เราเจอกันในเเชทของกลุ่มห้องเรียนก็จะมีเเต่เพื่อนใหม่ๆ เเต่มีวันนึงที่เพื่อนโทรคุยกันในกลุ่มเราก็เลยกดเข้าไปคุยกับเพื่อนไปทำความรู้จักกัน ล่ะที่นี้เพื่อนก็โทรคุยกันทุกคืนเลยบางคืนก็หลับคาสายกัน
เราเรียน ปวช.เรียนช่างเลยทำให้ในห้องมีผู้หญิงน้อยมีเเค่4คน เเล้วก็มีเพื่อนคนนึงที่เป็นตัวชงคอยเเซวคนนู้นคนนี้คอยจำคู่ให้เพื่อน555  มีเราที่โดนจับคู่กับเพื่อนอีกคู่นึง  จนทำให้เราได้ไปคุยกันจริงๆ😂 พอเรากับคู่ของเราได้มาคุยกันส่วนตัววันเเรกรู้สึกว่าคนนี้คือคลิกกันมาก รู้สึกว่าใช่เลยอะเรามีอะไรหลายๆอย่างที่เหมือนกัน ขนาดมีใฝยังมีที่เดียวกันด้วยเเละเป็นที่ที่เด่นมากๆ เราคุยกันได้เเค่วันเดียวเเล้วเราก็ตัดสินใจรองคบกันทั้งๆที่ยังไม่เคยเห็นหน้ากันเลย
ตอนนี้พึ่งคุยกันมาได้เเค่สองอาทิตย์เเล้วเราจะได้เจอหน้ากันวันเปิดเทอมคือวันที่14นี้ เขาเป็นคนที่ทำงานเลยไม่ค่อยมีเวลาได้คุยกันส่วนมากจะได้โทยคุยกันตอนดึกๆเปิดกล้องคุยกันเรารู้สึกว่าตอนนี้เริ่มติดเข้าเเล้วเเละยังไม่อยากให้เข้าหายไป หรือยังไม่อยากมีปัญหากันเพราะว่าถ้ามีปัญหากันเปิดเทอมไปเจอกันต้องอึดอัดมากเเน่ๆยังต้องเรียนด้วยกันอีกตั้งสามปี
เเต่ช่วงพักหลังๆที่คุยกันเริ่มรู้สึกเเปลกๆเข้าเริ่มมีเวลาน้อยกว่าเดิมเเต่เราเข้าใจเข้านะคะว่าเข้าทำงาน โทรมาดึกว่าเดิมเเละก็คุยกันน้อยลงโทรมาก็เงียบๆคาสายไว้คุยกันประโยคสองประโยค เเต่เรายังอยากคุยกับเค้าอยู่ยังอยากประคองความสำพันธุ์ให้ถึงวันที่จะได้เจอหน้ากันเพราะจะได้มีเรื่องคุยกันมากกว่านี้จะได้เป็นตัวของตัวเองให้เข้าเห็นให้ได้มากกว่านี้อยากทำให้เข้ารักเรามากกว่านี้
ทุกวันนี้ที่โทรคุยกันเราเป็นคนที่ชวนคนคุยไม่เก่งเลยไม่เก่งมากๆเรากลัวเข้าจะเบื่อไม่รู้จะทำยังงัยไม่รู้จะชวนเข้าคุยเรื่องอะไรดี มันตันไปหมดเเล้วเเละมันก็ยังไม่อยากเสียเข้าไปตอนนี้เลยด้วย ควรทำยังงัยดีคะ😭😭😭😭😭😭😭😭