะเลาะไปหมดทุกเรื่องอ่ะค่ะ ยกตัวอย่างเช่นวันนั้นเธอเจ็บมือ เราก็เจ็บมือ
เราเลยบอกว่าเดี๋ยวเราแช่ผ้าไว้แล้วเดี๋ยวจะซักพรุ่งนี้ เธอก็โกรธอีกว่าทำไมต้องซักพรุ่งนี้ เฮ้ออออออออ
ปัญหามันอยู่ที่ ทะเลาะกันบ่อยมากเกือบทุกวันด้วยเรื่องเล็กน้อยอ่ะค่ะ
แล้วทะเลาะกันทีเป็น 4-5 ชั่วโมง เรียกว่าไม่ต้องนอนไม่ต้องทำอย่างอื่นเลย

เรื่องมาแย่ขึ้นอีกตรงที่ ถึงวันที่ประกาศผลว่าเราสอบได้งานงานนึง (ขอไม่บอกนะคะ)
ซึ่งเป็นงานที่เราอยากทำมากๆ เราดีใจมากค่ะ แต่พอเธอรู้ เธอกลับเอาเรื่องงานมาประชดเรา
เช่น "มีงานดีๆทำแล้วนี่" "พ่อแม่ภูมิใจมากเลยนี่" เป็นต้น
แล้วพ่อกับแม่เราก็ขอให้เรากลับบ้านเพื่อไปจัดการเรื่องงานที่สอบติดในวันรุ่งขึ้น เราก็เลยชวนเธอกลับบ้านด้วย
ตอนนั้นก็ประมาณสองทุ่มแล้ว เธอเลยบอกว่างั้นเดี๋ยวเธอกลับบ้านไปบอกพ่อแม่เธอก่อนว่าเธอจะไปบ้านเราพรุ่งนี้
เราเลยบอกว่าเดี๋ยวเราไปส่งเพราะมันมืดแล้ว (ซอยหอเราเปลี่ยวมาก) เธอก็ไม่ยอม ประชดเราบอกว่า
"อุตส่าห์สอบได้แล้วนี่ ออกไปตากลมตากฝน เดี๋ยวไปตรวจร่างกายไม่ผ่าน แล้วจะมาโทษอีก
อีกอย่างร่างกายยิ่งป่วยง่ายๆ เวลาป่วยใครต้องดูแลอีก เหนื่อย!"
ยื้อยุดฉุดกระชากกันอยู่นาน สรุปคือเธอไม่ยอมให้เราไปส่ง
เราเลยบอกว่า "เราจะได้ไปบอกพ่อแม่เธอด้วยไงว่าเราสอบได้งานทำแล้วนะ"
เธอก็พูดขึ้นว่า "อ๋อ ขี้อวดสินะ" เราโมโหมากเลย ก็พยายามเสนอไปว่า ถ้างั้นก็เปลี่ยนเป็นโทรไปบอกท่านแทนแล้วกัน
เธอโมโหบอกว่าเราไม่ให้ความสำคัญกับครอบครัวเธอ ไม่ให้เกียรติพ่อแม่เธอ เรางงเลย อะไรคือไม่ให้เกียรติ?
เธอบอกว่าเธอรับไม่ได้จะขอเลิก (อันที่จริงพักหลังทุกครั้งที่ทะเลาะเธอก็ขอเลิกตลอด)

แล้วพักหลังเธอก็เปลี่ยนไปมาก อาละวาด โวยวาย พูดจายั่วโมโห ว่าพ่อแม่เราบางครั้ง
แต่เธอไม่เคยพูดคำหยาบนะคะ จะมีที่ว่าเราก็พวก "เลว" "ชั่ว" "คิดได้แค่นี้เหรอ" "มีสมองหรือเปล่า"
ถึงจะไม่หยาบ แต่เราก็รู้สึกแย่นะที่เธอเปลี่ยนไปมากขนาดนี้
รวมถึงเดี๋ยวนี้ก็หงุดหงิดเวลาต้องทำงานบ้าน ทั้งๆที่เราก็พยายามช่วยมากกว่าเดิมเยอะแล้ว
เราพูดหรือทำอะไรดูผิดหูผิดตาไปซะหมด อารมณ์ฉุนเฉียวแปรปรวน
ชอบบอกว่าเราไม่ทำอะไรให้เธอเลย เราก็งงนะคะ แล้วทุกวันนี้เราอยู่เฉยๆหรือไง
เวลาทะเลาะกันชอบบอกว่า "เราไม่ดีพอสำหรับเธอ"

เราไม่อยากปรึกษาคนใกล้ตัวเพราะอยากได้ความคิดเห็นที่กว้างๆน่ะค่ะ
กลัวว่าถ้าปรึกษาเพื่อนเราบางทีเขาอาจจะมองมุมเดียว ยังไงรบกวนเพื่อนๆ Pantip ช่วยเราคิดทีนะคะ
ว่าเราจะแก้ไขอะไรได้ตรงไหน ตัวเราเองรับไม่ได้ค่ะที่เธอมีพฤติกรรมแบบนี้ (เราเคยบอกเธอแล้วว่าเราไม่ชอบ)
หรือใครเห็นสมควรว่าควรเลิกกันเราก็ยินดีฟังค่ะ
อีกอย่างเราเคยพยายามบอกเธอตอนเธออารมณ์ดีๆแล้วนะคะ ว่าเราเห็นว่ามันเกิดปัญหาอะไรบ้าง
เราเคยเสนอเธอไปว่า ควรแก้ไขตรงที่เราจะพยายามใส่ใจเธอมากขึ้น ส่วนเธอก็ควรจะใจเย้นกับเราให้มากกว่านี้หน่อย
ตอนเธออารมณ์ดีเธอก็ดูรับฟัง แต่พอเธอเป็นอะไรขึ้นมาเอาช้างมาฉุดก็ไม่อยู่ค่ะ

ขอบคุณทุกๆความเห็นนะคะ