เราพึ่งคบกันได้ไม่นานเเต่รู้จักกันนานละตั้งเเต่เด็กๆ เเต่นั้นก็ไม่มีผลอะไร เรากับเเฟนฐานะค่อนข้างต่างกันมากคะ เเฟนเราค่อนข้างมีฐานะ เเต่เรา จน เลยก็ว่าได้ เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะเเฟนเรามาขอยืมเงินเรา1หมื่นเขาอ้างว่าตังหมดไม่พอจ่ายค่าช่าง เเต่เราก็คิดในใจว่าเป็นไปได้หรอ เงินหมด!! เอาาถามว่ามีให้ยืมไหม เราก็บอกว่า มีเเค่ไม่กี่บาทเอง ถ้าจะเอาจริงรอก่อนได้ไหม รอให้เราลาออกจากงาน เพราะเรามีเงินฝากกับบริษัท ถ้าลาออกก็จะได้เงินส่วนที่เราออมไว้ ซึ่งส่วนนนี้เราก็พูดจริงๆ เเค่เขากลับขำเเล้วพูดว่าตลกละ เราจะขอบอกก่อนเลยว่า เงินเดือนเราเเค่หมื่น5หมื่น6
เเล้วเราก้อมีภาระหน้าที่คือเลี้ยงแม่เลี้ยงน้องค่าใช้จ่ายก็จะไม่พอยุเเล้ว ซึ่งเขาก้อรุว่าเราฐานะไม่ดี เเต่เราดันหลุดปากพูดประโยคนึงว่า นานๆสันดานเริ่มออก ซึ่งตอนนั้นเราไม่รุว่าเราคิดเรื่องอะไรยุถึงได้พูดออกไป เเล้วเขาก็ไม่พอใจที่เราพูดประโยคนั้น เขาบอกเราว่าเขาเเค่จะลองใจเราว่าจะช่วยเขาไหม เเต่ทำไมเราถึงพูดดูถูกเขาเเบบนั้นซึ่งเขาไม่พอใจมาก เราไม่ได้ตั้งใจจะดูถูกเขาเลย เเต่สิ่งที่เขาลองใจเรา เขาเหยียบเรา รุทั้งรุว่าเราไม่มีเเต่เขาก็ลองใจเราเเบบนี้