ณ ตอนนี้เราอยู่ม.1ค่ะ พึ่งเริ่มเรียนจริงจังแค่1อาทิตย์กว่าๆ ก็รู้สึกว่าน่าจะไปไม่รอด

*ระบายค่ะช่วงนี้ข้ามไปเลยก็ได้*

ในสถานการณ์แบบนี้ก็ต้องเรียนออนไลน์ แต่จะมีครูประเภทหนึ่งพวกเขาอยากให้เราเปิดกล้องเราก็บอกเหตุผลไป บางท่านก็โอเคกับเหตุผลแต่บางท่านจะมาหักคะแนนเราบ้าง เช็คขาดบ้าง สรุปคือเรากลายเป็นเด็กไม่ดีในสายตาครูบางท่านเพราะแค่ที่เราไม่เปิดกล้องค่ะ เราก็ไม่เข้าใจว่าหลักเกณฑ์ในการให้จิตพิสัยมันเป็นยังไง มาตรฐานมันไม่เท่าหรอคะ คือถ้าเขาไม่ชอบเราเขาจะหักคะแนนเราหมดจนติดลบแบบไม่มีเหตุผลก็ได้หรอคะ แล้วถ้าเราเปิดกล้อง เกรดเราจะเพิ่มมั้ยคะ? ก็ไม่

บางทีเราก็ไม่มีความมั่นใจในการเปิดกล้อง เพราะด้วยอุปกรณ์ ครอบครัวที่โหวกเหวกโวยวาย ฯลฯ
ถ้าเขาอยากเห็นหน้าเราทำไมเขาไม่ไปขอรูปจากครูที่ปรึกษา หรือไม่ก็ผู้ปกครองเลย

แล้ววิชาที่ครูเขาจะเช็กขาดเราเขาให้ขาดได้แค่4ครั้ง ถ้าเราไม่มีสิทธิ์สอบ แล้วมีคนมาถามเราต้องตอบว่าแบบ"ไม่สิทธงธิ์สอบเพราะไม่เปิดกล้องค่ะ"อย่างงี้หรอ

(ในไลน์ก็มีครูบางท่านให้เราใส่เลขที่ลงในชื่อไลน์แต่ก็ไม่มีเหตุผลว่าทำทำไม พอเราทำเขาก็ไม่ให้คะแนนพิเศษอะไร)

ส่วนตัวเราคิดว่าการเปิดกล้องและชื่อไลน์มันเป็นสิทธิ์ของเราเอง เริ่มรู้สึกว่าครูหลายคนเข้ามา"ก้าวก่าย"ชีวิตเรามากขึ้นค่ะ..

ในตอนเด็กเราคิดว่าการขึ้นม.1มันน่าตื่นเต้น เราเห็นพี่ๆที่จบไปมาเดินเล่นที่รร.ประถมของเรา เราอยากทำบ้าง เรารู้สึกว่าเรามีอำนาจเพิ่มขึ้นนิดหน่อย แต่ถึงมีอำนาจนิดหน่อยหรือมากยังไงเราก็ยังอยู่ใต้อำนาจของ"แม่พิมพ์ของชาติ"อยู่ดี

เราคิดไว้ว่าเราน่าจะมีปัญหากับครูท่านหนึ่งไม่ก็สองแต่มันอาจจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเพราะด้วยนิสัยที่ไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย จุ้นจ้าน หรือก้าวก่ายกับชีวิตเรา ก็เลยคิดว่าถ้าขึ้นม.ปลายเราจะเรียนโฮมสคูล คือเราเป็นเหมือนพวกต่อต้านอะค่ะ ต่อต้านทุกอย่างที่ตัวเองไม่ชอบขนาดไอศกรีมช็อกโกแลตมิ้นท์ยังต้านเลยค่ะ

ครอบครัวเราเสียค่าโง่ไปเกือบ20,000บาทเพื่อการศึกษาที่เราฝันไว้ เราคิดว่ามันน่าจะสนุกมันน่าจะมีกิจกรรมเยอะ สรุปคือไม่เลยค่ะ ค่าโง่ล้วนๆ ค่าชุดที่ต้องซื้อโดยที่ไม่รู้ว่าซื้อทำไมทั้งๆที่ไม่ได้ไปเรียน เสียไปเกือบ2หมื่นแต่เรียนแค่1อาทิตย์ก็คงไม่ได้(ทางรร.เขาจะไม่คืนเงินค่ะถ้าเราออก)เราจะดูว่าเวลา3ปีกับรร.นี้เราจะไปรอดมั้ย ถ้ามันไปไม่รอดก็คงต้องออก

*เรื่องเรียนโอมสคูลกับสอบเทียบ(ช่วงแรกไม่ต้องอ่านก็ได้ค่ะไปอ่านคำถามเลยก็ได้)

ถ้าออกจริงๆนี่ก็คิดว่าจะไปทางโฮมสคูลเลย
นี่ชอบสายศิลป์ค่ะอังกฤษก็ได้นิดหน่อย ควรจะเรียนยังไง เพราะที่บ้านเราก็จะมีแค่พ่อที่อยู่ในบ้านแต่เขาแค่ดูแลหรือจ่ายเรื่องเงินเรื่องค่าเทอมให้ ไม่ได้ดูแลเรื่องการเรียน แม่กับพี่จะออกไปขายของ พอคิดถึงเรื่องที่ฝันว่าจะเรียนปัญหามันก็จะมา 'ครอบครัวจะให้มั้ย' 'มันจะเหมาะกับเรามั้ย' 'เราจะโดนดูว่าเป็นคนที่เรียนไม่จบมั้ย' ฯลฯ ต่างๆนาๆค่ะ เราไม่สนว่าเราจะจบหรือไม่ แต่เราแค่คิดว่าถ้าเราเรียนโฮมสคูล อีพวกขี้นินทา ป้าๆยายๆทั้งหลายก็น่าจะคิดว่าเราไม่จบเราว่าเราโดนพวกนี้เล่นแน่ แล้วแม่เราก็น่าจะมาแบบบ่นบลาๆๆๆๆๆ มันเหมือนโดนคนในึริบครัวกดดันอะค่ะ

เราไม่มีความรู้เรื่องการสอบเทียบ การเรียนโฮมสคูลเลย เราไม่รู้ว่ามันต้องเริ่มจากอะไร เราต้องดำเนินการยัง ต้องจัดตารางเรียนยัง คะแนนมาจากไหนฯลฯ

-คำถาม-
-คะแนนเก็บยังไง
-ต้องเริ่มจากอะไร(วิธีดำเนินการอะค่ะ)
-ตารางเรียนจัดยังไง
-ถ้าเราเรียนโฮมสคูล เราต้องไปสอบอะไรบ้างตอนขึ้นมหาลัย(เราจะมีความรู้ด้อยกว่าคนอื่นมั้ย)
-เรียนโฮมสคูลจะสอบเทียบได้มั้ย(ม.กรุงเทพ คณะศิลปกรรม)
-มีสอบอะไรบ้าง
ประมาณนี้ค่ะ