ตอนนี้ผมอายุ 15 อยู่ในช่วงปิดเทอม อีกไม่กี่วันก็จะเปิดแล้ว ผมเป็นเด็กเงียบๆ พูดไม่ค่อยเก่ง แล้วในห้องผมมีเพื่อนผมคนนึง มันเป็นคนพูดเก่งเป็นคนเข้าสังคมเก่ง แต่ว่ามันชอบข่มคนอื่นอ่ะครับ รวมผมด้วย ด้วยความที่มันเข้าสังคมเก่งอ่ะครับ มันเลยมีเพื่อนเยอะคนสนิทกับมันเยอะในโรงเรียน ข่มผมทีไรเพื่อนๆมันก็คอยจะซ้ำเติมผม  ผมก็ไม่อยากโดนล้อก็ตามน้ำยิ้มๆแย้มๆ ขำๆด้วยไป แต่ในใจผมโกรธมาก แล้วทีนี้ผมมีแฟนเป็นเพื่อนผู้หญิงในห้อง ด้วยความที่มันข่มผมได้ มันก็เลยชอบเล่นจับนมอะไรกับแฟนบางที ตีตูดบ้าง ชอบแกล้งแฟนผมละชอบแซวบ้าง ทำให้ผมโครตเกลียดไอ้เพื่อนคนนี้เลย ผมก็เคยมีเรื่องทะเลาะกับมันก็เพราะเรื่องนี้ ตอนแรกมันก็ไม่ยุ่ง พอผมกับมันเริ่มดีกันก็ทำอีก ผมก็ไม่อยากมีเรื่องแล้ว ปรึกษาอาจารย์ อาจารย์ก็ไปคุยกับมัน แล้วทีนี้ทั้งมันทั้งคนที่มันสนิทก็พากันล้อผม พากันด่า พากันไม่คุยกับผม มันแย่มากอ่ะครับสำหรับคนที่ไม่ค่อยมีเพื่อนคบอยู่แล้ว แล้วตอนนี้โรงเรียนผมก็ใกล้เปิดเทอม ผมก็ต้องเจอมันอีก แล้วผมก็คิดว่ามันก็คงทำแบบนั้นกับแฟนผมเหมือนเดิม จนบางทีผมคิดว่าควรเลิกๆซะ จะได้ไม่หึงหวง แต่ดูมันก็เป็นความคิดที่โง่ นี่แหละครับผมรู้เลยว่าอนาคตที่กำลังจะมาถึงมันต้องแย่สำหรับผมแน่ แต่ผมไม่รู้จะรับมือยังไง ตัวก็ผอมแห้งแรงน้อยจะไปมีเรื่องกับมันก็ไม่ไหวแน่ แถมมีเรื่องกับมันก็คงต้องโดนล้อ (ระบายล้วนๆครับ แต่ก็อยากหาทางออกให้ชีวิตตัวเอง)