อยู่ๆเรื่องราวเหล่านี้ก็เข้ามาในสมอง เลยลองพิมเป็นตัวหนังสือ ออกมาเป็นเรื่องราว

กระทู้คำถาม
ถูกต้องที่ “เวลา” เป็นสิ่งที่พิสูจน์ได้ทุกอย่าง โดยเฉพาะความรัก
มีคู่รักคู่หนึ่งแต่งงานอยู่กินกันมาใช้ชีวิตมีความสุขมาก ทุกวันหยุดภรรยาจะขับรถไปหาลูกที่บ้านนอก แต่ภรรยาของเขาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตคาที่ซึ่งอีกไม่กี่กิโลก็จะถึงบ้าน  สามีของเขาเสียใจมาก หลังจากเสร็จงานศพ ฝ่ายชายก็กลับไปทำงานปกติ โดยหารู้ไม่ว่าวิณญาณของภรรยาเขายังไม่ไปไหน ยังเฝ้ารอเขาอยู่ตรงนั้น ไม่ยอมไปเกิดใหม่เพราะกลัวจะไม่ได้เจอคนรักอีก หลายคนที่ขับผ่านไปมาตรงนั้นจะเห็นหญิงสาวเดินอยู่ข้างทางประจำ เขาเฝ้ารอคนรักกลับมาบ้าน วิณญาณของหญิงสาวจะได้เจอกับคนรักเฉพาะเวลาที่กลับมาบ้านเท่านั้น อยู่มาไม่นานฝ่ายชายก็ล้มป่วย คืนวันหนึ่งก่อนที่เขาจะตายเขาเห็นภรรยาของเขามายืนอยู่ข้างเตียง เขามองภรรยาของเขาด้วยความรักและคิดถึง น้ำตาที่ไหลออกมามันออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ภรรยาของเขากุมมือเขาแล้วพูดขึ้นมาเบาๆ.. ที่รักไม่ต้องทรมารอีกแล้วนะ #หนูรักพี่นะ #หนูจะรออยู่ที่เดิมนะ แล้วไม่นานฝ่ายชายก็สิ้นใจ หญิงสาวได้ไปรอสามีที่เดิมที่เขาประสบอุบัติเหตุ แล้วเวลาก็ผ่านไปนานแสนนาน หญิงสาวก็ได้แต่เฝ้ารอที่จะได้เจอกับคนรักอีกครั้ง แต่รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่เจอ เขาเริ่มสิ้นหวัง เขาต้องทนทรมารกับการเฝ้ารอเป็นเวลาแสนนาน
โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าฝ่ายชายได้ไปเกิดใหม่แล้ว  และในที่สุดเขาก็ได้เจอกับฝ่ายชายอีกครั้งแต่การเจอกันครั้งนี้มันช่างทรมารเหลือเกิน เพราะเขาเป็นวิณญานไม่สามารถรักกันได้ หญิงสาวเฝ้ามองคนรักอยากอาลัยอาวอน เขาจึงยอมไปเกิดใหม่เพื่อจะได้อยู่ด้วยกัน แต่มันก็สายไป เพราะฝ่ายชายได้แต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว..!

คนที่เฝ้ารอการกลับมาของคนรัก เพื่อเจอกันอีกครั้งมันช่างทรมารที่สุด หญิงสาวเฝ้าตามหาคนรักมาหลายภพหลายชาติ จนมาเจอในชาตินี้แต่ก็ผิดที่ผิดเวลา เพราะเขามาช้าไป เขาได้แต่เฝ้ามองดูคนรักของเขา การรอคอยที่จะได้อยู่ด้วยกันมันช่างทรมารเหลือเกิน..! หญิงสาวต้องรออีกนานแค่ไหนถึงจะได้อยู่กับคนที่เขารัก คนที่เขาเฝ้ารอมานานแสนนาน ต้องรอกี่ภพกี่ชาติต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนถึงจะได่อยู่ด้วยกันอีกครั้ง ..!  
#winat Ananya
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่