ผมอยากจะปรึกษาเกี่ยวกับครอบครัวของผมกับแมวตัวหนึ่งครับ
เมื่อสามสี่อาทิตย์ก่อนผมได้ไปนั่งเล่นที่สวนของหมู่บ้านแล้วไปเจอลูกแมวจร อายุประมาณ 2 เดือน มันมานั่งอ้อนผมอยู่สักพักหนึ่ง หลังจากนั้นผมเดินกลับบ้าน ไอแมวตัวนี้มันก็เดินตามผมมาถึงในบ้านเลยทีเดียว ตอนนั้นผมก็ให้อาหารมันกินไปเพราะเห็นมันหิว ส่วนน้องผมที่อยู่ด้วยกันตอนนั้นก็บอกว่าอยากจะเลี้ยงมัน ผมเลยบอกว่าให้ไปขอป้า ว่าจะให้เลี้ยงมันไหม เพราะว่าป้าเป็นเจ้าของบ้านหหลังนี้และจะกลับมาอยู่บ้านตอนเสาร์กับอาทิตย์เท่านั้น และในตอนนั้นแม่ผมก็ออกไปธุระข้างนอก น้องผมมันก็ถ่ายรูปแมวส่งไป ป้าผมก็บอกว่าไม่ได้อย่างเด็ดขาด เพราะว่าเวลาแมวมันกัดหรือทำลายข้าวของใครจะรับผิดชอบ มันขี้ใครจะคอยเก็บคอยเช็ด น้องผมก็นิ่งไปสักพักใหญ่ เมื่อแม่ผมกลับมา น้องก็ไปขอกับแม่อีก แม่ผมบอกว่าได้แต่ต้องรับผิดชอบมัน ผมก็เห็นด้วย ในวันนั้นตอนกลางคืนผมออกไปซื้อน้ำยาอาบน้ำสัตว์มาเพราะว่าแม่ผมบอกว่าต้องอาบน้ำให้มันเลยไม่งั้นเดียวมันมีเห็บ ไร อะไร มากมายมาติดเรา เมื่ออาบน้ำมันเสร็จผมก็มานั่งหยิบเห็บมันออกจากตัวมัน หลังจากนั้นสองสามวันแม่ผมก็พามันไปฉีดยา รวมเป็นเงินราวๆ 450 บาท เมื่อกลับมาถึงบ้านก็โอเคดีทุกคนไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่พอผ่านไปประมาณสองสัปดาห์แมวมันก็เริ่มซนขึ้น ชอบกัดแขนกัดขาคน ผมก็บอกว่าแมวเด็กมันก็ซนเป็นธรรมดาอยู่แล้ว น้องผมก็ไม่ยอมเข้าใจเสียทีคอยแต่ด่ามันว่าทำไมต้องมากัด ส่วนแม่ผมก็อยากให้ลูกแมวมันเป็นเหมือนกับแมวข้างบ้าน แมวข้างบ้านเมื่อก่อนมันชอบมาเล่นบ้านเรา มันไม่ซนไม่กัด ผมก็บอกว่านั้นมันแมวแก่แล้วนะแม่มันไม่ซนเหมือนแมวเราหรอก จนสุดท้ายทุกคนก็ทนกันไม่ไหวเริ่มด่าทอกันไปมา พลักไสหน้าที่ๆจะรับผิดชอบมัน ทั้งๆที่ผมไม่เคยกำหนดหน้าที่ในการรับผิดชอบมันให้กับใครเลย ผมบอกว่าใครอยากจะรับผิดชอบอะไรก็ทำไม่ต้องมากำหนดหน้าที่เพราะถ้ากำหนดไปเดียวก็จะมาทะเลาะกันทีหลังเสียเปล่าๆว่าทำไมคนนี้ไม่ทำอันนั้นคนนั้นไม่ทำอั้นนี้ ผมขอยอมรับว่าจุดนี้ผมเป็นคนที่พูดตรงๆไม่ชอบก็คือไม่ ชอบก็คือชอบ ไม่มานั่งแกล้งทำเป็นรับได้กับทุกอย่าง จนมาวันนี้เหตุการณืมันบานปลาย คนในบ้านทุกคนทะเลาะกันเพราะหน้าที่รับผิดชอบแมว ซึ่งผมซับซนมาก น้องผมก็เอาอารมณ์ไปลงกับแมวทั้งๆที่ตอนแรกอยากจะเลี้ยงมันใจจะขาดตายจนต้องโทรไปขอกับป้า ส่วนแม่ผมก็ไม่ชอบให้มันมากัดขา ผมก็เลยงงว่า แล้วตอนแรกอยากจะเลี้ยงทำไมทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นแมวเด็กแล้วมันต้องซน ผมเลยพูดออกไปเลยว่าถ้าไม่อยากเลี้ยงก็เอามันไปปล่อยซะ เดียวผมเป็นคนเอาไปปล่อยเอง(ผมพูดด้วยน้ำเสียงปกตินะครับไม่ได้ขึ้นเสียง) ทุกคนก็นิ่งเฉย และก็ทำหน้าที่รับผิดชอบแมวกันโดยที่ไม่ได้เต็มใจ แล้วน้องก็มาบอกกับผมว่าทำหน้าที่ของตัวเองเสร็จแล้ว ผมเลยสวนกลับไปว่า ผมไม่เคยสั่งใครให้มาทำหน้าที่อะไร ถ้าไม่อยากจะทำขนาดนั้นก็ไม่ต้องเลี้ยงต่ะ สุดท้ายทุกคนก็อารมณ์เสียไปหมด มันทำให้ดูเหมือนว่าไม่มีใครรักแมวตัวนี้เลยจริงๆสักคน แค่อยากจะเอามันมาเลี้ยงไว้แทนที่แมวข้างบ้านที่เมื่อก่อนชอบมาเล่นที่บ้าน
ผมควรที่จะทำยังไงดีครับ ผมเองรึเปล่าที่เป็นฝ่ายผิด ผมควรจะขอโทษไหม ผมควรที่จะเอามันไปปล่อยดีไหม หรือผมต้องทำยังไงดีครับ ช่วยออกความคิดเห็นหน่อยครับผมไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว ตอนนี้ทุกคนในบ้านมองหน้ากันไม่ติดเลย
อีกเรื่องหนึ่งนะครับ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแมวแต่เกี่ยวกับน้องผม ผมมีความเห็นว่าในฐานะที่เป็นพี่ชายนะครับ ว่าถ้าคุณมีลูกหรือกำลังจะมีลูกนะครับได้โปรดอย่าเลี้ยงพวกเขาด้วยโทรศัพท์นะครับ น้องผมโตมากับการเล่นโทรศัพท์เสพสื่อบันเทิงที่หยาบคาบโดยที่แม่ผมไม่ได้ตักเตือนว่ากล่าวอะไรอย่างร้ายแรง จนตอนนี้เสียคนนะครับ การเรียนย้ำแย่ติดแต่โทรศัพท์ อยากให้คนที่กำลังจะมีลูกหรือมีลูกอยู่อย่าเลี้ยงลูกด้วยวิธีการผิดๆนะครับ
แมวตัวเดียวทำครอบครัวแตกหัก
เมื่อสามสี่อาทิตย์ก่อนผมได้ไปนั่งเล่นที่สวนของหมู่บ้านแล้วไปเจอลูกแมวจร อายุประมาณ 2 เดือน มันมานั่งอ้อนผมอยู่สักพักหนึ่ง หลังจากนั้นผมเดินกลับบ้าน ไอแมวตัวนี้มันก็เดินตามผมมาถึงในบ้านเลยทีเดียว ตอนนั้นผมก็ให้อาหารมันกินไปเพราะเห็นมันหิว ส่วนน้องผมที่อยู่ด้วยกันตอนนั้นก็บอกว่าอยากจะเลี้ยงมัน ผมเลยบอกว่าให้ไปขอป้า ว่าจะให้เลี้ยงมันไหม เพราะว่าป้าเป็นเจ้าของบ้านหหลังนี้และจะกลับมาอยู่บ้านตอนเสาร์กับอาทิตย์เท่านั้น และในตอนนั้นแม่ผมก็ออกไปธุระข้างนอก น้องผมมันก็ถ่ายรูปแมวส่งไป ป้าผมก็บอกว่าไม่ได้อย่างเด็ดขาด เพราะว่าเวลาแมวมันกัดหรือทำลายข้าวของใครจะรับผิดชอบ มันขี้ใครจะคอยเก็บคอยเช็ด น้องผมก็นิ่งไปสักพักใหญ่ เมื่อแม่ผมกลับมา น้องก็ไปขอกับแม่อีก แม่ผมบอกว่าได้แต่ต้องรับผิดชอบมัน ผมก็เห็นด้วย ในวันนั้นตอนกลางคืนผมออกไปซื้อน้ำยาอาบน้ำสัตว์มาเพราะว่าแม่ผมบอกว่าต้องอาบน้ำให้มันเลยไม่งั้นเดียวมันมีเห็บ ไร อะไร มากมายมาติดเรา เมื่ออาบน้ำมันเสร็จผมก็มานั่งหยิบเห็บมันออกจากตัวมัน หลังจากนั้นสองสามวันแม่ผมก็พามันไปฉีดยา รวมเป็นเงินราวๆ 450 บาท เมื่อกลับมาถึงบ้านก็โอเคดีทุกคนไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่พอผ่านไปประมาณสองสัปดาห์แมวมันก็เริ่มซนขึ้น