ก่อนอื่นเลยที่ตั้งกระทู้นี้ไม่ได้มีเจตนาจะโจมตีฝ่ายใดหรือทำให้เกิดข้อขัดแข้งกันแต่อย่างใด แค่สงสัยถ้าหากวันหนึ่งมันเกิดขึ้นมาจริงๆจะเป็นอย่างไร

ขอเปรียบเทียบการบริหารของรัฐว่าเป็นการป้อนข้าวป้อนน้ำนะในโครงการบัตรประชารัฐ คือมีการป้อนทุกเดือนเดือนละ300-500 ว่ากันไป เราเห็นว่ามันมีประโยชน์กับคนบางกลุ่มเท่านั้นที่เขาลำบากจริงๆ บ้านเราขายของให้หมู่บ้านเลยทราบปัญหา แต่อยากจะบอกจริงๆว่าคนที่ลำบากจริงๆและใช้ประโยชน์จากบัตรนี้ในการซื้อใช้กินมีแค่ 30% แต่อีก70% คือบางคนเอาไปซื้อเหล้าซื้อเบีย เอาไปรูดเอาของที่ไม่จำเป็นต่างๆนาๆ ใช้ประโยชน์ต่างๆ บางคนเอาไปให้คนคนเดียวบริหาร บางคนไม่เห็นบัตรด้วยซ้ำเพราะเอาไปใช้หนี้ แต่ก็มองว่ามันก็ดีในบางมุม แต่อีกบางมุมส่วนใหญ่คือมันไม่ค่อยจะโอเคเท่าไหร่ ทุกๆต้นเดือนคนคือจะตรึมเยอะมาก มารูดซื้อของใช้บัตรต่างๆ บางคนเก็บไว้แล้วใช้ทีเดียวปลายเดือนว่ากันไป แต่เราสงสัยว่าถ้าหากมันไม่มีบัตรนี้ขึ้นมา หรือหากโครงการนี้ถูกยกเลิกขึ้นมาจริงๆ จะเกิดอะไรขึ้น เพราะทุกๆเดือนจะมีคนคอยป้อนข้าวป้อนน้ำให้ บางคนขาดไม่ได้เลยถ้าไม่มีบัตร บางคนคือรอกินแต่เงินในบัตร ยิ่งถ้าเป็นพวกขี้เหล้านะ เราไม่ใช่ว่ารัฐไม่ตรวจสอบนะ แต่เราคิดว่ามันตรวจสอบไม่ครอบหมดหรอก และเชื่อว่าส่วนใหญ่ต้องการขายมากกว่าทำตามกฎ มีใครคิดเห็นกันอย่างไรบ้าง

สุดท้ายนี้ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้ไม่มีเขาก็อยู่กันได้นะ อันนี้เราเข้าใจนะ แต่เข้าใจไหมว่ามันเกิดความเคยชิน เคยได้ เคยมีทุกเดือน อันนี้จากประสบการณ์โดยตรงเลยคือโครงการคนละครึ่ง เราว่ามันดีมากสำหรับคนที่มี การใช้จ่ายสะดวก ประหยัดเงินได้เยอะ แต่พอสิทหมดหรือเต็ม ช่วงแรกๆเรารู้สึกว่าอะไรก็แพงไปหมด ไม่กล้าซื้ออะไรเลย โดยปกติไม่มีก็ซื้อตลอด และตอนที่ใช้วิทธิ์ก็คิดว่ามันถูกมากเพราะมีคนละครึ่งแต่พอหมดไปรู้สึกขึ้นเลยว่ามันเหมือนขาดบางสิ่งบางอย่างอะไรก็แพงไปหมดเลยจริงๆ ไม่รู้มีใครเป็นไหม แต่เราเป็นนะ