[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คำเตือน:เนื้อหานี้ไม่ได้แสดงเชิงสัญลักษณ์ และไม่ได้เจตนารมณ์ใส่ความร้ายทั้งหมด แต่เนื้อหานี้รวบรวมต้นสายปลายเหตุว่าเหตุการณ์การเมืองระหว่างประเทศนี้จะไปทิศทางใดบ้าง
หากนึกถึงเหตุการณ์หลังช่วงปี 2544 เป็นต้นมามีสถานการณ์ที่ทั้งเกิดนองเลือด ทั้งการเรียกร้องสิทธิเสรีภาพไม่เป็นผลสำเร็จ บ้างก็ว่าอ้างใช้สิทธิ์เลือกหรือไม่พอใจกับความรู้ของประชาธิปไตยมากขึ้น รวมทั้งการสนับสนุนกลุ่มการเมืองต่างๆ ที่เริ่มจะบานปลายขึ้นมาสู่การรัฐประหารนั้น ก็เรียกกันทางรัฐศาสตร์ว่า วงจรอุบาทว์ทางการเมือง แต่ในวันนี้จะขอยกตัวอย่างเหตุการณ์ในช่วงปี 2548-2553 เป็นเหตุการณ์ที่รุนแรงมากสุดเกิดเพราะสิทธิและเสรีภาพของประชาสังคมว่ามีปัจจัยที่สำคัญอย่างไร หากนักวิชาการด้านรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องช่วยอธิบายเพิ่มเติมได้เลย เพราะเราเรียนรู้การเมืองไม่เพียงพอที่จะศึกษาต่อไป

1. ต้นตอของสาเหตุ ทั้งเกิดเหตุในชายแดนใต้ทั้ง 5 จังหวัดคือ นราธิวาส ปัตตานี ยะลา สงขลา และสตูล, การทุจริตคอรัปชั่นของสนามบินสุวรรณภูมิ, การเรียกร้องสิทธิที่ไม่เป็นธรรม, การชุมนุมปิดสนามบินดอนเมือง, การปิดล้อมทำเนียบฯ, ปี 2551 มีนายกฯ ถึง 5 คน, เกิดสลายการชุมนุมแยกราชประสงค์ เป็นต้น
2. แนวร่วมพรรคการเมือง ทั้งการยุบพรรคไทยรักไทย, พรรคมัชฌิมาธิปไตย, พรรคชาติไทย, พรรคพลังประชาชน, พรรคประชาธิปัตย์, พรรคภูมิใจไทย เป็นต้น
3. แนวร่วมของภาคประชาชน ทั้งกลุ่มเสื้อสีต่างๆ กลุ่มแนวร่วมต่อต้านสถาบันฯ เป็นต้น