ชอบกัดแขนกัดขาคน ผมก็บอกว่าแมวเด็กมันก็ซนเป็นธรรมดาอยู่แล้ว น้องผมก็ไม่ยอมเข้าใจเสียทีคอยแต่ด่ามันว่าทำไมต้องมากัด ส่วนแม่ผมก็อยากให้ลูกแมวมันเป็นเหมือนกับแมวข้างบ้าน แมวข้างบ้านเมื่อก่อนมันชอบมาเล่นบ้านเรา มันไม่ซนไม่กัด ผมก็บอกว่านั้นมันแมวแก่แล้วนะแม่มันไม่ซนเหมือนแมวเราหรอก จนสุดท้ายทุกคนก็ทนกันไม่ไหวเริ่มด่าทอกันไปมา พลักไสหน้าที่ๆจะรับผิดชอบมัน ทั้งๆที่ผมไม่เคยกำหนดหน้าที่ในการรับผิดชอบมันให้กับใครเลย ผมบอกว่าใครอยากจะรับผิดชอบอะไรก็ทำไม่ต้องมากำหนดหน้าที่เพราะถ้ากำหนดไปเดียวก็จะมาทะเลาะกันทีหลังเสียเปล่าๆว่าทำไมคนนี้ไม่ทำอันนั้นคนนั้นไม่ทำอั้นนี้ ผมขอยอมรับว่าจุดนี้ผมเป็นคนที่พูดตรงๆไม่ชอบก็คือไม่ ชอบก็คือชอบ ไม่มานั่งแกล้งทำเป็นรับได้กับทุกอย่าง จนมาวันนี้เหตุการณืมันบานปลาย คนในบ้านทุกคนทะเลาะกันเพราะหน้าที่รับผิดชอบแมว ซึ่งผมซับซนมาก น้องผมก็เอาอารมณ์ไปลงกับแมวทั้งๆที่ตอนแรกอยากจะเลี้ยงมันใจจะขาดตายจนต้องโทรไปขอกับป้า ส่วนแม่ผมก็ไม่ชอบให้มันมากัดขา ผมก็เลยงงว่า แล้วตอนแรกอยากจะเลี้ยงทำไมทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นแมวเด็กแล้วมันต้องซน ผมเลยพูดออกไปเลยว่าถ้าไม่อยากเลี้ยงก็เอามันไปปล่อยซะ เดียวผมเป็นคนเอาไปปล่อยเอง(ผมพูดด้วยน้ำเสียงปกตินะครับไม่ได้ขึ้นเสียง) ทุกคนก็นิ่งเฉย และก็ทำหน้าที่รับผิดชอบแมวกันโดยที่ไม่ได้เต็มใจ แล้วน้องก็มาบอกกับผมว่าทำหน้าที่ของตัวเองเสร็จแล้ว ผมเลยสวนกลับไปว่า ผมไม่เคยสั่งใครให้มาทำหน้าที่อะไร ถ้าไม่อยากจะทำขนาดนั้นก็ไม่ต้องเลี้ยงต่ะ สุดท้ายทุกคนก็อารมณ์เสียไปหมด มันทำให้ดูเหมือนว่าไม่มีใครรักแมวตัวนี้เลยจริงๆสักคน แค่อยากจะเอามันมาเลี้ยงไว้แทนที่แมวข้างบ้านที่เมื่อก่อนชอบมาเล่นที่บ้าน
ผมควรที่จะทำยังไงดีครับ ผมเองรึเปล่าที่เป็นฝ่ายผิด ผมควรจะขอโทษไหม ผมควรที่จะเอามันไปปล่อยดีไหม หรือผมต้องทำยังไงดีครับ ช่วยออกความคิดเห็นหน่อยครับผมไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว ตอนนี้ทุกคนในบ้านมองหน้ากันไม่ติดเลย
อีกเรื่องหนึ่งนะครับ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแมวแต่เกี่ยวกับน้องผม ผมมีความเห็นว่าในฐานะที่เป็นพี่ชายนะครับ ว่าถ้าคุณมีลูกหรือกำลังจะมีลูกนะครับได้โปรดอย่าเลี้ยงพวกเขาด้วยโทรศัพท์นะครับ น้องผมโตมากับการเล่นโทรศัพท์เสพสื่อบันเทิงที่หยาบคาบโดยที่แม่ผมไม่ได้ตักเตือนว่ากล่าวอะไรอย่างร้ายแรง จนตอนนี้เสียคนนะครับ การเรียนย้ำแย่ติดแต่โทรศัพท์ อยากให้คนที่กำลังจะมีลูกหรือมีลูกอยู่อย่าเลี้ยงลูกด้วยวิธีการผิดๆนะครับ